Akcja w tej książce jest. Lektura ma swoje tempo, które powinno mnie rozśmieszać. Które powinno sprawić, że uśmiech nie powinien schodzić z mojej twarzy. I kolejny plask w twarz. Moja twarz częściej wyrażała minę w stylu "Serio? To ma być śmieszne?". Nie załapałam humoru, o którym niektórzy w swoich recenzjach piszą. Niestety, przykro mi, bo potrzebuję aktualnie takiej powieści, która mnie zainteresuje i rozbawi. Tego tutaj nie dostałam.

O dziwo nie zwracałam uwagi na przydługie opisy, szczególnie na początku pomieszane z myślami narratorki, Aldony. Chyba już tej nudy przespałam pół książki, bo gdyby ktoś zapytał mnie o jakiś szczegół - nie wiem, czy bym potrafiła odpowiedzieć. Jedynym celem podczas tej lektury było: skończ to jak najszybciej.


Reasumując ja zdecydowanie nie polecam tej książki. Jeżeli chcielibyście ją przeczytać, to proszę bardzo. Ale robicie to na swoją odpowiedzialność, bo ja za nią nie ręczę. Wiem, że większości się chyba jednak ona podoba, to może ja mam jakieś inne widzimisię i nie widzę tego, co widzą inni. Niemniej jednak nie mogę polecić Wam czegoś, przy czym nudziłam się okropnie i chciałam wyrzucić tę książkę w kosmos i o niej zapomnieć. Nie znalazłam żadnego pozytywnego aspektu niestety, chociaż gdzieś tam w środku mnie tliła się nadzieja, że może jednak przypadnie mi do gustu, że mnie rozśmieszy i podniesie na duchu. Jednak nic takiego się nie zdarzyło, niestety.

Cała recenzja niebawem na blogu.

Akcja w tej książce jest. Lektura ma swoje tempo, które powinno mnie rozśmieszać. Które powinno sprawić, że uśmiech nie powinien schodzić z mojej twarzy. I kolejny plask w twarz. Moja twarz częściej wyrażała minę w stylu "Serio? To ma być śmieszne?". Nie załapałam humoru, o którym niektórzy w swoich recenzjach piszą. Niestety, przykro mi, bo potrzebuję aktualnie takiej...