"Pogromca lwów" to dla mnie odgrzewany kotlet, ale "Czarownica", to kotlet odgrzany po uprzednim zamrożeniu...

Fanką Camilii jestem, odkąd w ręce wpadł mi "Kaznodzieja". Dlatego, ilekroć w księgarniach pojawia się nowa pozycja, z wypiekami na twarzy, siadam do czytania. Niestety, od 5. części ("Niemiecki bękart"), coraz boleśniej się rozczarowuję. Wydawało mi się, że po lekturze "Pogromcy lwów", moja przygoda z tą autorką wreszcie się skończy, ale mam sentyment do Fjalbacki, klimatu Szwecji, no i bohaterów...dlatego tym trudniej przychodzi mi krytykowanie, ale niestety, tym razem, autorka nie dała mi wyboru...

Ile razy, można serwować czytelnikowi dokładnie to samo, tylko trochę inaczej opakowane? Ile razy można liczyć na to, że dotychczasowy dorobek i hurraoptymistyczne recenzje, sprawią, że książka i tak się sprzeda?

Z każdym tomem historia robi się coraz bardziej niewiarygodna...niezastąpiona Erika, tępy Melberg, którego, mimo tak oczywistych wpadek, nadal nie usunięto z funkcji i będący tak bezdennie głupim i aroganckim, że nie jest to raczej żywy człowiek i tej jednowymiarowości nie zmienia kilka sytuacji, w których pokazuje pozytywną twarz. Jest też Patrick, który jako superglina zapanuje nad każdą sytuacją, jest rozlazła Anna, której historia ciągnięta jest na siłę, a gdy już miałam nadzieję, że jakoś się rozwinie, bo siostra coś ukrywała - okazało się to tak banalne, że nie wiedziałam czy mam się śmiać czy płakać.? Po raz kolejny jest morderstwo powiązane ze sprawą z przeszłości, ale choć początkowo wydaje się bardzo intrygujące, prowadzi do absurdalnego finału i niemożliwego zbiegu okoliczności. Jest też na siłę upchnięty wątek z XVII wieku, którego związek z fabułą jest tak naciągany, że ze zdumienia przecierałam oczy. Do tego mało wiarygodne, ale jakże nośne tematy - uchodźcy, czy też przemoc w szkole. Potraktowane płasko, banalnie i szalenie schematycznie. Takiego gniota się nie spodziewałam...Jak już napisałam - Pogromca lwów był schematyczny, nudny, przewidywalny i odtwórczy, ale Czarownica bije go w tej kategorii na głowę, dodając do powyższych niewiarygodność przyprawioną absurdem i banałem, co daje niestrawną mieszankę i poczucie straconego czasu oraz pieniędzy.

Podsumowując, Sztampa, sztampa, sztampa. I niestety, wieje nudą...

"Pogromca lwów" to dla mnie odgrzewany kotlet, ale "Czarownica", to kotlet odgrzany po uprzednim zamrożeniu...

Fanką Camilii jestem, odkąd w ręce wpadł mi "Kaznodzieja". Dlatego, ilekroć w księgarniach pojawia się nowa pozycja, z wypiekami na twarzy, siadam do czytania. Niestety, od 5. części ("Niemiecki bękart"), coraz boleśniej się rozczarowuję. Wydawało mi się, że po...