Dużo wątków poruszyła w tej części autorka. Kolejny raz wyszło z tego bardzo fajne połączenie. Nie można powiedzieć, że czytelnik nudzi się w trakcie czytania jej dzieł.
Polecam ☺

Dużo wątków poruszyła w tej części autorka. Kolejny raz wyszło z tego bardzo fajne połączenie. Nie można powiedzieć, że czytelnik nudzi się w trakcie czytania jej dzieł.
Polecam ☺

Jak dla mnie bardzo dobra! Ma miejsce w pierwszej trojce jezeli chodzi o te sage . Bardzo szybko mi sie czytalo I caly czas dzialo sie cos ciekawego

Jak dla mnie bardzo dobra! Ma miejsce w pierwszej trojce jezeli chodzi o te sage . Bardzo szybko mi sie czytalo I caly czas dzialo sie cos ciekawego

Historia na początku wydawała mi się bardzo ciekawa, miała potencjał, jednak szybko minęło zafascynowanie tą książką. Po pierwsze, męczyły mnie postacie, Erika i Anna standardowo, nie przepadam za nimi, w realnym życiu bym się z nimi nie zakolegowała. Nastolatkowie byli przedstawieni strasznie(dzicz),jak osoby bez grama współczucia, moralności, egoistyczni oraz narcystyczni, bez samokontroli i pozytywnych cech charakteru. Wkurza mnie to nie pierwszy raz w tej serii. Nie, tak nie wygląda teraz młode pokolenie, nie bójcie się. W książce opisana jest skrajna patologia i brak jakiegokolwiek wychowania. Mellberg był też wyjątkowo irytujący, ale ile można. Powinno być jakieś bingo dla książek z tej sagi, w każdej zakreślilibyśmy idiotyzm Bertila.
Podobał mi się wątek z przeszłości, ale myślałam, że będzie jakoś bardziej połączony z teraźniejszością. W połowie wiedziałam kto, co i jak i nie pomyliłam się. Przeciętna książka, trochę naciągana. Można było 200 stron spokojnie skrócić.

Historia na początku wydawała mi się bardzo ciekawa, miała potencjał, jednak szybko minęło zafascynowanie tą książką. Po pierwsze, męczyły mnie postacie, Erika i Anna standardowo, nie przepadam za nimi, w realnym życiu bym się z nimi nie zakolegowała. Nastolatkowie byli przedstawieni strasznie(dzicz),jak osoby bez grama współczucia, moralności, egoistyczni oraz...

Fajna

Fajna

To już ostatni tom o sensacjach jakie spotykają Fjallbacke , i jeden jak dla mnie z lepszych tomów tej szwedzkiej sagi .
W tej książce autorka przeplata czas współczesny z czasem XVII wiecznym ,kiedy to trwa tzw. polowanie na czarownice. Zagadka śmierci dwóch dziewczynek na przełomie trzydziestolecia ,to bardzo trudna łamigłówka nad którą pracują znani z poprzednich tomów policjanci z Fjallbacki ,w dodatku zdarza się w tym samym domu i gdyby tego było mało, jedna z osądzonych przed lata morderczyń ,nagle zjawia się w Fjallbackie . Trudności piętrzą się jedna za drugą i Patrick Hedstrom wraz z kolegami muszą spieszyć się z rozwikłaniem tej trudnej sprawy ,gdyż budzi ona społeczny niepokój . Żona Patricka ,Ericka pisze książkę o zbrodni z przed lat i znowu wścibia swój nos w samo sedna sprawy ,co mnie niestety irytuje ;)

To już ostatni tom o sensacjach jakie spotykają Fjallbacke , i jeden jak dla mnie z lepszych tomów tej szwedzkiej sagi .
W tej książce autorka przeplata czas współczesny z czasem XVII wiecznym ,kiedy to trwa tzw. polowanie na czarownice. Zagadka śmierci dwóch dziewczynek na przełomie trzydziestolecia ,to bardzo trudna łamigłówka nad którą pracują znani z poprzednich tomów...

Trochę mało tu kryminału za to mnóstwo nachalnego "płynięcia z prądem" - ach ci wspaniali, niedoceniani "uchodźcy". No i mamy już trzy homoseksualne związki, to lepsza średnia niż w serialach Netflixa.

Trochę mało tu kryminału za to mnóstwo nachalnego "płynięcia z prądem" - ach ci wspaniali, niedoceniani "uchodźcy". No i mamy już trzy homoseksualne związki, to lepsza średnia niż w serialach Netflixa.

Niestety, ale dawno nie czytałem tak męczącej książki. Skakanie po wątkach, usilne przeciąganie I to dziwne uczucie, że książka była pisana za karę. Nie polecam

Niestety, ale dawno nie czytałem tak męczącej książki. Skakanie po wątkach, usilne przeciąganie I to dziwne uczucie, że książka była pisana za karę. Nie polecam

Sięgając po kolejne części serii zawsze mam obawę, czy aby na pewno chcę dalej brnąć w świat bohaterów, a może lepiej zacząć coś nowego, ale w przypadku tej serii wątpliwości mijają już po kilku kartkach. Historia znowu wciąga, mimo że tom nie jest wydany przyjaźnie. Malutkie literki męczą, a książka jest dużo obszerniejsza niż się wydaje, chociaż się nie dłuży. Polecam.

Sięgając po kolejne części serii zawsze mam obawę, czy aby na pewno chcę dalej brnąć w świat bohaterów, a może lepiej zacząć coś nowego, ale w przypadku tej serii wątpliwości mijają już po kilku kartkach. Historia znowu wciąga, mimo że tom nie jest wydany przyjaźnie. Malutkie literki męczą, a książka jest dużo obszerniejsza niż się wydaje, chociaż się nie dłuży. Polecam.

Lubię czasem sięgnąć po grube tomiszcze, zwłaszcza, jeśli jest to szczególnie wciągająca książka. Prawie 600 stron mnie nie odstraszyło, ale poznanie tej książki okazało się dla mnie nie lada wyczynem. Drobny druk jak w kieszonkach i brak interlinii sprawiły, że czytanie było utrudnione. Tak naprawdę, gdyby książka wydana została w przystępnej do czytania formie, tak jak "Kukułcze jajo", liczyłaby pewnie z 900 stron. Dobrze zatem zarezerwować sobie dla niej dużo czasu, ale... warto!

Fabuła książki krąży wokół zaginięcia 4-letniej Linnei, ale akcja rozgrywa się w 3 okresach czasowych - obecnie, 30 lat wcześniej i w XVII w. Ku mojemu zaskoczeniu to właśnie najstarszy okres dziejowy zainteresował mnie najbardziej, choć nie potrafiłam w żaden sposób powiązać minionych wydarzeń do tych aktualnych.
Wątków było tu tak wiele, że nie próbowałam nawet rozgryźć kryminalnej zagadki. Dałam się prowadzić autorce, z ciekawością poznając kolejne fakty. Ponieważ nie znałam poprzednich tomów sagi przez pierwszą część książki odczuwałam delikatne zagubienie. Lekki chaos wprowadzały również nieustanne skoki czasowe, ale kiedy stworzyłam sobie w głowie mapę bohaterów i powiązań miedzy nimi, książkę czytało mi się już dużo przyjemniej.

Przez te wszystkie godziny poświęcone lekturze związałam się z postaciami i wcale nie mam ochoty się z nimi rozstawać, dlatego cieszę się, że mogę od razu przejść do następnej części. 🙂

Lubię czasem sięgnąć po grube tomiszcze, zwłaszcza, jeśli jest to szczególnie wciągająca książka. Prawie 600 stron mnie nie odstraszyło, ale poznanie tej książki okazało się dla mnie nie lada wyczynem. Drobny druk jak w kieszonkach i brak interlinii sprawiły, że czytanie było utrudnione. Tak naprawdę, gdyby książka wydana została w przystępnej do czytania formie, tak jak...

Niestety, ta książka to "popłuczynka" po poprzednich książkach cyklu. Męcząca, chwilami miało się wrażenie, że była pisana "za karę". Nie polecam.

Niestety, ta książka to "popłuczynka" po poprzednich książkach cyklu. Męcząca, chwilami miało się wrażenie, że była pisana "za karę". Nie polecam.