"Jeśli się czegoś pragnie wystarczająco mocno, to się urzeczywistnia."

Maria Skłodowska-Curie jest najbardziej znanym polskim naukowcem. W czasach, gdy rolą kobiety było głównie rodzenie i wychowanie dzieci oraz dbanie o dom, postanowiła przełamać stereotypy i osiągnąć coś wielkiego. I osiągnęła.

Powieść biograficzna Magdaleny Niedźwiedzkiej to historia o dążeniu do spełniania marzeń pomimo przeciwności losu, o głodzie wiedzy, o żalu po stracie bliskich osób, o miłości, która daje szczęście i jednocześnie rani oraz o osobliwej przyjaźni, która potrafi postawić człowieka na nogi.

Autorka dogłębnie przedstawiła charakter Marii Skłodowskiej. Skupiła się na trudnym dla uczonej czasie - gdy na jaw wyszedł jej romans z Paulem Langevinem. Jednak w moim odczuciu zbyt dużo było w książce scen dotyczących żony kochanka Marii. Przedstawiona została w skrócie także droga Marii na szczyt śmietanki naukowej Europy - od Warszawy aż po objęcie katedry na paryskiej Sorbonie.

Wkład Marii Skłodoskiej-Curie w światową naukę jest nieoceniony. Była genialną kobietą, pierwszą która osiągnęła tak wiele. Spełniła swoje marzenia.

"Odchodzą wielcy ludzie, zostaje jednak po nich zachwycające dzieło."

Warta przeczytania.

"Jeśli się czegoś pragnie wystarczająco mocno, to się urzeczywistnia."

Maria Skłodowska-Curie jest najbardziej znanym polskim naukowcem. W czasach, gdy rolą kobiety było głównie rodzenie i wychowanie dzieci oraz dbanie o dom, postanowiła przełamać stereotypy i osiągnąć coś wielkiego. I osiągnęła.

Powieść biograficzna Magdaleny Niedźwiedzkiej to historia o dążeniu do...