fajne śmeiszne, ale totalnie nie dla mnie, nie będę czytać dalej tej serii

fajne śmeiszne, ale totalnie nie dla mnie, nie będę czytać dalej tej serii

Pierwszy tom z serii "Bezpańscy literaci" to pierwsza manga jaką w życiu przeczytałam. Choć trudno było mi się przestawić z powieści na komiks to myślę, że dla mnie jest to dobra odmiana i odpoczynek od "tradycyjnej" książki. Zdecydowałam się wybrać właśnie tę mangę, ponieważ jest ona z gatunku, który lubię najbardziej - fantasy połączone z kryminałem.

Za bardzo oryginalny pomysł uważam zapożyczenie imion i nazwisk bohaterów od pisarzy japońskich oraz nawiązywanie do ich dzieł, które w Polsce są raczej mało nieznane.

Pierwszy tom z serii "Bezpańscy literaci" to pierwsza manga jaką w życiu przeczytałam. Choć trudno było mi się przestawić z powieści na komiks to myślę, że dla mnie jest to dobra odmiana i odpoczynek od "tradycyjnej" książki. Zdecydowałam się wybrać właśnie tę mangę, ponieważ jest ona z gatunku, który lubię najbardziej - fantasy połączone z kryminałem.

Za bardzo oryginalny...

Przeczytałam całą serię (w sumie to nadal jestem w ciągu czytania bo manga nadal wychodzi). Jest to moja ulubiona manga, przez nią zaczęłam interesować się literaturą obcą. Cała seria zaskakuję i wciąga, postacie są niebanalne i pomysł stworzenia ich nadnaturalnych umiejętności na bazie książek napisanych przez autorów, którymi byli inspirowani, jest bardzo oryginalny. Polecam każdemu <3

Przeczytałam całą serię (w sumie to nadal jestem w ciągu czytania bo manga nadal wychodzi). Jest to moja ulubiona manga, przez nią zaczęłam interesować się literaturą obcą. Cała seria zaskakuję i wciąga, postacie są niebanalne i pomysł stworzenia ich nadnaturalnych umiejętności na bazie książek napisanych przez autorów, którymi byli inspirowani, jest bardzo oryginalny....

Bungou stray dogs jest typowym przedstawicielem mang typu Shōnen-manga (jap. 少年漫画),a więc dzieł skierowanych głównie do młodych - męskich czytelników.

Czy w Bezpańskich Literatach można odnaleźć jednak coś dla bardziej wymagającego czytelnika? Moim zdaniem krótko tak!

Szczegóły poniżej, dodam tylko, że recenzja dotyczy całej opublikowanej dotychczas historii, a więc tomów 1-22.

Historia:

BSD opisuje losy młodego chłopaka Atsushiego Nakajimy (中島 敦,),który w niejasnych (tylko początkowo) okolicznościach zostaje wyrzucony z sierocińca, przymierający głodem chłopak dodatkowo ścigany przez wielką bestię w postaci białego tygrysa, ratuje próbującego popełnić samobójstwo Osamu Dazaia (太宰治). A to dopiero początek ciekawie zaprezentowanej historii.

Wkrótce chłopak wstępuje w szeregi Zbrojnej Agencji Detektywistycznej, rozwiązującej zagadki kryminalne i stale walczącej z różnego rodzaju zagrożeniami związanymi z tak zwanymi Uzdolnionymi a więc osobami posiadającymi wyjątkowe moce.

Protagonista wkrótce sam przekona się, że nie jest do końca zwyczajnym chłopakiem.

Recenzja:

Autor mangi kreuje świat oparty o bardzo ciekawy koncept. Każda z osób Uzdolnionych oparta jest o życiorys znanego literata najczęściej japońskiego pochodzenia, choć zdarzają się od tego wyjątki. Umiejętności postaci oparte są o najsłynniejsze utwory danego pisarza czy pisarki. Zmusza to Autora mangi do kreatywności w stosunku do mocy postaci i nie uświadczymy tutaj oklepanych umiejętności pokroju czytania w myślach czy telekinezy.

Zbrojna Agencja Detektywistyczna stanowi zbieraninę ciekawych i barwnych postaci, spośród których każdy z czytelników szybko wybierze swojego ulubieńca. Sam główny bohater też jest przyjemną postacią która na kartach kolejnych tomów nabiera głębi.

Czas płynący w mandze dzieli się na starcia Zbrojnej Agencji z innymi ugrupowaniami których szeregi zasilają Uzdolnieni, jak również rozwiązywanie zagadek kryminalnych. W trakcie swoich przygód Atsushi zetrze się miedzy innymi z Mafią Portową, Gildią czy nawet z mroczniejszymi organizacjami, których machinacje będą zagrażały całemu światu.

Bogate uniwersum stanowi pretekst do widowiskowych walk z innymi Uzdolnionymi czy nawet wampirami (sic!).

Wydanie:

Kilka słów na temat wydania, polskim wydawcą jest Waneko i należą się mu pochwały za jakość jaką cieszy nasze oczy każdy tom BSD. De gustibus non est disputandum jak mawia starożytna maksyma, jednakże moim skromnym zdaniem okładki BSD stanowią małe dzieła sztuki, pod obwolutą znajdziemy dodatkowe krótkie nierzadko humorystyczne opowiastki. Każdy z tomów rozpoczyna się od kolorowej strony po której następuje najczęściej bardzo ładna rozkładówka. Dalej jak to zwykle bywa w mangach mamy czarno-białe choć bardzo ładnie narysowane kadry.

Tłumaczenie:

Na koniec pozwolę sobie na kilka słów uznania dla polskiego przekładu. Nie ustrzegł się on błędów jak chociażby powoływanie się na Wikipedię (sic!),jednak w większości jest bardzo dobry. Dziwi mnie niekiedy pozostawienie angielskich słów, nie jestem pewien czy jest to błąd czy zamierzony efekt. Tłumaczka sprawnie i na bieżąco tłumaczy zawiłości japońskiej kultury. Tym jednak co mnie zachwyciło są krótkie notatki o autorach i ich dziełach zamieszczona na końcu większości z tomów. W tych notatkach Autorka tłumaczy nam życiorysy Literatów dzięki czemu możemy w pełni zrozumieć treść mangi.

Podsumowanie:

Manga ta na pierwszy rzut oka stanowi typowego przedstawiciela Shōnen-manga (jap. 少年漫画). Jest w niej dużo akcji, a stawka zawsze jest wysoka. Miłym akcentem są detektywistyczne wstawki urozmaicające opowieść. Trudno nie polubić zgrai literatów i ich przygód, polecam zdecydowanie!

Bungou stray dogs jest typowym przedstawicielem mang typu Shōnen-manga (jap. 少年漫画),a więc dzieł skierowanych głównie do młodych - męskich czytelników.

Czy w Bezpańskich Literatach można odnaleźć jednak coś dla bardziej wymagającego czytelnika? Moim zdaniem krótko tak!

Szczegóły poniżej, dodam tylko, że recenzja dotyczy całej opublikowanej dotychczas historii, a więc...

jokohama gangsta's paradise

jokohama gangsta's paradise

Czy nastolatek zamieniający się w krwiożerczego tygrysa może być przeuroczym i do bólu normalnym chłopcem? Jak najbardziej!

No dobra, może przesadziłam z tą normalnością, bo Atsushi to taka pierdoła, że aż łapać się za głowę. Wciąż urocza, ale pierdoła. Choć nie można odmówić mu uporu.

O Bungou Stray Dogs wiedziałam już od dawna, ale jakoś tak nigdy nie było okazji się zapoznać, aż przeczytałam shota ff napisanego przez koleżankę... i siadło. Oj i to jak! Najpierw obejrzałam anime, a później skolekcjonowałam tomy mangi. Po prostu musiałam.

O tym, co mi się spodobało mogłabym pisać referat... Ale jeśli miałabym wybrać jedną rzecz, która mnie przekonała, to płynne podejście do dobra i zła. Oczywiście zapoznając się najpierw z perspektywą bohaterów wszystko wygląda czarno na białym, ale im dalej w las, im więcej dowiadujemy się o postaciach, tym zostaje coraz więcej miejsca dla interpretacji dla odbiorcy. Sam ma rozum i sam może stwierdzić jak ustosunkować się do działań bohaterów. W pewnym momencie może się okazać, że ci ,,źli" wcale nie mają innej motywacji niż ci ,,dobrzy", a są ,,źli" tylko dlatego, że patrzymy z perspektywy głównych bohaterów, a osiągnąć cel może tylko jedna strona. Choć Atsushi na głowie staje, aby każdego ratować, tak naprawdę mało co tu jest tak proste i czarno-białe.

Czy nastolatek zamieniający się w krwiożerczego tygrysa może być przeuroczym i do bólu normalnym chłopcem? Jak najbardziej!

No dobra, może przesadziłam z tą normalnością, bo Atsushi to taka pierdoła, że aż łapać się za głowę. Wciąż urocza, ale pierdoła. Choć nie można odmówić mu uporu.

O Bungou Stray Dogs wiedziałam już od dawna, ale jakoś tak nigdy nie było okazji się...

Ciekawy pomysł by bohaterami komiksu uczynić rzeczywiście żyjących pisarzy.

Ciekawy pomysł by bohaterami komiksu uczynić rzeczywiście żyjących pisarzy.

Uwielbiam anime z tej serii, więc mangę też chętnie przeczytałam. :) Upodobanie do kreski to rzecz gustu, mnie było łatwo się przestawić z tej z anime na tę mangową. Jednak się od siebie różnią. Ta w mandze jest bardziej klimatyczna.

Uwielbiam anime z tej serii, więc mangę też chętnie przeczytałam. :) Upodobanie do kreski to rzecz gustu, mnie było łatwo się przestawić z tej z anime na tę mangową. Jednak się od siebie różnią. Ta w mandze jest bardziej klimatyczna.

"Bungou Stray Dogs. Bezpańscy Literaci" to kolejna historia o ludziach posiadających wyjątkowe zdolności. Brzmi typowo, jednak jest w tym coś kreatywnego. Przede wszystkim widać to w kreacji postaci, które są oparte na prawdziwych literatach. Mamy dzięki temu okazję zapoznać się w nietypowy sposób z pisarzami japońskimi (i nie tylko, co się okaże w późniejszych tomach). Dużym plusem tutaj jest dodatek od tłumaczki, w którym możemy znaleźć więcej informacji na temat twórców oraz wytłumaczenie ich zdolności. To znakomita sprawa, że w takiej dobrej rozrywce jest też zawarty materiał edukacyjny.

Co do postaci, nie mogę nie wspomnieć o ich świetnych charakterach i ich przepięknym wyglądzie. Jestem zauroczona kreską i nie mogę się napatrzeć na tych przystojnych mężczyzn. Dodatkowym plusem jest styl wypowiedzi jednego bohatera - tłumaczka wykonała dobrą robotę.

To dobry początek, który zapowiada sporą dawkę akcji z ogromną ilością humoru.

"Bungou Stray Dogs. Bezpańscy Literaci" to kolejna historia o ludziach posiadających wyjątkowe zdolności. Brzmi typowo, jednak jest w tym coś kreatywnego. Przede wszystkim widać to w kreacji postaci, które są oparte na prawdziwych literatach. Mamy dzięki temu okazję zapoznać się w nietypowy sposób z pisarzami japońskimi (i nie tylko, co się okaże w późniejszych tomach)....

Mangę dostałam od znajomej, powiedziała mi wtedy, że kocha ją. Wzięłam do ręki i raz - dwa miałam przeczytane. Faktem jest to, że czyta się szybko i gładko, ale kolejnym jest to, iż czasami trzeba się dokładnie przyjrzeć czy przeczytać dwa razy, aby wiedzieć czyja wypowiedź jest czyja. Wiadomo, dopiero pierwszy tomik to ciężko o domysły kto co dokładnie mówi. Niektóre rzeczy przewidywalne, aż za bardzo. Humor w tutejsze mandze mnie nie bawi. Dziwna siostra lubująca w kazirodztwie i niedoszły samobójca podrywający dziewczyny na agonię to nie dla mnie ewidentnie. Czekam, aż koleżanka wypożyczy mi kolejne tomy. Nie mam zamiaru się zniechęcać po pierwszym tomie, ale jeżeli humor jest niezmiennym jak tutaj to wiem, że za długo nie zostanę przy niej.

Mangę dostałam od znajomej, powiedziała mi wtedy, że kocha ją. Wzięłam do ręki i raz - dwa miałam przeczytane. Faktem jest to, że czyta się szybko i gładko, ale kolejnym jest to, iż czasami trzeba się dokładnie przyjrzeć czy przeczytać dwa razy, aby wiedzieć czyja wypowiedź jest czyja. Wiadomo, dopiero pierwszy tomik to ciężko o domysły kto co dokładnie mówi. Niektóre...