Przez ostatnie cztery dni wciągnęły mnie czasy wojenne i powojenne za sprawą Pam Jenoff, w dwóch opasłych tomiszczach powieści: Dziewczyna komendanta" oraz "Żona dyplomaty". O ile pierwszą część strawiłam bez większych niestrawności, o tyle druga część przyprawiła mnie i o niestrawności, i o zgagę a także o bóle nerwowe wszelkich członków mych. Tak mną wstrząsnęła, że momentami czułam się niczym szejk wstrząsany z lubością przez barmana....

Bzdurna, naciągana, wydumana, nierealistyczna, przerysowana, pełna błędów rzeczowych. No istny koszmar (i to niestety nie za sprawą czasów, w którym przyszło żyć bohaterom), rodem z "Mody na sukces". Tak na marginesie - dobrze, że napisano na początku iż jest to fikcja literacka, bo gdyby to było oparte na faktach, gotowa bym była nawet uwierzyć w ewolucję

Fabuła ma się tak: on ją ratuje, ona przeżywa, tamta umiera, ta wchodzi w jej życie, on umiera, ta wychodzi za mąż, widzi tamtego, ten ginie, tamten jest w rzeczywistości kobietą, tamten nie jest tym kim jest, ten też nie jest tym kim jest, ta zabija tamtą, ale tamta zabita zabija tamtego, ten po raz trzeci zabity, ale się okazuje, że tylko złamał rękę . Antykomunista jest tak naprawdę komunistą, mężczyźni kobietami, pewnie komuniści antykomunistami...
Aaaa! I jeszcze ta co aniołem jest, oczywiście okazuje się, że nim nie jest, bo jest diabłem wcielonym i morderczynią (podwójną!) - aż mnie dziw wziął, że nie mordercą! (ale to pewnie będzie w tomie trzecim - nie przeczytam w każdym bądź razie! Poinformujcie jak się dowiecie)

Ta książka to spisek Nieudolny, wymuszony acz ciekawy ;)

Przez ostatnie cztery dni wciągnęły mnie czasy wojenne i powojenne za sprawą Pam Jenoff, w dwóch opasłych tomiszczach powieści: Dziewczyna komendanta" oraz "Żona dyplomaty". O ile pierwszą część strawiłam bez większych niestrawności, o tyle druga część przyprawiła mnie i o niestrawności, i o zgagę a także o bóle nerwowe wszelkich członków mych. Tak mną wstrząsnęła, że...