Przeczytana kilka lat temu ale nic z niej nie pamiętam.

Przeczytana kilka lat temu ale nic z niej nie pamiętam.

Książki tej autorki mają w sobie coś wciągającego. Są niby przeciętne ale mają to coś

Książki tej autorki mają w sobie coś wciągającego. Są niby przeciętne ale mają to coś

"Bożyszcze tłumów" to książka podejmująca trudną tematykę. Narzucanie dzieciom marzeń rodziców, chore dążenie do ideału, anoreksja, przytłaczająca sława i przede wszystkim: skomplikowane relacje matka-córka. Główna bohaterka zostaje porzucona przez matkę, która z biegiem lat zrozumiała podłoże swojego zachowania i postanawia wrócić. Jednak ojciec dziewczynki zabezpieczył ją na taką ewentualność - powrót nie będzie prosty.

Niestety to jedna z najsłabszych książek Katherine Scholes. Początek jest obiecujący (wspaniały, tasmański klimat),w treści znajdziemy kilka lekko wzruszających momentów, a pod koniec napięcie zaczyna wzrastać. Jednak motyw wyprawy do Indii jest tak absurdalny, że psuje wszystko to, co w tej książce da się lubić. Kilka wątków jest zupełnie niepotrzebnych, parę postaci zbędnych, a w licznych retrospekcjach łatwo się pogubić. W rezultacie książka stanowi dość chaotyczną całość. A to za mało jak na autorkę REWELACYJNEJ "Królowej deszczu", chwytającego za serce "Kamiennego anioła" i ciekawej "Lwicy". Jestem zawiedziona.

"Bożyszcze tłumów" to książka podejmująca trudną tematykę. Narzucanie dzieciom marzeń rodziców, chore dążenie do ideału, anoreksja, przytłaczająca sława i przede wszystkim: skomplikowane relacje matka-córka. Główna bohaterka zostaje porzucona przez matkę, która z biegiem lat zrozumiała podłoże swojego zachowania i postanawia wrócić. Jednak ojciec dziewczynki zabezpieczył ją...

Matka kulą u nogi czyli rzecz o pokoleniowych trudnościach bycia matką, poszukiwaniu utraconej matki, skomplikowanych relacjach matka - córka.
Powieść czyta się przyjemnie, jednak temat rozwija się dość płytko,za dużo zbędnych, nic nie wnoszących ozdobników. Zakończenie - jak w romansidle. Po przeczytaniu czuję się rozczarowana.

Matka kulą u nogi czyli rzecz o pokoleniowych trudnościach bycia matką, poszukiwaniu utraconej matki, skomplikowanych relacjach matka - córka.
Powieść czyta się przyjemnie, jednak temat rozwija się dość płytko,za dużo zbędnych, nic nie wnoszących ozdobników. Zakończenie - jak w romansidle. Po przeczytaniu czuję się rozczarowana.

Niby rzecz o baletnicy, a w tle problem anoreksji i przyczyn zapadania na nią. Książka ta pozwoliła zrozumieć mi dlaczego niektóre matki opuszczają swoje dzieci. Bo nie potrafią zaakceptować tego, że stają się kobietami. A ponadto boją się, że mogą zrobić swoim dzieciom krzywdę. I nie chcą być takie jak ich matki.

Niby rzecz o baletnicy, a w tle problem anoreksji i przyczyn zapadania na nią. Książka ta pozwoliła zrozumieć mi dlaczego niektóre matki opuszczają swoje dzieci. Bo nie potrafią zaakceptować tego, że stają się kobietami. A ponadto boją się, że mogą zrobić swoim dzieciom krzywdę. I nie chcą być takie jak ich matki.

Malownicza historia, akcja dzieje się najpierw na wyspie w Australii, a później w Indiach. Splecione i dość pogmatwane losy kilku kobiet, a w szczególności Ellen.
Katherine Scholes ma dar przenoszenia czytelnika w miejsca o których pisze! Porusza również problem anoreksji i wpływ rodziców na kształtowanie się dziecka, jego późniejszych relacji z bliskimi i sferę emocjonalną.
Dobrze się czyta, autorka świetnie oddaje klimat miejsc, w których dzieje się akcja. Okładki i tytuł nie pasują mi do fabuły, ale polecam z czystym sumieniem. Odpoczęłam i zrelaksowałam się :)

Malownicza historia, akcja dzieje się najpierw na wyspie w Australii, a później w Indiach. Splecione i dość pogmatwane losy kilku kobiet, a w szczególności Ellen.
Katherine Scholes ma dar przenoszenia czytelnika w miejsca o których pisze! Porusza również problem anoreksji i wpływ rodziców na kształtowanie się dziecka, jego późniejszych relacji z bliskimi i sferę...

Książka pozyskała mnie od pierwszego spojrzenia, rzuconego przypadkiem na okładkę. Jeżeli macie jednak nadzieję na wgłębianie się w temat tańca, odłóżcie pozycję na półkę. Życie baletnicy jest tylko tłem do zbudowania portretu psychologicznego głównej bohaterki. Fabuła rozwija się leniwym rytmem, miarowo i niespiesznie, a podszyta jest nutami nostalgii i melancholii. Odnajdywanie siebie, własnego miejsca na świecie, znaczenie rodziny, konsekwencje wyborów wplecione w historię Ellen, budują nić przewodnią zdarzeń. Ani porywająca, ani odrzucająca - jedna z książek na leniwe deszczowe popołudnie. Gwarantuję przyjemnie spędzone chwile, o których szybko jednak zapomnicie po zamknięciu okładki.

Książka pozyskała mnie od pierwszego spojrzenia, rzuconego przypadkiem na okładkę. Jeżeli macie jednak nadzieję na wgłębianie się w temat tańca, odłóżcie pozycję na półkę. Życie baletnicy jest tylko tłem do zbudowania portretu psychologicznego głównej bohaterki. Fabuła rozwija się leniwym rytmem, miarowo i niespiesznie, a podszyta jest nutami nostalgii i melancholii....

Mało wciągająca historia o emocjonalnej dewiantce, która nie potrafi zbudować żadnej relacji z drugim człowiekiem. Najbardziej w życiu pragnie wolności, a wciąż coraz bardziej pogrąża się w zniewoleniu... Tylko dla wytrwałych! Uprzedzam, niektóre fragmenty są wręcz odrażające.

Mało wciągająca historia o emocjonalnej dewiantce, która nie potrafi zbudować żadnej relacji z drugim człowiekiem. Najbardziej w życiu pragnie wolności, a wciąż coraz bardziej pogrąża się w zniewoleniu... Tylko dla wytrwałych! Uprzedzam, niektóre fragmenty są wręcz odrażające.

Odwieczne pytanie: na ile można ukształtować cżłowieka? Jaki wpływ na nasze postępowanie mają najbliżsi, ci, którzy wychowują? Tymi pytaniami można podsumować książkę Scholes. I mimo dobrego zakończenia jakoś tak smutno po ostatniej stronie. Ale pozycja warta uwagi.

Odwieczne pytanie: na ile można ukształtować cżłowieka? Jaki wpływ na nasze postępowanie mają najbliżsi, ci, którzy wychowują? Tymi pytaniami można podsumować książkę Scholes. I mimo dobrego zakończenia jakoś tak smutno po ostatniej stronie. Ale pozycja warta uwagi.

Interesująca, choć nieco zagmatwana. Można się pogubić, co jest snem, co wspomnieniem, a co dzieje się w chwili obecnej. Jednak trzeba przyznać, że jest ciekawa, więc polecam! ; ))

Interesująca, choć nieco zagmatwana. Można się pogubić, co jest snem, co wspomnieniem, a co dzieje się w chwili obecnej. Jednak trzeba przyznać, że jest ciekawa, więc polecam! ; ))