Ta autorka nie przestanie mnie zaskakiwać! Wydobywa ze mnie wszystkie możliwe uczucia, niczym górnik węgiel, od smutku i frustracji po śmiech i wielkie łzy. Jak zwykle, moja intuicja dała się nabrać na sztuczki autorki i dała się zwieść utkanej przez nią sieci pozorów. Świetna idea "życia po śmierci", która pomaga głównej bohaterce pozbierać się po śmierci swojego męża. Choroba i śmierć w młodym wieku Gerrego, ukazuje nam brutalną rzeczywistość i to, iż śmierć nie ma z góry określonego progu wiekowego- dotyka nas wszystkich, bez względu na nasz wiek, stan majątkowy, stan cywilny czy też poziom społeczny. Ale również uświadamia nam, że śmiercią kogoś najbliższego nie kończy się nasz świat, choć jak bardzo byśmy byli tego pewni. Życie toczy się dalej i jeśli będziemy je bardzo oszczędzać- nic nam z niego nie pozostanie. Daje nam do zrozumienia również, że obecność bratniej duszy, na której barki możemy powierzyć nawet swoje najcięższe sekrety, jest czymś jakże ważnym w tej naszej z pozoru łatwej codzienności. Nie można zamykać się w czterech ścianach i pozostawać obojętnym na pomoc innych, musimy przyzwyczaić się do zaistniałej sytuacji i nauczyć z nią żyć, oraz pielęgnować pozostałe nam wspomnienia, których nikt nie jest w stanie nam odebrać. Zmiana Richarda, pokazuje, że każdemu powinniśmy dać drugą szansę i nie skreślać go tylko ze względu na popełniane wcześniej przez niego błędy.

Ta autorka nie przestanie mnie zaskakiwać! Wydobywa ze mnie wszystkie możliwe uczucia, niczym górnik węgiel, od smutku i frustracji po śmiech i wielkie łzy. Jak zwykle, moja intuicja dała się nabrać na sztuczki autorki i dała się zwieść utkanej przez nią sieci pozorów. Świetna idea "życia po śmierci", która pomaga głównej bohaterce pozbierać się po śmierci swojego męża....