Po dwóch książkach Nory Roberts(,,Dziś i na zawsze" i ,,Koniec i początek") miałam wyrobione zdanie na temat twórczości tej pisarki - krótkie książki, które czyta się szybko i lekko, gdzie jedynym wątkiem jest wielka miłość między piękna i niezależną kobietą a przystojnym i uwodzicielskim mężczyzną. Kiedy otrzymałam ,,Prawdziwe kłamstwa", ponad 400 stron, nie wiedziałam, czego mam się spodziewać po tej powieści. Zabrałam się za nią z ogromnym zainteresowaniem.

Julia, ambitna dziennikarka, samotna matka, przyjeżdża wraz z synkiem do Beverly Hills, gdzie ma spisać wspomnienia słynnej aktorki, Ewy Benedict. Kobieta opowiada jej o swoim niezwykle barwnym życiu - czterech burzliwych małżeństwach, licznych romansach, nierzadko zdradzając tajemnice ludzi, którzy wpłynęli na jej życie. Wkrótce ktoś zaczyna grozić Julii i wysyłać jej anonimy, by zaprzestała pisania. Praktycznie każdy znajomy Ewy ma powody, by woleć, aby książka nie powstała. Julia zaczyna bać się o swoje bezpieczeństwo. Jednocześnie w jej życiu pojawia się pisarz Paul, były pasierb Ewy, który zaczyna darzyć Julię wielką fascynacją.

,,Prawdziwe kłamstwa" mnie nie rozczarowały, wręcz przeciwnie, pozytywnie zaskoczyły. Wcześniejsze książki Roberts podobały mi się, ale nie wywoływały wielkich emocji i szybko o nich zapominałam. Tutaj chodzi o coś więcej niż zwykły romans. Owszem, wątek miłości jest ważny, ale na pierwszym planie są wspomnienia Ewy, kobiety, która prowadziła naprawdę ciekawe i ekscytujące życie, które jednak nie było usłane różami i obfitowało w dramaty. Nora Roberts poruszyła różne trudne tematy, które sprawiły, że powieść nie jest sielanką - aborcja, wykorzystywanie seksualne, podwójne życie. Sama Ewa to kobieta, która popełniła w życiu wiele błędów i często postępowała źle lub niemoralnie, ale miała odwagę, by walczyć o siebie i iść swoją drogą. Kontrastem dla niej jest Julia - cicha, nieśmiała kobieta, która boi się zaryzykować i walczyć o swoje szczęście, cały czas mając w pamięci zawód miłosny sprzed kilku lat.

Jeśli chodzi o wątek Julii i Paula nie różni się on zbytnio od tych w przeczytanych przeze mnie wcześniej książkach Nory Roberts. On - przystojniak, który nie może odpędzić się od kobiet. Ona - niezależna samotna kobieta, która walczy o swoją wolność. On chce ją uwieść, ona się waha, ale w końcu ulega i mamy namiętny romans. W ich miłości podobało mi się, że autorka nie skupiła się tylko na romantycznych wyznaniach i scenach miłosnych, ale pokazała ich relację jako związek dwojga szczerze kochających się ludzi, którzy się wspierają i wspólnie walczą z przeciwnościami losu.

,,Prawdziwe kłamstwa" to po trosze też kryminał i trzeba przyznać, że intryga jest naprawdę ciekawa. Tajemnice z przeszłości, kłamstwa, intrygi, kotłujące emocje sprawiły, że czytałam książkę z wielkim zaciekawieniem i trudno było mi się oderwać. Chciałabym jednak, żeby autorka rozwinęła i dokończyła pewne wątki(np. Tony'ego czy Lincolna). Również dziwi mnie sytuacja z Peterem, ponieważ jego wątek naruszył trochę wątek niezniszczalnej miłości Ewy i Victora, a to, że tak nagle się urwał, uważam za nieporozumienie.

Ogólnie ,,Prawdziwe Kłamstwa" bardzo mi się podobały, tym bardziej, że nie były typowym romansem, ale miały też w sobie elementy kryminału i powieści ,,z wyższych sfer". Zdecydowanie połączenie wątku Ewy i Julii wyszło bardzo dobrze. Trzeba przyznać, że Roberts mnie zaskoczyła i wprowadziła do książki sporo nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Coś czuję, że to nie będzie moje ostatnie spotkanie z tą panią.

,,Kto kocha, zwykle cierpi."

Po dwóch książkach Nory Roberts(,,Dziś i na zawsze" i ,,Koniec i początek") miałam wyrobione zdanie na temat twórczości tej pisarki - krótkie książki, które czyta się szybko i lekko, gdzie jedynym wątkiem jest wielka miłość między piękna i niezależną kobietą a przystojnym i uwodzicielskim mężczyzną. Kiedy otrzymałam ,,Prawdziwe kłamstwa", ponad 400 stron, nie wiedziałam,...