W życiu każdego czytelnika bywają różne książki. Niektóre są nudne jak flaki z olejem, podobne do wszystkich innych schematycznych powieści. Bywają też i takie jak ta – na swój sposób dziwna, inna, ale wyjątkowa. Taka, o której trudno się mówi i pisze, a jednocześnie chce się ją wszystkim pokazać. Tak, trudno przychodzi mi o niej pisać. W jaki sposób mam uzewnętrznić te wszystkie emocje, które towarzyszyły mi podczas czytania?

Petra Soukupová obdarzyła powieść swoim niecodziennym stylem. Stylem nowoczesnym, który mimo swojej prostoty nie trafi do każdego czytelnika. Brak tutaj tradycyjnego podziału na dialogi oraz monologi. Miałam okazję już poznać tę metodę przedstawiania historii przy okazji Drogi Cormaca McCarthy'ego (której właśnie styl był największym minusem) oraz Osaczenia Carla Frode Tillera (które zaskoczyło mnie swoją wnikliwością). A jednak to właśnie Pod śniegiem urzekło mnie w sposób, jaki wcześniej wymienione tytuły nie zdołały.

Autorka stawia na pierwszym miejscu kobiety. Trzy siostry oraz matkę, która wypowiada się w pierwszej osobie. Niby zwykła powieść obyczajowa... a z najciekawszym i najbardziej szczegółowym sposobem budowania charakterów postaci, z jakim się spotkałam. Autorka przedstawia bohaterki głównie za pomocą słów, a nie dokonywanych przez nie czynów. Każda z nich nie oszczędza na słowach, na głos lub w myślach zdecydowanie prezentuje swoje zdanie. Śledzenie myśli kobiet bywało dla mnie momentami bolesne. Czy członkowie rodziny mogą do siebie żywić tak negatywne uczucia? Oceniać się na każdym kroku i uważać tylko i wyłącznie siebie samego za wzór do naśladowania? Z czasem poznajemy bohaterki bliżej, chociaż od siebie wydają się niezwykle oddalone. Mam wrażenie, że każdy czytelnik odnajdzie w tych czterech kobietach najmniejszą cząstkę siebie. Być może kogoś będzie równie mocno denerwować Olina...

Podobnie jak sam tytuł, powieść jest pełna metafor. Jednak nienadmuchanych i niepatetycznych; niektóre porównania, słowa, zachowania... prowokują u czytelnika refleksje. Tak samo jak czysty śnieg przykrywa dużą ilość brudu, każdy z nas ma swoje grzeszki, tajemnice oraz ukryte pragnienia. Może brzmieć to banalnie, jednak aby zrozumieć wyjątkowość ukrytych znaczeń, trzeba tę książkę przeczytać. Oprócz fenomenalnego prezentowania ludzkich charakterów autorka stworzyła coś na wzór kryminału, którego akcja rozgrywa się w zamkniętym pomieszczeniu. Akcja książki w połowie dzieje się właśnie w aucie – kobiety są skazane na siebie (wraz z czwórką dzieci) przez kilka godzin. Z tą różnicą, że brak tutaj kryminalnej zagadki do rozwiązania... chociaż samych zagadek jest wiele. Wprawdzie Pod śniegiem traktuje o poważnych wartościach, ale nie brak tutaj miejsca również dla świetnego, nieco gorzkiego humoru. Nie wyszukanego, a jednak tak urzekającego. Przynajmniej w moim guście.

Pod śniegiem to absolutnie wyjątkowa powieść, która dzięki swojej autentyczności jest jedną z lepszych książek z tego gatunku. Styl Czeszki zachwyca, urzeka swoją prostotą oraz szczerością. Autorka jest przede wszystkim bezpośrednia – nie boi się tworzyć postaci nacechowanych negatywnie. Pokazuje ludzi takich, jacy naprawdę są; bez żadnego idealizowania ich. Mimo to każdy z bohaterów wzbudza sympatię, ale nie w sposób zupełnie banalny. Książka ta ocieka prawdziwością i chociaż początkowo pozbawiona emocji narracja nie zwiastuje czegoś porywającego... no cóż, właśnie taką się okazuje. Nie chcę zbyt dużo pisać o fabule – tę historię trzeba doświadczyć samemu, przeżyć ją osobiście oraz indywidualnie. Za sprawą niecodziennego stylu nie jest dla każdego, ale jestem przekonana, że jeśli wciągnie się już w ten świat, nie będzie się chciało go opuścić.

Recenzja pochodzi z: http://przy-goracej-herbacie.blogspot.com

W życiu każdego czytelnika bywają różne książki. Niektóre są nudne jak flaki z olejem, podobne do wszystkich innych schematycznych powieści. Bywają też i takie jak ta – na swój sposób dziwna, inna, ale wyjątkowa. Taka, o której trudno się mówi i pisze, a jednocześnie chce się ją wszystkim pokazać. Tak, trudno przychodzi mi o niej pisać. W jaki sposób mam uzewnętrznić te...