„Nigdy nie pozwól, aby twoim losem rządził strach” – takie przesłanie zostawił umierający ojciec jednej ze swoich sześciu adoptowanych córek. Dołączył do tego – wykute w rzeźbie na terenie zamku nad Jeziorem Genewskim – współrzędne geograficzne miejsca, gdzie się urodziła. Wraz z listem, że powinna wyruszyć szukać swojego miejsca na ziemi i szczęścia. Brzmi trochę jak baśń? Też odniosłam takie wrażenie, dlatego nie spodziewałam się po tej książce zbyt wiele dobrego…

Od razu wyjaśniam, że bardzo się myliłam i najnowsza powieść Lucindy Riley, inspirowana grecką mitologią o konstelacji Siedmiu Sióstr jest wspaniała, a do tego wcale nie aż tak abstrakcyjna, jak mi się wydawało. Chociaż nawiązania do mitologii są tu widoczne i kilka kwestii pozostaje niewyjaśnionych (dlaczego samotny mężczyzna adoptował aż sześć córek z różnych stron świata; czym się zajmował, że zdobył ogromną fortunę), to cała reszta powieści jest dość realistyczna.

Maja, najstarsza z córek, do której skierowane było początkowe przesłanie, wyrusza w podróż do Brazylii. W tętniącym życiem Rio de Janeiro odkrywa historię swojej rodziny, której najbardziej barwną postacią była prababka imieniem Bel. Maja zgłębia jej losy, a my przenosimy się w czasie do lat 20. XX wieku, m.in. do pracowni Paula Landowskiego w Paryżu, gdzie powstawał monumentalny pomnik Chrystusa Odkupiciela z rozpostartymi ramionami – dziś symbol Rio de Janeiro i jeden z siedmiu nowych cudów świata.

Powieść dzieje się więc na dwóch płaszczyznach czasowych. Główna bohaterka, Maja, wraz z brazylijskim pisarzem Floriano próbuje rozwikłać rodzinną zagadkę, przy okazji otwierając się na świat. A jej prababka w 1928 roku, tuż przed swoim ślubem, płynie promem do Europy z Hectorem da Silvą, pomysłodawcą pomnika Chrystusa, by uczestniczyć w powstaniu wiekopomnego dzieła i znaleźć miłość swojego życia.

Dawno nie czytałam tak wciągającej epickiej powieści. Wielopoziomowej i wielowątkowej. Rozgrywającej się pomiędzy kontynentami, na różnych płaszczyznach czasowych, nawiązującej do realnych postaci żyjących w ubiegłym wieku, do elementów mitologii i do mało znanych faktów historycznych, m.in. takiego, że dłonie pomnika Chrystusa powstały na bazie odlewu dłoni kobiecych.

„Siedem sióstr” to dopiero pierwsza z siedmiu części sagi, jaką planuje napisać Lucinda Riley. A właściwie opowiedzieć, bo autorka w wywiadzie kończącym książkę przyznaje, że pierwsze wersje swoich powieści zawsze nagrywa na dyktafon, przechadzając się po ogrodzie. Ja żałuję tylko jednego – że nie mam obecnie wszystkich części na swojej półce. Wyczekiwanie na kolejną odsłonę tak fascynującej sagi to prawdziwa katorga… :-)

„Nigdy nie pozwól, aby twoim losem rządził strach” – takie przesłanie zostawił umierający ojciec jednej ze swoich sześciu adoptowanych córek. Dołączył do tego – wykute w rzeźbie na terenie zamku nad Jeziorem Genewskim – współrzędne geograficzne miejsca, gdzie się urodziła. Wraz z listem, że powinna wyruszyć szukać swojego miejsca na ziemi i szczęścia. Brzmi trochę jak baśń?...