Taki zespół jak Voo Voo zasługuje na szacunek, a tym samym dobrą książkę o jego historii. Ta, pod którą podpisał się dziennikarz muzyczny Piotr Metz, niestety nią nie jest. „Voo Voo. Dzień dobry wieczór” to cztery wywiady-rzeki z obecnymi członkami grupy. Objętościowo najwięcej miejsca zajmuje zapis rozmowy z liderem, Wojciechem Waglewskim. Nic w tym dziwnego, bo jak mówi Mateusz Pospieszalski: „zespół Voo Voo to jest Wojtek Waglewski, to są jego teksty i to jest jego gitara” (s. 173). Cała rozmowa Metza z Waglem będzie swego rodzaju powtórką z rozrywki – szczególnie dla tych, którzy sięgnęli wcześniej po książkę poświęconą wyłącznie osobie Waglewskiego. Artysta ten ma jedno życie, a obie książki dzielą dwa lata, dlatego trudno tutaj o jakieś niespodzianki. Spojrzenie na przeszłość zespołu i jego działalności ukazane zostały z tej samej perspektywy. Powtarzają się więc wątki, anegdoty i spostrzeżenia, a nawet niektóre zdjęcia z prywatnego archiwum gitarzysty. O wiele ciekawiej prezentują się natomiast rozmowy z pozostałymi członkami grupy – Mateuszem Pospieszalskim, Karimem Martuserwiczem (szczególnie ten fragment jest, według mnie, godny polecenia) i Michałem Bryndalem – nowym perkusistą , który zastąpił w składzie Piotra Żyżelewicza. Ze „Stopą”, którego śmierć była wstrząsem nie tylko dla zespołu, ale i całej polskiej sceny, oraz Andrzejem Nowickim Metzowi nie udało się porozmawiać, jednak nic nie stało na przeszkodzie, aby z dyktafonem usiąść obok innych muzyków (np. Jana Pospieszalskiego, Milo Kurtisa, Marka Czapelskiego),którzy na przestrzeni trzydziestu lat współtworzyli Voo Voo. Przez brak takich rozmów obraz zespołu stał się zawężony, a zaprezentowana historia sprowadziła się tak naprawdę jedynie do źródła, jakim jest lider. Efekt jest taki, że samą książkę traktuję jak niepotrzebny dodatek do albumu „Dobry wieczór” (2014) i komercyjny zabieg, który został wymyślony przez menadżera grupy Pawła Walickiego (osoba ta, według informacji zamieszczonych w książce, stoi za jej koncepcją i współpracą merytoryczną),aby wesprzeć wydany w 2015 roku kolekcjonerski, siedmiopłytowy box podsumowujący trzy dekady działalności Voo Voo. Merytorycznie – prócz rozmowy z Karimem, która równie dobrze mogłaby ukazać się w prasie muzycznej lub na łamach jakiegoś portalu internetowego – książka ta nie wnosi jednak nic, co można uznać za pozytywne. (źródło: mój blog https://axunarts.wordpress.com)

Taki zespół jak Voo Voo zasługuje na szacunek, a tym samym dobrą książkę o jego historii. Ta, pod którą podpisał się dziennikarz muzyczny Piotr Metz, niestety nią nie jest. „Voo Voo. Dzień dobry wieczór” to cztery wywiady-rzeki z obecnymi członkami grupy. Objętościowo najwięcej miejsca zajmuje zapis rozmowy z liderem, Wojciechem Waglewskim. Nic w tym dziwnego, bo jak mówi...

http://www.miastokultury.pl/wstydu-oszczedzic-voo-voo-dzien-dobry-wieczor-recenzja/

http://www.miastokultury.pl/wstydu-oszczedzic-voo-voo-dzien-dobry-wieczor-recenzja/

Czuję po lekturze niedosyt. Formuła wywiadu-rzeki jest w zasadzie najprostsza - nie trzeba cyzelować biografii, konfrontować różnych relacji, szukać źródeł. Niestety wyszła z tego rzecz dla fanów zespołu i to mocnych, bo czasami dana płyta potrafi być wspomniana jednym zdaniem, czasami jakiś epizod jest omawiany przez parę stron. Wiedząc o tym, Metz dołączył dyskografię i kalendarium, ale to nie wystarcza. Szczególnie ciekawe były opowieści Waglewskiego o początkach zespołu, albo Matusewicza o tym, jak w ogóle wyglądała jego muzyczna przygoda. Ale ja wciąż czekam na porządną biografię. Voo Voo jako jeden z najwybitniejszych polskich zespołów nie dorobił się nawet wkładki w Tylko/Teraz Rocku...

Czuję po lekturze niedosyt. Formuła wywiadu-rzeki jest w zasadzie najprostsza - nie trzeba cyzelować biografii, konfrontować różnych relacji, szukać źródeł. Niestety wyszła z tego rzecz dla fanów zespołu i to mocnych, bo czasami dana płyta potrafi być wspomniana jednym zdaniem, czasami jakiś epizod jest omawiany przez parę stron. Wiedząc o tym, Metz dołączył dyskografię i...

Świetny, rozbudowany wywiad, naturalnie głównie z Wojciechem Waglewskim, znalazło się jednak również miejsce dla innych muzyków obecnego składu Voo Voo. "Dzień dobry wieczór" to nie przegadane kalendarium, brukowe efekciarstwo czy jednostronna reklamówka kapeli. To raczej dojrzała, przemyślana rozmowa prezentująca unikalne "jazzowe" podejście Waglewskiego do rock and rolla, otwartą formułę koncertową Voo Voo, a wreszcie dojrzałe, serdeczne relacje, które łączą muzyków, ze szczególnym wskazaniem Waglewskiego i Mateusza Pospieszalskiego. Piotr Metz wykonał kawał dobrej roboty, najpierw zdobywając zaufanie muzyków, a potem spisując ich zwierzenia tak sprawnie i ciekawie. Jeśli ktokolwiek uważa się za fana muzyki, nie może obok "Dzień dobry wieczór" przejść obojętnie. To "samo Voo Voo". Voo Voo, którego opowieść warto przeczytać.

Świetny, rozbudowany wywiad, naturalnie głównie z Wojciechem Waglewskim, znalazło się jednak również miejsce dla innych muzyków obecnego składu Voo Voo. "Dzień dobry wieczór" to nie przegadane kalendarium, brukowe efekciarstwo czy jednostronna reklamówka kapeli. To raczej dojrzała, przemyślana rozmowa prezentująca unikalne "jazzowe" podejście Waglewskiego do rock and rolla,...