W pierwotnej wersji "Metro 2033" Artem miał zginąć od zabłąkanej kuli, środowisko fanów jednak podniosło taki lament, że końcówka została przez autora zmieniona i znamy ją już z finalnej wersji z czarnymi... Po co to wszystko mówię? Otóż po to, że ta zabłąkana kula jednak by się przydała.

Zniknął Artem jakiego znamy. Zniknęli bohaterowie poboczni - Młynarz. Zniknął klimat ciasnych tuneli Metra. Zgasł Kreml. Nie ma mutantów, wielkich szczurów. Z Biblioteki nie wychodzą Bibliotekarze. Zniknęła również przygoda.

Co nam zaserwowano w zamian?
DEPRESJE!

Artem już w pierwszym tomie miał ciągoty do filozofowania to mam wrażenie, że cały tom "Metro 2035" jest jednym wielkim traktatem filozoficznym i to do tego okrutnie dołującym. Z każdej strony wyziera do czytelnika smród i ubóstwo, głód, nędza, głupota ludzi, zezwierzęcenie. Przez całą książkę zastanawiałam się "po jaką cholerę on w ogóle idzie na przód?".

Czuję się strasznie zmemłana po tym tomie. I pomimo tego, że ma to wszystko jakieś przesłanie. Artem nie cierpiał na marne ale dodatkową gwiazdkę daję tylko z sentymentu do pierwszej części.

Czy polecam? Raczej tak, jednak tym, którzy chcą poczytać tylko o przygodach Artema i poczuć Metro w całej swojej istocie dam radę - zostańcie przy pierwszym tomie. Ten tom was zniszczy...

W pierwotnej wersji "Metro 2033" Artem miał zginąć od zabłąkanej kuli, środowisko fanów jednak podniosło taki lament, że końcówka została przez autora zmieniona i znamy ją już z finalnej wersji z czarnymi... Po co to wszystko mówię? Otóż po to, że ta zabłąkana kula jednak by się przydała.

Zniknął Artem jakiego znamy. Zniknęli bohaterowie poboczni - Młynarz. Zniknął klimat...