Michał Zawadzki udostępnił swoją pracę magisterską na rynku literackim, chcąc pokazać czytelnikom, jak bronili się Polacy śmiechem przez komunistycznym kagańcem. Na przykładzie znanych filmów, seriali i kabaretów obrazuje pomysłowość naszych tekściarzy i artystów estrady, którzy wchodzili nieraz na Himalaje pomysłowości, byle tylko obejść lub oszukać cenzurę. Opisuje najczęściej rzeczy powszechnie znane, Alternatywy 4 czy Miś nie są jakąś większą niespodzianką, mało w tej książce jest przykładów nieoczywistych. Owszem, materiał jest bogaty, autor przeprowadził kilka rozmów, obejrzał pewnie wszystkie filmy i seriale, zapoznał się z twórczością wszystkich kabaretów, ale zabrakło w tej pracy jakiegoś ducha. Czytelnik jest zarzucany cytatami i nazwiskami (zaskakuje to, że wielu uczestników życia estradowego przewinęło się przez większość teatrów i grup), seria faktów goni następną, dostajemy kilka anegdot, ale wszystko to jakoś tak na sucho. Korekta też chwilami prosi o poprawki. Książka byłaby naprawdę wspaniałą lekturą, gdyby jeszcze nad nią popracować, gdyby nie sprawiała wrażenia pisanej na szybko, bo termin goni.

Michał Zawadzki udostępnił swoją pracę magisterską na rynku literackim, chcąc pokazać czytelnikom, jak bronili się Polacy śmiechem przez komunistycznym kagańcem. Na przykładzie znanych filmów, seriali i kabaretów obrazuje pomysłowość naszych tekściarzy i artystów estrady, którzy wchodzili nieraz na Himalaje pomysłowości, byle tylko obejść lub oszukać cenzurę. Opisuje...