Skończyła! I to w takim momencie! Ile teraz będzie trzeba czekać, żeby dowiedzieć się czy wszystko się dobrze potoczyło? Ile będzie trzeba czekać, żeby poznać tajemnice, które skrywa mama Gosi?
Ale po kolei. Do III tomu "Kwiatu paproci" podeszłam sceptycznie z kilku powodów. Po pierwsze: boję się rozwleczenia tej historii na nie-wiadomo-ile-tomów. Nie wiem iloma autorka chce nas uraczyć, prawdą jest, że często takie wielotomowe serie po trylogiach stają się gniotem. Mam nadzieję, że z tą opowieścią będzie inaczej, bo naprawdę ją polubiłam! Po drugie: jak mnie irytuje Gosława!!! Ta dziewczyna jest totalną łamagą, wpadającą w malwy, pnącza, piasek, bagno czy co tam jeszcze leży pod stopami... Fatalna z niej osóbka, nie potrafiąca wziąć życia za rogi. Ja wiem, że ciężko, że bogowie się uwzięli, że demony i boginki się uwzięły/uwzięli, ale na litość! To powinno ją zahartować, a ona jest po prostu coraz głupsza, zawierając kolejne pakty ze Swarożycem czy z Mokosz... Po trzecie: czytając, że Jarogniewa wyjeżdża na waka... pielgrzymkę obawiałam się, że jedyna postać "z jajami" wyrwie się na długo z kart powieści. Na szczęście Jaga trzyma poziom! Do grona nowych postaci dołącza także przystojny, nowy żerca oraz mama Gosi, o której mamy okazję dowiedzieć się czegoś więcej.
Ogólnie książka mi się podobała, "łyknęłam" ją błyskawicznie i nie mogę wybaczyć autorce, że urwała w TAKIM momencie! Z niecierpliwością czekam na IV tom.

Skończyła! I to w takim momencie! Ile teraz będzie trzeba czekać, żeby dowiedzieć się czy wszystko się dobrze potoczyło? Ile będzie trzeba czekać, żeby poznać tajemnice, które skrywa mama Gosi?
Ale po kolei. Do III tomu "Kwiatu paproci" podeszłam sceptycznie z kilku powodów. Po pierwsze: boję się rozwleczenia tej historii na nie-wiadomo-ile-tomów. Nie wiem iloma autorka...