I pomyśleć, że gdyby nie film, to nigdy bym nie słyszała o Michalinie Wisłockiej, a tym bardziej o 'Sztuce kochania'. A uważam, że warto znać tę książkę.
Nie ukrywajmy tego - tematy seksu, intymności, a tym bardziej indywidualnej seksualności, są u nas traktowane jak jakieś tabu, dlatego też pewnie wielu czytelników będzie myślało, że 'Sztuka kochania' to tylko jakiś poradnik z odpowiednimi rysunkami oraz opisami, co trzeba robić. W pewnym sensie coś takiego też tam znajdziemy, ale Michalina Wisłocka od samego początku tej książki podkreśla ważną rzecz - bez względu na wszystko, najważniejsze są miłość, otwartość oraz szacunek do siebie i drugiej osoby. Zwłaszcza miłość - bez niej wszystkie porady autorki i propozycje nic nie dadzą.
Pomijając emocje (a te odgrywają przecież ogromną rolę), 'Sztuka kochania' jest książką, którą naprawdę warto przeczytać, bez względu na doświadczenie życiowe. Czy dowiemy się czegoś nowego, czy też nie zgodzimy się z niektórymi zawartymi tam poradami lub tezami, czy też tylko utrwalimy znane nam wiadomości - nie ma to znaczenia. Poza tym już po samym stylu pisania widzę, że Michalina Wisłocka jako ginekolog i seksuolog była otwartą i - po prostu - równą babką. A styl takich ludzi wręcz się 'pochłania' - zero jakiegokolwiek dystansu oraz przekonania, że jest się lepszym niż czytelnik. Ja wręcz czułam przyjacielski stosunek.
'Sztuka kochania' - książka, o której warto pamiętać. A zawarta tam wiedza będzie miała dla każdego indywidualne znaczenie i wpływ. I to jest dobre :-)

I pomyśleć, że gdyby nie film, to nigdy bym nie słyszała o Michalinie Wisłockiej, a tym bardziej o 'Sztuce kochania'. A uważam, że warto znać tę książkę.
Nie ukrywajmy tego - tematy seksu, intymności, a tym bardziej indywidualnej seksualności, są u nas traktowane jak jakieś tabu, dlatego też pewnie wielu czytelników będzie myślało, że 'Sztuka kochania' to tylko jakiś...