"Chłopaki Anansiego" to ponoć kontynuacja "Amerykańskich Bogów". Luźna kontynuacja, może tak nazwana, bo powstała po "Amerykańskich Bogach" i występuje w niej Anansi z całą swoją boską otoczką oraz pewna skrzynia? Mniejsza o większość, w każdym razie, jeśli jeszcze nie czytaliście "Amerykańskich Bogów" proponuję odwrócić kolejność i zacząć od "Chłopaków Anansiego". Dlaczego? Ponieważ w ten sposób obie pozycje uznacie za świetne, w kolejności chronologicznej zaś "Chłopaki" przy "Bogach" wypadają nieco blado... Niby mamy tutaj estetykę snu, ale w "Bogach" jest ona po prostu perfekcyjna. Niby mamy grozę, ale "Bogowie" cały czas utrzymują wysoki poziom napięcia. Niby mamy humor, ale w "Bogach" "satyra na..." była na wyższym poziomie, a i humor sytuacyjny był lepszy.

Ale to i tak jest świetna książka, spotkałam się z określeniem "inteligentna fantastyka" - touché! Do czytania ze zrozumieniem prozy Gaimana nie wystarczą tylko oczy - potrzebna jest też wiedza ogólna o świecie i dobra pamięć.

U Gaimana bardzo podoba mi się sposób kreślenia postaci, szczególnie drugoplanowych - są równie żywe jak główni bohaterowie i równie mocno zapadają w pamięć. I powinny - w końcu czasem z pozoru luźna uwaga pod adresem jednej z postaci okazuje się mieć duże znaczenie dla fabuły. Przy całej plastyczności postaci nie jesteśmy na szczęście "zarzucani" pseudopsychologicznym słowotokiem, który w mojej opinii ma za zadanie podniesienie wartości materialnej książki ;) Pan Gaiman zostawia czytelnikowi pewną dowolność w doszukiwaniu się pobudek kierujących bohaterami, zapewne licząc na inteligencję swego odbiorcy - i to kolejny plus prozy tego pisarza.

"...po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój..." - tylko czy na pewno? U Gaimana nie można być tego nigdy do końca pewnym. Nie nastawiajcie się też na prostą, przewidywalną akcję. Pan Gaiman trochę się bawi z czytelnikiem - słowa sączone są oszczędnie, kołysząc nas delikatnie, prawie usypiając naszą czujność, gdy nagle następuje znaczący zwrot akcji (niemal jak diabełek z pudełka), a później zabawa zaczyna się od nowa, bardzo powoli odsłaniając zakończenie, prawie przewidywalne, lecz mimo wszyskto zaskakujące.

Moja recenzja niewiele Wam powie o samej fabule, jednak patrząc z perspektywy osoby, która właśnie zamknęła tę świetną książkę, uważam, że tak jest lepiej. Fabuła jest tylko dodatkiem to tego bardzo dobrego kawałka fantastyki, napisanego przez bardzo dobrego pisarza - ciśnie się na klawiaturę "wybitnego" ale na takie stwierdzenie mam jeszcze czas i kilka książek Gaimana na półce.

Zdecydowanie polecam!

zapraszam na mojego bloga: 1magdasz.wordpress.com

"Chłopaki Anansiego" to ponoć kontynuacja "Amerykańskich Bogów". Luźna kontynuacja, może tak nazwana, bo powstała po "Amerykańskich Bogach" i występuje w niej Anansi z całą swoją boską otoczką oraz pewna skrzynia? Mniejsza o większość, w każdym razie, jeśli jeszcze nie czytaliście "Amerykańskich Bogów" proponuję odwrócić kolejność i zacząć od "Chłopaków Anansiego"....