Alfred Siateczki, pisarz i dziennikarz ma w swoim dorobku kilka powieści obyczajowych. Powieść „Porąbany” jest drugą w serii o Danielu Jungu, dziennikarzu śledczym. Ginie dwóch dziennikarzy z redakcji „Gazety Zielonogórskiej”. Jeżeli ktoś tu szuka pościgów, zawiłych zagadek kryminalnych to nie znajdzie. Znajdzie natomiast sporo ciekawostek dotyczących regionu. Sportu i miejscowych animozji na tym punkcie. Przebywałem w regionie dobrych kilkanaście lat i z przyjemnością wspominałem układ miejscowości, ulice, osiedla. Też miałem problem ze znalezieniem, może nie warsztatu ale pewnej instytucji przy Urszuli w Zielonej Górze. Powieść napisana językiem, spokojnym, wyważonym bez upiększeń co tylko dodaje uroku i prawdziwości przekazu.

Alfred Siateczki, pisarz i dziennikarz ma w swoim dorobku kilka powieści obyczajowych. Powieść „Porąbany” jest drugą w serii o Danielu Jungu, dziennikarzu śledczym. Ginie dwóch dziennikarzy z redakcji „Gazety Zielonogórskiej”. Jeżeli ktoś tu szuka pościgów, zawiłych zagadek kryminalnych to nie znajdzie. Znajdzie natomiast sporo ciekawostek dotyczących regionu. Sportu i...

"Żużel jest najważniejszy", czyli Daniel Jung powraca.

Porąbany to druga książka z cyklu Danielu Jungu (tutaj mamy już naprawiony błąd, gdyż w pierwszej książce nasz bohater miał na nazwisko Sateck – co jest bardzo bliskie do nazwiska autora książki: Siatecki). Alfred Siatecki ponownie zabiera nas do Zielonej Góry, gdzie w redakcji "Gazety Zielonogórskiej" zostaje zamordowany dziennikarz. Wkrótce potem ginie kolejny pracownik redakcji. Daniel postanawia znaleźć mordercę.

Żużel – temat przewodni książki. W Postrzelonym była polityka, a tutaj mamy sport – żużel. Nawet w najmniejszym stopniu nie interesuje mnie ten sport (gdyby to była piłka nożna czy siatkówka to bym była zachwycona) i może dlatego tak ciężko czytało mi się Porąbanego. Wiemy kto jest mordercą praktycznie od początku, co odbiera nam przyjemność z odgadywania i przewidywania kolejnych ruchów.

W pierwszej części książki Daniel Jung to praktycznie gość. Przez 200 stron mamy mało styczności z tym bohaterem. Autor skupił się głównie na pracy policji, na żużlowcach i osobach postronnych.

Siatecki niestety robi bardzo dużo powtórzeń. Czytałam pierwszą część kilka dni wcześniej i pamiętam dobrze, że kilka kwestii zostało wręcz skopiowane z Postrzelonego. Ciągle powtarzają się te same tematy rozmów. Bardzo dużo zapychaczy historii, które nic nie wnoszą (np. sytuacja z japonkiem (kto czytał ten wie o czym mówię)),ani nie rozbudowują akcji, ani nie poznajemy dzięki temu bohaterów.

Autor dużo czasu poświęcił na przedstawieniu środowiska sportowego – kibiców czy też sportowców. To może spodobać fanom żużlu. Sporo też motoryzacji.

Daniel nadal jest dobrze napisaną postacią. Może nawet lepiej niż w Postrzelonym. Jego dążenie do prawdy nie raz zagrażało życiu, a mimo to nigdy nie zrezygnował. Monika Chuda to kolejna ciekawa postać i mająca charakterek.

Okładka skradła moje serce – jest piękna i jednocześnie tajemnicza.

Styl Siateckiego jest lekki i przyjemny – szybko się czyta. Zdecydowanie Postrzelony to według mnie dużo ciekawsza pozycja. Może kolejna książka zachwyci mnie tak jak Postrzelony?

"Żużel jest najważniejszy", czyli Daniel Jung powraca.

Porąbany to druga książka z cyklu Danielu Jungu (tutaj mamy już naprawiony błąd, gdyż w pierwszej książce nasz bohater miał na nazwisko Sateck – co jest bardzo bliskie do nazwiska autora książki: Siatecki). Alfred Siatecki ponownie zabiera nas do Zielonej Góry, gdzie w redakcji "Gazety Zielonogórskiej" zostaje...

„Porąbany” Alfreda Siateckiego to druga część o przygodach dziennikarza śledczego Daniela Junga.
W redakcji Gazety Zielonogórskiej zostaje zamordowany dziennikarz Michał, zajmujący się sprawami gospodarczymi. Czy jego morderstwo to dzieło przypadku czy zostało zaplanowane? Pytanie wydaje się zasadne, gdyż Michał – tej nocy, w której zginął – pracował w pokoju innego dziennikarza. Czy to on był celem czy może gospodarz pokoju dziennikarz Bojanew? W niedługim odstępie czasu ginie w wypadku samochodowym kolejny dziennikarz tej gazety, właśnie Bojanew. Czy te dwa wypadki są ze sobą powiązane czy są dziełem przypadku? Może celem mordercy był właśnie Bojanew? Prowadzone przez organy ścigania dochodzenie jest nieudolne, nie zmierza do wykrycia sprawców śmierci dziennikarzy, lecz raczej do ochrony interesów osób rządzących miastem, ludzi władzy i biznesu.
Były policjant, obecnie dziennikarz śledczy Daniel Jung, rozpoczyna własne dziennikarskie śledztwo. Na efekty jego pracy nie trzeba będzie długo czekać. Małymi krokami, wnikliwie analizując wszelkie pozostawione ślady, to on naprowadzi policję na trop zabójcy dziennikarza Mariusza i nieprzypadkowej śmierci Bojanewa. Daniel ma cechy śledczego, jak i rzetelnego dziennikarza, jest dokładny, spostrzegawczy, nic nie jest w stanie umknąć jego uwadze.
„Jung, gdy nawet siedzi przy stole biesiadnym, to słucha i obserwuje otoczenie. Cenię go za solidność i nieustępliwość. Za zdecydowanie. Za to, że nie uznaje słowa „niemożliwe”. Kiedy coś obieca, to choć by się paliło i waliło, zrobi to. Daniel to najbardziej niezawodny z niezawodnych, choć on uważa to za swoją wadę”.
Autor w bardzo dynamiczny sposób prowadzi akcję. Wydarzenia dzieją się bardzo szybko. Ani na chwilę nie dostaniemy wytchnienia. Czujemy się uczestnikami opisywanych wydarzeń. Nie sposób jest - czytając tę książkę - stać z boku, biernie przyglądać się, być “ tylko widzem”. Po lekturze wszystkich trzech tomów sagi o dziennikarzu śledczym Danielu Jungu śmiem jednak stwierdzić, że ta część jest chyba troszeczkę słabsza od pozostałych. Pomimo, że wszystko dzieje się w okamgnieniu, jednak zabrakło w tej części świeżości, momentami tchnie nudą. Wszystkie wprowadzone do powieści wątki poboczne są konieczne, one tworzą klimat i całą otoczkę wątku głównego. Nie sposób umieścić akcji tylko wobec wątku głównego, należy stworzyć odpowiednie tło, co Alfredowi Siateckiemu doskonale się udało.
Z książki tej bije niesamowity realizm. Chociażby nazwy miejscowości, takie jak Wrocław, Legnica są nam bardzo bliskie, szczególnie jak ktoś jest mieszkańcem Dolnego Śląska. Po drugie, postacie są bardzo naturalne, nie są wyidealizowane czy przerysowane, mają codzienne ludzkie problemy i troski, jak również chwile wielkiej radości; odnosi się niesamowite wrażenie, że żyją obok nas, że ich znamy, są naszymi sąsiadami. Ten realizm sprawia, że odnosimy wrażenie, że czytamy powieść opartą na faktach.
W części drugiej – podobnie jak w pierwszej – styl Siateckiego jest bardzo lekki, przyjemny w odbiorze. Autor bardzo przystępnie snuje swą opowieść, dbając o to, by wszystko pozostawało dla czytelnika zrozumiałe i jasne. To historia, w którą łatwo się zaangażować nie tylko ze względu na interesującą kryminalną sprawę, ale także prosty i niewyszukany język prowadzący nas w szybkim tempie od jednego do drugiego rozdziału.
Z wielką przyjemnością sięgnęłam po tę pozycję. Wam również gorąco polecam! Ja z niecierpliwością zabiorę się za dalszy ciąg przygód bohaterów, a to już w kolejnej trzeciej powieści Alfreda Siateckiego „Pomsta”.

„Porąbany” Alfreda Siateckiego to druga część o przygodach dziennikarza śledczego Daniela Junga.
W redakcji Gazety Zielonogórskiej zostaje zamordowany dziennikarz Michał, zajmujący się sprawami gospodarczymi. Czy jego morderstwo to dzieło przypadku czy zostało zaplanowane? Pytanie wydaje się zasadne, gdyż Michał – tej nocy, w której zginął – pracował w pokoju innego...

Porąbany to kolejna powieść kryminalna w dorobku lubuskiego pisarza Alfreda Siateckiego. To pozycja po którą warto sięgnąć z kilku względów. O kunszcie pisarskim autora może świadczyć fakt, że ta powieść była nominowana do nagrody Lubuski Wawrzyn 2016.
Ponownie miałam okazję spotkać się z Danielem Jungiem, bohaterem Postrzelonego. Tym razem były policjant, a obecnie dziennikarz śledczy ‘’Gazety Zielonogórskiej” został zmuszony do przeniesienia się do działu sportowego. Ale jeśli myślicie, że nie czeka go kolejne fascynujące śledztwo, to jesteście w błędzie. Wbrew pozorom świat sportu nie jest oparty na zasadzie fair play. Tym razem Daniel będzie starał się rozwikłać sprawę tajemniczych zgonów dwóch dziennikarzy zajmujących się tematyką sportową. Niestety prowadzone równolegle przez Ilonę Mrozińską policyjne śledztwo także nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Jung będzie musiał odkryć, co łączyło zamordowanych oraz odpowiedzieć na pytanie: czy morderca wybiera ofiary ze względu na zawód, czy według specjalnego klucza.
Autor zafundował czytelnikowi bardzo szczegółowo ukazany proces odkrywania prawdy, ale odszedł od standardowego modelu kryminału skupiającego uwagę na odkrywaniu tożsamości sprawcy. Czytelnik bardzo szybko zostaje postawiony przed faktem dokonanym, kiedy zostaje ujawnione nazwisko mordercy. Mimo tego powieść czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem. Czytelnik niecierpliwie oczekuje na zakończenie, które pozwoli mu na określenie motywów, jakimi kierował się morderca. Dzięki temu zabiegowi uwaga odbiorcy zostaje przeniesiona w inne miejsce. Czytelnika interesuje wówczas kto i w jakich okolicznościach dowie się prawdy i w jaki sposób wykorzysta zdobyte informacje.
Mocnymi akcentami tej powieści są dwie silne osobowości, czyli główny bohater, który bardziej zyskał moją sympatię w tym tomie, oraz zadziorna Monika Chuda. To postać z charakterem, która swoją mocną osobowością skupia uwagę w każdym momencie, w którym się pojawia. Jej specyficzny sposób budowania wypowiedzi oraz poglądy mogą nie przypaść do gustu, ale ma w sobie to coś, co sprawia, że odbiorca natychmiast darzy ją sympatią.
Podobnie jak w przypadku poprzedniej powieści akcja jest raczej nieśpieszna. Jung prowadzi śledztwo skrupulatnie i z właściwym dla siebie tempem. Ceni sobie dokładność i przemyślenia w trakcie poszukiwań. Kolejnym atutem jest brak krwawych scen oraz stale rosnącej liczby trupów. Autor zdecydowanie rezygnuje z modnego ostatnio motywu rzezi i pełnych detali opisów zwłok, co mnie niezmierni cieszy. Wolę skupić się na podążaniu za bohaterem niż czytać o odciętych kończynach, czy wypływających z rozciętego brzucha flakach.
Co ciekawe wiele miejsca autor poświecił środowisku sportowemu, co na pewno spodoba się mężczyznom oraz fanom czarnego sportu. Mam nadzieję, że kreacje kibiców oraz osób powiązanych z żużlem spodobają się nie tylko Lubuszanom, ale wszystkim pasjonatom sportu.
Ponownie autor prezentuje swoje krytyczne podejście do pracy lokalnej policji oraz dziennikarzy. W Postrzelonym z powodu wakacji policjantów zaangażowanych w śmierć polityka można było policzyć na placach jednej ręki. Także w Porąbanym spotykamy się z niewielką liczbą mundurowych. Również dziennikarzy chętnych do współpracy jest niewielu. Gdy dwóch ginie, to ich obowiązki przejmuje Jung i musi zmierzyć się z pomysłami wice naczelnej, która w szczególny sposób chciałaby pokazać zakończenie sezonu żużlowego.
Tej powieści nie nazwałabym kryminałem, a raczej opowieścią śledczą. I właśnie z powodu przeniesienia uwagi na dziennikarskie śledztwo Daniela książkę czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem. Jego sposób pracy, umiejętność połączenia różnych strzępków informacji w całość angażują czytelnika na długo i nie pozwalają oderwać się od lektury. Porąbany to powieść, która angażuje od samego początku. Autor świetnie poradził sobie ze zbudowaniem fabuły opartej na połączeniu wątków obyczajowych, kryminalnych i sportowych. Na marginesie sprawy morderstw udało mu się przemycić kilka ważnych kwestii związanych z sytuacją społeczną w województwie Lubuskim i w całej Polsce, które skłaniają czytelnika do przemyśleń.

Porąbany to kolejna powieść kryminalna w dorobku lubuskiego pisarza Alfreda Siateckiego. To pozycja po którą warto sięgnąć z kilku względów. O kunszcie pisarskim autora może świadczyć fakt, że ta powieść była nominowana do nagrody Lubuski Wawrzyn 2016.
Ponownie miałam okazję spotkać się z Danielem Jungiem, bohaterem Postrzelonego. Tym razem były policjant, a obecnie...

"Porąbany". Kryminał środowiska żużlowego

Trafiła do mnie także powieść „Porąbany”. Jest to współczesny kryminał napisany przez fana żużla i znanego pisarza Alfreda Siateckiego.

Wspomniana pozycja jest drugą częścią powieści o dziennikarzu śledczym Danielu Jungu. Pierwsza "Postrzelony" dotyczy polityki.

Akcja toczy się w środowisku żużlowym i dziennikarskim. Dziennikarz Jung z musu zajmuje się działem sportowym po śmierci dwóch dziennikarzy „Gazety Zielonogórskiej”. Wkrótce zaczyna prowadzić własne śledztwo.

Czytając nieco o tej książce natrafiłem na ciekawą wypowiedź jednej z dziennikarek na łamach pewnego magazynu. Twierdziła, że autor "krytycznie portretuje i policję i redakcję". Z tym pierwszym można by się na siłę zgodzić, z drugim na pewno. Praca dziennikarza w gazecie wygląda nieco inaczej.

Niestety nie jest to powieść typowo o żużlu, jego fenomenie, rozgrywkach czy zawodnikach. Można powiedzieć, że jest to kryminał z nutką akcentów obyczajowych z żużlem w tle.

Pisarz jedynie przedstawia pokrótce portrety kibiców i szefostwa. Stąd fani czarnego sportu raczej za wiele ciekawego nie znajdą. Natomiast zwolennicy śledztw, dziennikarstwa, prowadzenia dochodzenia przez policje na pewno coś dla siebie znajdą.

"Porąbany". Kryminał środowiska żużlowego

Trafiła do mnie także powieść „Porąbany”. Jest to współczesny kryminał napisany przez fana żużla i znanego pisarza Alfreda Siateckiego.

Wspomniana pozycja jest drugą częścią powieści o dziennikarzu śledczym Danielu Jungu. Pierwsza "Postrzelony" dotyczy polityki.

Akcja toczy się w środowisku żużlowym i dziennikarskim. Dziennikarz...

Daniel Jung nie jest już dziennikarzem śledczym. Musiał pod przymusem władz redakcji przenieść się do działu sportowego. Nie zamierza jednak śledzić rozgrywek żużlowych, gdy z redakcji "Gazety Zielonogórskiej" giną kolejno dwaj dziennikarze, Pojawia się wiele pytań - dlaczego tych dwoje straciło życie? Czy zgony coś łączy? Kto to zrobił i dlaczego? Na wszystko to będzie musiał odpowiedzieć Daniel Jung.

Muszę przyznać, że od samego początku bardzo zaskoczyła mnie (pozytywnie) konstrukcja całej pozycji. Nie dążymy tutaj do poznania tożsamości mordercy, który dość szybko sam się odkrywa, a chcemy wiedzieć, dlaczego stało się tak, a nie inaczej. Jest to miła odmiana od schematyczności innych kryminałów. Sama fabuła ciekawi i zapewnia rozrywkę na kilka godzin. To i kreacja niektórych bohaterów podobały mi się niezmiernie.

Daniel Jung zdobywa moją większą sympatię niż w pierwszym tomie serii. Pan Siatecki zdecydowanie się popisał zestawiając jego nieco zadziorną postawę z zupełnym indywiduum w postaci Moniki Chudej. Kobieta owa jest zdecydowanie najlepszą stroną "Porąbanego". Polecam przeczytać chociażby dla kreacji wicenaczelnej. Jest chwilami jeszcze bardziej szalona niż uwielbiana przeze mnie z książek Remigiusza Mroza. Czuję, że owe panie bardzo dobrze by się dogadały, albo zjadły żywcem;D

Żałuję tylko, iż w "Porąbanym" było mało samego porąbania. Brakowało mi mocno emocjonujących scen obfitujących w krew i więcej trupów. Tęskno mi było także do nagłych skoków adrenaliny, znanych z innych polskich kryminałów. Sądzę jednak, że powieść Siateckiego może spodobać się fanom sportów motoryzacyjnych. W książce pojawia się spory wątek poświęcony żużlowi. Dla mnie to istna czarna magia, ale znam fanów owej dyscypliny i może to być dla nich ciekawy smaczek.

Muszę przyznać, że bardzo podoba mi się okładka książki. W świetny sposób odzwierciedla samą istotę powieści. Pięknie prezentuje się również na półce, choć z tłoczeniami wyglądałaby jeszcze świetniej, Liczę, że następne tomy serii ( o ile się ukazą ),również zostaną w taki sposób wydane.

Podsumowując - "Porąbany" nie trafi na piedestał moich ulubionych opowieści kryminalnych, ale na pewno będę chciała po nią sięgnąć za jakiś czas po raz kolejny. Was zachęcam do sięgnięcia po kolejną odsłonę serii o Danielu Jungu!:)

http://przewodnik-czytelniczy.blogspot.com

Daniel Jung nie jest już dziennikarzem śledczym. Musiał pod przymusem władz redakcji przenieść się do działu sportowego. Nie zamierza jednak śledzić rozgrywek żużlowych, gdy z redakcji "Gazety Zielonogórskiej" giną kolejno dwaj dziennikarze, Pojawia się wiele pytań - dlaczego tych dwoje straciło życie? Czy zgony coś łączy? Kto to zrobił i dlaczego? Na wszystko to będzie...

Bardzo ciekawa druga odsłona przygód reportera Daniela, w mojej ocenie znacznie lepsza od pierwszej :)

Bardzo ciekawa druga odsłona przygód reportera Daniela, w mojej ocenie znacznie lepsza od pierwszej :)

Strasznie rozwlekłe, bez emocji, nudne do bólu.

Strasznie rozwlekłe, bez emocji, nudne do bólu.