Stanowczo nie trafilo to w mój gust.
Czytam teraz druga część tej serii zobaczymy może być że się rozkręci.
W końcu to był debiut

Stanowczo nie trafilo to w mój gust.
Czytam teraz druga część tej serii zobaczymy może być że się rozkręci.
W końcu to był debiut

Plus za brak przekleństw i niepijącego głównego bohatera. W sumie niezła.

Plus za brak przekleństw i niepijącego głównego bohatera. W sumie niezła.

"Literat" to moje pierwsze spotkanie z Agnieszką Pruską, a zaraz jej debiut literacki.
Postać Barnaby Uszkiera jest wykreowana na zwykłego policjanta. Nie jest żadnym super wojownikiem ani geniuszem. Szary człowiek, mąż i ojciec dwójki chłopaków.
Kolejną ciekawą postacią z potencjałem jest ciotka Uszkiera, pasjonatka kryminałów.
Początek książki zapowiadał się ciekawie. Mieliśmy trochę narracji z punktu widzenia mordercy. Pomysł z mumią też bardzo dobry.
Później nuuuda, nic... W końcu policja wpada na ślad... zaraz potem mamy już koniec. Śledztwo i jego prowadzenie trochę rozczarowuje. Wydaje się, że powieść nie wykorzystała w pełni swojego potencjału.

"Literat" to moje pierwsze spotkanie z Agnieszką Pruską, a zaraz jej debiut literacki.
Postać Barnaby Uszkiera jest wykreowana na zwykłego policjanta. Nie jest żadnym super wojownikiem ani geniuszem. Szary człowiek, mąż i ojciec dwójki chłopaków.
Kolejną ciekawą postacią z potencjałem jest ciotka Uszkiera, pasjonatka kryminałów.
Początek książki zapowiadał się ciekawie....

[...]
do pokoju weszli podkomisarz i sierżant. Gołąb był w stroju wędkarskim i Uszkier złapał się na tym, że rozgląda się za wędką sierżanta.
– Miał pan być na rybach, sierżancie.
– No miałem, wpadłem tylko na chwilę, bo aspirant Jadlina miał mi oddać sprzęt, który pożyczał. Ryba nie zając, nie ucieknie, a mumia, no ja pierdziule – sierżant użył ulubionego zwrotu – jeszcze mi się nie trafiła.
– Panu nie, a komuś innemu? – spytała Więdzik, nalewając mężczyznom kawę, a sobie herbatę. Musiała być czujna, bo gdyby napoje przyrządzał Uszkier, bez pudła dostałaby kawę, której nie znosiła.

PASJONUJĄCA !
Książka jest również pisarskim debiutem Autorki. Bardzo udanym zresztą, co dobrze rokuje całemu cyklowi.
ZDECYDOWANIE, ZARÓWNO AUTORKA JAK I SERIA, GODNA POLECENIA !

[...]
do pokoju weszli podkomisarz i sierżant. Gołąb był w stroju wędkarskim i Uszkier złapał się na tym, że rozgląda się za wędką sierżanta.
– Miał pan być na rybach, sierżancie.
– No miałem, wpadłem tylko na chwilę, bo aspirant Jadlina miał mi oddać sprzęt, który pożyczał. Ryba nie zając, nie ucieknie, a mumia, no ja pierdziule – sierżant użył ulubionego zwrotu – jeszcze...

Wreszcie coś bliskie rzeczywistości. Nie ma pościgów i superbohaterów, jest za to żmudna praca całego zespołu ludzi, czekanie na efekty, czasem bezradność, wreszcie sukces, który nie jest spektakularnym widowiskiem.
Dość wiarygodnie oddane realia policyjnej pracy, bez zbędnego czornyjowania czy mrozowania, bohaterowie są zwykli, o co w dzisiejszym kryminalne bardzo trudno.

Wreszcie coś bliskie rzeczywistości. Nie ma pościgów i superbohaterów, jest za to żmudna praca całego zespołu ludzi, czekanie na efekty, czasem bezradność, wreszcie sukces, który nie jest spektakularnym widowiskiem.
Dość wiarygodnie oddane realia policyjnej pracy, bez zbędnego czornyjowania czy mrozowania, bohaterowie są zwykli, o co w dzisiejszym kryminalne bardzo trudno.

"Literat" to debiut literacki Pani Agnieszki z 2013 roku i zarazem pierwsza część serii kryminalnej z komisarzem Barnabą Uszkierem w roli głównej.
Dzisiaj, tym postem, zapraszam Ciebie do świata komisarza - świata, w którym spotkasz psychopatycznych morderców i będziesz towarzyszyć komisarzowi Uszkierowi w ściganiu ich.

Tę książkę czytałem kilka lat temu. Powróciłem do niej, i w ogóle do całej serii, by przybliżyć wam twórczość Autorki, która mieszka i tworzy w @gdansk_official i która swoje kryminalne zagadki osadza w moim rodzinnym mieście🖤. Inspiracją do tego "powrotu" stało się wydanie najnowszej 10 powieści Autorki "Wbrew rozsądkowi", której premiera miała miejsce 15.06, a której to powieści mam zaszczycić patronować 🖤.

"Literat" to opowieść o psychopatycznym mordercy, który na przestrzeni pewnego wycinka czasu morduje ludzi, a zwłoki pozostawia w różnych częściach miasta. I może nie byłoby w tym nic dziwnego, kryminał ma to do siebie, że powinna być zbrodnia, gdyby nie fakt, iż tę morderstwa są dokonywane w dość specyficzny sposób – więcej Ci nie zdradzę 😉.

Opowieść snuje się w swoim tempie. Nie ma tu pogoni za sensacją. Komisarz Uszkier, jako człowiek już z dużym stażem pracy, podchodzi do przydzielanych mu zadań z należytą rozwagą i powagą. Znajdziesz, więc tutaj dość dokładne opisy pracy komisarza i jego zespołu. Poznasz Uszkiera także trochę od prywatnej strony. Myślę, że ten zabieg ma nam go trochę "uczłowieczyć" i pokazać jako normalnego człowieka łączącego rolę policjanta, męża i ojca.

Podobały mi się w tej książce rozdziały, w których Autorka oddała głos samemu mordercy. Mogłem wtedy poznać go trochę lepiej i zaznajomić się z jego tokiem rozumowania.

Zakończenie tej opowieści jest otwarte i daje nadzieję na kontynuację (o czym my już dziś wiemy, bo seria liczy 5 części, które są już wydane).

Z ogromną radością zapraszam Ciebie do "przygody" z komisarzem Uszkierem i w ogóle z twórczością Autorki.

"Literat" to debiut literacki Pani Agnieszki z 2013 roku i zarazem pierwsza część serii kryminalnej z komisarzem Barnabą Uszkierem w roli głównej.
Dzisiaj, tym postem, zapraszam Ciebie do świata komisarza - świata, w którym spotkasz psychopatycznych morderców i będziesz towarzyszyć komisarzowi Uszkierowi w ściganiu ich.

Tę książkę czytałem kilka lat temu. Powróciłem do...

Przede wszystkim książka nie powinna nosić tytułu "Literat", bo o jakiego literata chodzi? Wszak literat to "autor", "pisarz", a seryjny morderca jedynie czytał książki i wypróbowywał różne metody zabijania. Co najwyżej mógłby być "Czytelnikiem"...
Książka nie była wciągająca: najpierw nie było żadnego pomysłu na śledztwo, a potem toczyło się ono nadspodziewanie gładko, każdy pomysł był trafiony. Był tylko jeden podejrzany i właśnie on okazał się mordercą. Żadnego niepokoju, wątpliwości zwrotów akcji. Postać Barnaby Uszkiera poprawna, ale nie został moim przyjacielem, nie drżałam o jego życie. Doceniam, że nie jest kolejnym policjantem - alkoholikiem, niepoprawnym kobieciarzem, wiodącym "życie na krawędzi". Stara się być dobrym mężem i ojcem - to niebanalny pomysł na takiego bohatera. Brakuje też jakiejś refleksji na koniec: pogłębionej analizy zachowania Dolińskiego, jego motywów.
Przeczytałam do końca, bo nie lubię porzucać książek i do końca byłam ciekawa, czy autorka jednak mnie czymś nie zaskoczy. Ale jednak nie...

Przede wszystkim książka nie powinna nosić tytułu "Literat", bo o jakiego literata chodzi? Wszak literat to "autor", "pisarz", a seryjny morderca jedynie czytał książki i wypróbowywał różne metody zabijania. Co najwyżej mógłby być "Czytelnikiem"...
Książka nie była wciągająca: najpierw nie było żadnego pomysłu na śledztwo, a potem toczyło się ono nadspodziewanie gładko,...

Ciekawy pomysł na fabułę książki.
Dobrze się czyta, język pisany bardzo dopieszczony.
Jednak zabrakło mi tego, co jest najlepsze w kryminałach, budowania napięcia, całego dochodzenia.

Ciekawy pomysł na fabułę książki.
Dobrze się czyta, język pisany bardzo dopieszczony.
Jednak zabrakło mi tego, co jest najlepsze w kryminałach, budowania napięcia, całego dochodzenia.

Nic nadzwyczajnego, kryminał jakich wiele. Największa zaleta to miejsce akcji, czyli bliskie mi Trójmiasto. Sama akcja poprowadzona w zbyt oczywisty sposób, dochodzenie do rozwiązania zagadki przebiegło nagle nadzwyczajnie sprawnie, bez pudła, wszystkie pomysły śledczego, który wpadały mu do głowy z powietrza, w genialny sposób zaczęły się potwierdzać... Szkoda, bo pióro autora całkiem sprawne, ze sporym potencjałem, przyjemnie połyka się kolejne strony.

Nic nadzwyczajnego, kryminał jakich wiele. Największa zaleta to miejsce akcji, czyli bliskie mi Trójmiasto. Sama akcja poprowadzona w zbyt oczywisty sposób, dochodzenie do rozwiązania zagadki przebiegło nagle nadzwyczajnie sprawnie, bez pudła, wszystkie pomysły śledczego, który wpadały mu do głowy z powietrza, w genialny sposób zaczęły się potwierdzać... Szkoda, bo pióro...

Pierwsza książka z serii i pierwsza książka, która przeczytałam tej autorki. Fajna akcja, ciekawi bohaterzy. Ciekawy początek, który wciąga. W rowie z aleziono mumię. Kto to i dlaczego został zabity.

Pierwsza książka z serii i pierwsza książka, która przeczytałam tej autorki. Fajna akcja, ciekawi bohaterzy. Ciekawy początek, który wciąga. W rowie z aleziono mumię. Kto to i dlaczego został zabity.