Biorąc tę książkę do ręki miałem duże oczekiwania...aczkolwiek na pewnym etapie książki, mniej więcej gdzieś w połowie byłem szczerze nią rozczarowany...
Od samego początku do ostatniej strony jest napisana językiem inteligentnym, gdzie każde zdanie jest głęboko przemyślane i nieprzypadkowe...jednakże dopóki jej nie skończyłem wydawała mi się taka nijaka, bezbarwna...
Jednak gdy miałem jej obraz jako całość, wówczas wiele w moich oczach zyskała...stała się opowieścią o czymś ważnym...stała się historią, z której można czerpać korzyści dla własnej przyszłości...każda książka powinna wnosić coś w nasze życia...ta na szczęście wniosła pewne sugestie i spostrzeżenia, które zachowam dla siebie na przyszłość...
Jest napisana narracją w formie opowieści. Narrator praktycznie cały czas opowiada nam historię, na podstawie której oparta jest powieść...dialogi można powiedzieć, że nie istnieją, pojawiają się gdzieś czasem sporadycznie... i mimo takiej formy zastosowanej przez autora książkę czytało się w miarę szybko...jednak dla mnie była to nowość, gdyż spotkałem się z taką powieścią po raz pierwszy...
Mimo, że czytało się dobrze, to jednak dialog jest dla mnie ważny...daje książce taką własną osobowość, pozwala wczuć się w głębię bohatera i jego losów...a tak jest trochę goła, blaknie w pamięci...

Chciałbym się podzielić jeszcze jednym spostrzeżeniem...Otóż główny bohater książki Fransisco Ariza przypomina mi główną postać serialu Californication z Davidem Duchovnym w roli tytułowej...
Pierwszym argumentem, który skłonił mnie do takiej refleksji jest to, że tak samo jak bohater książki tak i tytułowy Hank Moody z serialu są rozrywani przez kobiety z każdej strony...wygląd zewnętrzny, urok osobisty sprawiają, że przyciągają całą rzeszę kobiet i wykorzystują ten atut oddając się miłosnym igraszkom...
Drugim argumentem przemawiającym za tym spostrzeżeniem jest jedna kobieta, która tak jak w przypadku Franscico Arizy jak i Hanka Moodego jest obecna. Jest ich muzą...natchnieniem ich życia. Kobiety, które pojawiają się gdzieś po drodze nie mają dla nich większego znaczenia. Ot, chwilowa rozrywka, nic więcej...są traktowane przez nich nad wyraz przedmiotowo...
Jeszcze jednym takim argumentem, który pojawił się w historii jednego i drugiego był romans, krótszy bądź dłuższy z nastolatką, osobą, która jeszcze nie jest pełnoletnia...

Obie historie różnią się czasem rozgrywania akcji, epoką, która jest tłem dla losów bohaterów oraz obyczajami, zwyczajami i miejscem osadzenia akcji...

Nie wiem czy ktoś się ze mną zgodzi, ale takie podobieństwo gdzieś tam czytając dostrzegłem

Podsumowując całość powieści, można śmiało powiedzieć, że warto ją przeczytać...

Biorąc tę książkę do ręki miałem duże oczekiwania...aczkolwiek na pewnym etapie książki, mniej więcej gdzieś w połowie byłem szczerze nią rozczarowany...
Od samego początku do ostatniej strony jest napisana językiem inteligentnym, gdzie każde zdanie jest głęboko przemyślane i nieprzypadkowe...jednakże dopóki jej nie skończyłem wydawała mi się taka nijaka,...