Oto powieść powstała w połowie lat osiemdziesiątych. Wiedziałem o niej od dawna, zo oznacza, że i jej autor, i sama powieść jest uznawana za znaczącą, istotną, wartą podsuwania kolejnym pokoleniom miłośników kosmosu i niezwykłych fabuł. Nawet nominowano tę książkę do jednej z, co prawda mniej istotnych, nagród literackich z dziedziny SF.
No i co czuję po lekturze? Prócz znudzenia i frustracji? Ano podejrzenie, że w swej masie twórczość literacka lat osiemdziesiątych i początku dziewięćdziesiątych, niestety, taka była jak ten Eon nieszczęsny, a jeszcze bardziej jak powieścidła Bena Bovy - sucha, nieciekawa, pozbawiona wyobraźni (której starcza na naprawdę ubogą scenografię w fabule powieści),za to gadania, za to przepychanek politycznych, za to taniej dziennikarki gazetowej - w bród! Tylko, na miłość boską, po co? Po co to komu? Lokalny Głos Czegośtam codziennie przynosi takiej papki całe góry przecież.
I jeszcze bohaterką jest panienka, niby to genialna, sprowadzona specjalnie w celu zapobieżenia katastrofie, a jedynie ośmiesza zamysł autora...
- Do popelnika - jak mawiał jeden mój znajomy Czech.
Ano tak.

Oto powieść powstała w połowie lat osiemdziesiątych. Wiedziałem o niej od dawna, zo oznacza, że i jej autor, i sama powieść jest uznawana za znaczącą, istotną, wartą podsuwania kolejnym pokoleniom miłośników kosmosu i niezwykłych fabuł. Nawet nominowano tę książkę do jednej z, co prawda mniej istotnych, nagród literackich z dziedziny SF.
No i co czuję po lekturze? Prócz...

Nudna

Nudna

Gdyby nie zakończenie, którego nie udało mi się przebrnąć, dałbym mocne 6.

Gdyby nie zakończenie, którego nie udało mi się przebrnąć, dałbym mocne 6.

Genialna książka, wymagająca od czytelnika ogromnego skupienia i dużej wyobraźni

Genialna książka, wymagająca od czytelnika ogromnego skupienia i dużej wyobraźni

bsjjsjhj jjdjsjksksksk

bsjjsjhj jjdjsjksksksk

Czytałem w oryginalnej wersji angielskiej, ponieważ wielu czytelników twierdziło, że polskie tłumaczenie jest nie zbyt dobre. Muszę powiedzieć ,że książka jest bardzo ciekawa, przedstawia kilka ciekawych teorii, jest spójna i dobrze napisana. Naprawdę polecam. Oczywiście w wersji angielskiej.

Czytałem w oryginalnej wersji angielskiej, ponieważ wielu czytelników twierdziło, że polskie tłumaczenie jest nie zbyt dobre. Muszę powiedzieć ,że książka jest bardzo ciekawa, przedstawia kilka ciekawych teorii, jest spójna i dobrze napisana. Naprawdę polecam. Oczywiście w wersji angielskiej.

Rewelacja, mogliby na jej podstawie zrobić niezły serial TV

Rewelacja, mogliby na jej podstawie zrobić niezły serial TV

Czasami lubię poeksperymentować i przeczytać książkę mniej znanego pisarza science-fiction.
Tym razem eksperyment udany. Książka przypadła mi do gustu.
Plusy:
- ciekawy i intrygujący pomysł na fabułę;
- asteroida „Kamień” z jego komorami i miastami zagadkowej cywilizacji;
- koncepcja niekończącego się korytarza wewnątrz Kamienia robi duże wrażenie;
- czy człowiek jest gotowy do opanowania nowych technologii oraz możliwości poznania przyszłości;
- konflikty zbrojne zawsze prowadzą do destrukcji i zniszczenia;
- polityka i nauka nigdy nie idą w parze;
- dobrze wykreowane postacie głównych bohaterów;
- elementy fabuły przedstawieniowe z perspektywy zagadkowej cywilizacji.
Minusy:
- opieranie się na konflikcie pomiędzy wiodącymi mocarstwami na świecie z czasów dzisiejszych;
- zakończenie, które nie do końca mnie zadowoliło.
Ogółem książka dobra.

Czasami lubię poeksperymentować i przeczytać książkę mniej znanego pisarza science-fiction.
Tym razem eksperyment udany. Książka przypadła mi do gustu.
Plusy:
- ciekawy i intrygujący pomysł na fabułę;
- asteroida „Kamień” z jego komorami i miastami zagadkowej cywilizacji;
- koncepcja niekończącego się korytarza wewnątrz Kamienia robi duże wrażenie;
- czy człowiek jest...

Muszę przyznać, że z początku byłem rozgoryczony ciągnącą się fabułą. Po części dlatego, że jestem po “Centrum Galaktyki” Benforda gdzie było tak sama przez całą serię sześciu tomów. Może jakbym Beara czytał przed Benfordem to odebrał bym to inaczej. Zaczyna się dziać ok 100 strony. Chociaż właściwie od początku tylko potem akcja staje w miejscu.
W “Eonie” są podobne schematy : rozciągnięcie akcji, liberalno-lewicowe fabuły (lubię jak nie ma w utworze ani prawicowych ani lewackich rzeczy tylko czysta s-f),przeskoki z różnych wątków, twarda fantastyka momentami aż do stopnia niestrawialności. Bez porządnego naukowego przygotowania nie wie się co chodzi.
Mamy dodatkowo nieścisłości (czego chociaż nie było u Benforda) np podane jest, że wyprawa dotarła do 500km a w następnym akapicie jest mowa o kopułach na 860km. Są to drobne sprawy, ale jest ich więcej.

Plusy :
Sam pomysł na asteroidę Kamień/Ziemniak z jego komorami i ich zawartościami a szczególnie miastami jest wyśmienity a to jeszcze nie wszystko bo pomysł na 7 korytarz to już jest maestria. Taki jest zarys fabuły a autor wchodzi w to bardzo zgrabnie i choć nie wchodzimy od razu w tą nieskończoność celem zbadania to autor ma równie ciekawe rozwiązania.
Tylko, że to jest tak rozciągnięte, że aż nudne. I do tego tych wątków jest stanowczo za dużo (W dalszej części powieści następuje istna strzelanina wątków ; co rozdział , co 2-3 strony przeskoki do innych rzeczy). Fantastyka taka bardziej pseudoobyczajowa niż pełna akcji sądzę, że dla wytrawnych fanów opisów rzeczy, których się nie da opisać. Tak - trzeba mieć wielką wyobraźnię żeby to ogarnąć. Jak widać po mojej ocenie poległem. No może jakbym nie czytał bezpośrednio wcześniej Benforda bardziej był docenił Eon.

Muszę przyznać, że z początku byłem rozgoryczony ciągnącą się fabułą. Po części dlatego, że jestem po “Centrum Galaktyki” Benforda gdzie było tak sama przez całą serię sześciu tomów. Może jakbym Beara czytał przed Benfordem to odebrał bym to inaczej. Zaczyna się dziać ok 100 strony. Chociaż właściwie od początku tylko potem akcja staje w miejscu.
W “Eonie” są podobne...

Wszystko ładnie, pięknie - ale o czym to było? ;)

Wszystko ładnie, pięknie - ale o czym to było? ;)