Nie przypadła mi jakoś do gustu ta historia.

Nie przypadła mi jakoś do gustu ta historia.

Ciekawa fabuła, ale trochę naiwna. Uważam osobiście, że pisanie historii ocierających się o teorie spiskowe wymaga grubego przygotowania merytorycznego bądź nieskrępowanej wyobraźni, a tutaj nie znalazłem ani jednego, ani drugiego. Pada bardzo dużo nazwisk denatów związanych ze światową polityką, jest trochę orientalnej historii, jest wartka akcja i finał z fajerwerkami. Osobiście nie lubię historii o zabójcach czy innych asasynach, a te niestety są w nieustającej modzie... Nie lubię również tanich zagrywek marketingowych, a tu Masterton kłania się polskiemu czytelnikowi po same klejnoty, wplątując w historię generała Sikorskiego... A tak w ogóle, na Boga, jak jednemu podstarzałemu kaskaderowi udało się zniweczyć dwa i pół tysiąca lat knowań i skrytobójczych akcji?

Ciekawa fabuła, ale trochę naiwna. Uważam osobiście, że pisanie historii ocierających się o teorie spiskowe wymaga grubego przygotowania merytorycznego bądź nieskrępowanej wyobraźni, a tutaj nie znalazłem ani jednego, ani drugiego. Pada bardzo dużo nazwisk denatów związanych ze światową polityką, jest trochę orientalnej historii, jest wartka akcja i finał z fajerwerkami....

Ciekawa fabuła...

Ciekawa fabuła...

Piękne kobiety, szybkie samochody, pościgi, strzelaniny, zabójstwa i tajemne stowarzyszenie z korzeniami w starożytnym Babilonie. Czyli cały zestaw tego, czego potrzebuje książka akcji. 2,5 godziny czytania, styl dobry, książka wciąga. Na zimowy wieczór w sam raz.

Piękne kobiety, szybkie samochody, pościgi, strzelaniny, zabójstwa i tajemne stowarzyszenie z korzeniami w starożytnym Babilonie. Czyli cały zestaw tego, czego potrzebuje książka akcji. 2,5 godziny czytania, styl dobry, książka wciąga. Na zimowy wieczór w sam raz.

Zbyt dużo podcinania gardeł, anatomicznych opisów pornograficznych; zbyt mało wiarygodnych bohaterów, spójnej akcji, literackiego języka, jak przystało na powieść. Jeśli Masterton jest w 1/4 Polakiem, to wstydzę się za takiego pobratymca.

Zbyt dużo podcinania gardeł, anatomicznych opisów pornograficznych; zbyt mało wiarygodnych bohaterów, spójnej akcji, literackiego języka, jak przystało na powieść. Jeśli Masterton jest w 1/4 Polakiem, to wstydzę się za takiego pobratymca.

Illuminati, te sprawy. Aniołowie, to taki lepiej napisany Mróz. Jeśli lubicie teorie spiskowe na temat tego, kto tak naprawdę rządzi światem (spoiler alert: nie Żydzi),wartką akcję (pościgi wybuchy itd.),szczyptę seksu (Masterton jest całkiem niezły w seksy),a do tego jesteście w stanie przymknąć oko na niedorzecznie uproszczoną fabułę, która jest u Mastertona ceną za wartką akcję, to możecie przeczytać.

Illuminati, te sprawy. Aniołowie, to taki lepiej napisany Mróz. Jeśli lubicie teorie spiskowe na temat tego, kto tak naprawdę rządzi światem (spoiler alert: nie Żydzi),wartką akcję (pościgi wybuchy itd.),szczyptę seksu (Masterton jest całkiem niezły w seksy),a do tego jesteście w stanie przymknąć oko na niedorzecznie uproszczoną fabułę, która jest u Mastertona ceną za...

Masterton kojarzy się głównie jako twórca horrorów. Ja ostatnio sięgam po jego inne książki, których wcześniej nie czytałem. Tym razem odczucia mieszane.
Plusy:
- dobry pomysł na fabułę, tematyka terroryzmu ciągle jest aktualna;
- morderstwa polityczne mające na celu określone skutki;
- dobrze wykreowana postać bohatera Noaha Flynna;
- dobrze przedstawione kulisy pracy kaskadera;
- dobrze przedstawiona teoria spisku i jej historyczne podłoże;
- opis kluczowych wydarzeń, które zmieniły bieg historii;
- wątek ze śmiercią gen. Władysława Sikorskiego u wybrzeży Gibraltaru oraz polska polityka zagraniczna;
- jak zwykle świetnie opisane wątki erotyczne;
- lubię gdy pisarze przygotowuję się do pisania, wiedzą o czym piszą.
Minusy:
- brak połączenia w całość politycznych morderstw;
- kilka niekonsekwencji, np. zagrożona Adeola jeździ samochodem bez kuloodpornych szyb oraz ktoś strzela, zabija (nawet jeśli w obronie własnej),a policja się tym nie interesuje (nawet w Stanach raczej mało prawdopodobne).
Ogółem książka dobra.

Masterton kojarzy się głównie jako twórca horrorów. Ja ostatnio sięgam po jego inne książki, których wcześniej nie czytałem. Tym razem odczucia mieszane.
Plusy:
- dobry pomysł na fabułę, tematyka terroryzmu ciągle jest aktualna;
- morderstwa polityczne mające na celu określone skutki;
- dobrze wykreowana postać bohatera Noaha Flynna;
- dobrze przedstawione kulisy pracy...

Ta książka to jeden z wielu powodów, które wywołują u mnie szybsze bicie serduszka na sam dźwięk nazwiska autora. Uwielbiam kiedy autorzy czerpią inspirację z historii i/lub ludowych wierzeń. Podoba mi się również fakt, że GM wplata w swoje książki polskie wątki i robi to w sposób pełen szacunku (w przeciwieństwie do Kinga, który to w co najmniej jednym tytule umieścił bohatera pochodzenia polskiego, i co tu dużo mówić, zrobił zeń wieśniaka, że hej (jakby sam SK napisał) i bynajmniej nie był to polski wieśniak z "the shrine"),ale wracając do Aniołów Chaosu. Przy wszystkich niedorzecznościach jakie może czytelnik zauważyć (powiedzmy, ze wątek "gimnastyczny" chociażby) i nieścisłościach (które mają niby wywołać dramaturgię, ale co uważniejszy czytelnik wychwyci absurd (por. str. 40 Noah szuka Prchala w necie i znajduje fizyka, ale absolutnie nie znajduje nic o Sikorskim, ponieważ... na stronie (z pamięci) 101 Leon musi jako bystry student błysnąć, że "umie w komputer" i po "kilku chwilach" wraca z "REWELACJĄ"(!),że PRCHAL, to pilot, który przeżył katastrofę gibraltarską. Świetnie, miało by to nawet trochę sensu, gdyby nie fakt, że wpisując "Prchal" w wyszukiwarkę jest to pierwszy wynik wyszukiwania... Uwielbiam Cię Grahamie Mastertonie, ale błagam nie rób ze mnie idiotki.
Naprawdę podoba mi się snucie teorii spiskowej jakoby zabójstwo Sikorskiego, Kennedy'ego, Mahatmy i Indiry Ghandi miało cokolwiek ze sobą wspólnego, ale w sumie kto wie, może miało?
Dałabym nawet i dyszkę, ale Prchala wybaczyć nie mogę.

Ta książka to jeden z wielu powodów, które wywołują u mnie szybsze bicie serduszka na sam dźwięk nazwiska autora. Uwielbiam kiedy autorzy czerpią inspirację z historii i/lub ludowych wierzeń. Podoba mi się również fakt, że GM wplata w swoje książki polskie wątki i robi to w sposób pełen szacunku (w przeciwieństwie do Kinga, który to w co najmniej jednym tytule umieścił...

Szybka akcja, teorie spisko i ludzie, którym zależy na tym, aby świat był pogrążony w chaosie. Moja pierwsza książka Mastertona, która przekonała mnie do jego twórczości.

Szybka akcja, teorie spisko i ludzie, którym zależy na tym, aby świat był pogrążony w chaosie. Moja pierwsza książka Mastertona, która przekonała mnie do jego twórczości.

Pierwsze spotkanie z autorem i jak najbardziej udane. Z tego co wyczytałam z opinii nie jest to nawet jedna z lepszych książek Mastertona więc już się nie mogę doczekać jak sięgnę po resztę.

W skrócie - kaskader Noah podczas nurkowania po kamerę, która wpadła do morza, trafia na dziwny medalion. Próbuje rozszyfrować pismo klinowe, które się na nim znajduje. Zwraca się o pomoc do przyjaciół i dziwnym trafem każdego z kim się skontaktował w tej sprawie spotyka wielkie nieszczęście.
Jednocześnie zostają przeprowadzone ataki na życie negocjatorki pokojowej Adeoli. Terroryści mają na szyi właśnie taki sam medalion jaki wyłowił Noah. Adeola i Noah kontaktują się ze sobą i próbują rozwiązać zagadkę, która, jak się okazuje, sięga jeszcze czasów starożytnego Babilonu.

Szybkie tempo wydarzeń, akcja zaczyna się już na początku książki i trzyma w napięciu. Mnóstwo zaskakujących sytuacji, dużo brutalnych opisów, Masterton nie owija w bawełnę. Podobały mi się także przygnębiające porównania jak np. "Chmury jak brudne szmaty wisiały nisko nad stolicą.", które rzadko spotykam w książkach, które czytam, więc jest to dla mnie coś nowego.

Oczywiście parę mankamentów również się tu znalazło. Na przykład, dlaczego Adeola nie ma szyb kuloodpornych w samochodzie? Przecież sama jest świadoma tego, że swoją działalnością zjednuje sobie wielu wrogów. Albo dlaczego panowie w szarych marynarkach dają się tak łatwo pokonać? Głównym bohaterom trochę za szybko się wszystko udaje. W niektórych momentach akcja też nagle przeskakuje do przodu oraz pozostało parę małych niedokończonych wątków.
Natomiast całość się na tyle dobrze czytało, że jestem w stanie przymknąć oko na te niedociągnięcia.

Podejrzewam, że jak przeczytam więcej książek Mastertona to ta już mi się nie będzie tak podobała, ale jak na pierwszą styczność z jego twórczością jestem naprawdę zachwycona.

Pierwsze spotkanie z autorem i jak najbardziej udane. Z tego co wyczytałam z opinii nie jest to nawet jedna z lepszych książek Mastertona więc już się nie mogę doczekać jak sięgnę po resztę.

W skrócie - kaskader Noah podczas nurkowania po kamerę, która wpadła do morza, trafia na dziwny medalion. Próbuje rozszyfrować pismo klinowe, które się na nim znajduje. Zwraca się o...