Głównie ciekawa, choć momentami trochę się dłuży. Z humorem, co bardzo pomaga przebrnąć przez opasły tom. Mnie jednak nie zachwyciła.

Głównie ciekawa, choć momentami trochę się dłuży. Z humorem, co bardzo pomaga przebrnąć przez opasły tom. Mnie jednak nie zachwyciła.

Nie zachwyciłam mnie ta pozycja tak bardzo jak myślałam. Tak naprawdę większość ciekawych wątków nie zostało wyjaśnionych, a autorka skupiła się filozoficznych dyskursie o życiu na uczelni, to jakimi prawami rządzi się uniwersytet. Brakowało mi żywej akcji, momentami miałam wrażenie jakby nie do końca ta powieść była przemyślana. Pobudki bohaterów są przeróżne, ale nieuchronnie wszyscy robią wszystko by zniszczyć swoje szczęście serią niedomówień, można odnieść wrażenie, że krzywdzą siebie nawzajem z nudów. Ciężko nawet mi wybrać jakiegoś bohatera, który specjalnie przypadł mi do gustu, może po za Howardem, ojciec rodziny, profesor bez powołania, który wciąż zdradza żonę i toczy wciąż konflikt z samym sobą. Bez rewelacji...

Nie zachwyciłam mnie ta pozycja tak bardzo jak myślałam. Tak naprawdę większość ciekawych wątków nie zostało wyjaśnionych, a autorka skupiła się filozoficznych dyskursie o życiu na uczelni, to jakimi prawami rządzi się uniwersytet. Brakowało mi żywej akcji, momentami miałam wrażenie jakby nie do końca ta powieść była przemyślana. Pobudki bohaterów są przeróżne, ale...

Po raz pierwszy usłyszałam o Zadie Smith na studiach, później od koleżanki w pracy. Zachwalano mi przede wszystkim "Białe zęby". Postanowiłam jednak rozpocząćmoją "znajomość" z tą autorką od jej najnowszej (w owym czasie) powieści "O pięknie".

Zadie Smith to brytyjska pisarka, dorastająca w północno-zachodniej części Londynu, robotniczej dzielnicy Brent. Ten rodowód, jak również fakt, że jej matka była emigrantką z Jamajki, bez wątpienia odbił duże pietno na osobowości Smith, a przede wszystkim na jej pisarstwo. Jej bohaterowie to często właśnie emigranci, bądź rodowici Anglicy należący do tzn. lower class, co przede wszystkim można zaobserwować na przykładzie "Białych zębów".

"O pięknie" dla odmiany osadzona jest w Ameryce. Głównym tematem tej niezwykłej powieści, która znalazła się na krótkiej liście do man Booker Prize oraz zdobyła w czerwcu 2006 roku Orange Prize; jest historia dwóch rodzin oraz kontrast pomiedzy indywidualnymi bohaterami. Howard Belsey to biały profesor wykładającym sztukę. Jego akademickim rywalem, odnoszącym większe od Belsey'a sukcesy jest Monty Kipps. Każdy z nich posiada własną rodzinę, której członkowie drastycznie różnią się miedzy sobą. Smith wspaniele umie oddać nie tylko atmosferę sytuacji, ale także bardzo precyzyjnie i malowniczo tworzyć swoich bohaterów. Wszyscy bez wyjątku, śmiem twierdzić, że nawet epizodyczni boahterowie, sprawiają wrażenie bycia prawdziwymi ludźmi z kriw i kości. Każdy z nich ma swoje poglądy, swoje upodobania, swój niepowtarzalny charakter, a nawet sposób wypowiadania się. Szczególnie ciekawie Zadie Smith prowadzi swoje dialogii, gdzie często precyzyjnie widać (bez konieczności wprowadzania myślników) kto wypowiedział którą sekwencję.

Powieść jest błyskotliwie i mądrze napisana. Widać, że wszelkie akademickie, jak również subkulturowe fragmenty są przez Smith dogłębnie poznane i przeanalizowane, aby w konsekwencji pojawiły się nawet w małym fragmencie na kartkach książki. Zarówno w "Białych zębach" jak i w tej powieści, Smith wspaniale radzi sobie z narracją. "O pięknie" to wielowątkowa, długa powieść, której akcja dzieje się na przestrzeni kilku lat, jednak Smith udaje się nie nudzić czytelnika, ani na chwilę. Sposób, w jaki buduje świat przedstawiony, pozwala każdemu czytelnikowi znaleźć jakis ulubiony wątek dla siebie i pozwala zatopić się w swoim wnętrzu.

Od tej powieści bardzo trudno było mi się oderwać. Po przeczytaniu pozostał pewnego rodzaju niedosyt, spowodowany zbyt duży przywiązaniem się do bohaterów. Zadie Smith to autorka, która wzbudza we mnie kompleksy. Jest niespotykanym by tak młoda pisarka posiadała tak wielki kunszt. Tematy, które porusza to bardzo dojrzałe i ważne problemy, a sposób, w jaki je podaje można jedynie nazwać wspaniałym rodzajem współczesnej sztuki. Niewątpliwie jest to jedna z najlepszych współczesnych autorek, na której powieści będę chyba zawsze oczekiwać z niecierpliwością, gdyż zapowiadają wspaniałą ucztę dla czytelnika, poruszając w nim wszystkie zmysły.

Po raz pierwszy usłyszałam o Zadie Smith na studiach, później od koleżanki w pracy. Zachwalano mi przede wszystkim "Białe zęby". Postanowiłam jednak rozpocząćmoją "znajomość" z tą autorką od jej najnowszej (w owym czasie) powieści "O pięknie".

Zadie Smith to brytyjska pisarka, dorastająca w północno-zachodniej części Londynu, robotniczej dzielnicy Brent. Ten rodowód, jak...

Wspaniały współczesny, nowy język. Problematyka bardzo obecna w przestrzeni publicznej.

Wspaniały współczesny, nowy język. Problematyka bardzo obecna w przestrzeni publicznej.