"Wichrowe Wzgórza" czytałam już jakiś czas temu, ale jest to lektura, której się nie zapomina. Ta kultowa powieść koncentruje się na miłości tajemniczego i brutalnego Heathcliffa oraz zadziornej i uroczej Catherine, a tytułowe Wichrowe Wzgórza należą do posiadłości rodziny Earnshaw, z której pochodzi główna bohaterka. Catherine i Heathcliff to jedna z najbardziej znanych par w literaturze, nieszczęśliwie zakochanych, których destrukcyjna miłość, pełna pasji i namiętności, niszczy nie tylko ich samych, ale także ludzi z najbliższego otoczenia. Wielkie uczucie bohaterów nie dość, że plącze ich losy i staje się przekleństwem na wieki to jeszcze powraca niczym mara.

Wyrazem ogromnej desperacji Heathcliffa po tym, jak został odrzucony przez Catherine jest poniższy cytat, który kiedyś sobie wynotowałam, a który zapadł mi głęboko w pamięć:

"Katarzyno Earnshaw, obyś nie zaznała spokoju, tak długo, jak ja żyję.(…)
Pozostań przy mnie na zawsze
- przybierz, jaką chcesz, postać
- doprowadź mnie do obłędu,
tylko nie zostawiaj mnie samego w tej otchłani,
gdzie nie mogę cię znaleźć!
Nie mogę żyć bez mojego życia.
Nie mogę żyć bez mojej duszy!"

Czasem zastanawiałam się, czy gdyby Catherine wybrała jednak Heathcliffa, to czy łączące ich uczucie miałoby szansę przetrwać?...

Powieść pisana jest archaicznym językiem, przez co może stwarzać nieco trudu, ale dzięki temu staje się niepowtarzalna i dobrze oddaje klimat tamtych czasów. "Wichrowe Wzgórza" to lektura wymagająca, warto ją czytać powoli i z zastanowieniem, a wówczas magia istniejąca w tej powieści zauroczy czytelnika bez reszty, a chłodny wiatr wiejący od wzgórz będzie studził emocje.

Polecam.

"Wichrowe Wzgórza" czytałam już jakiś czas temu, ale jest to lektura, której się nie zapomina. Ta kultowa powieść koncentruje się na miłości tajemniczego i brutalnego Heathcliffa oraz zadziornej i uroczej Catherine, a tytułowe Wichrowe Wzgórza należą do posiadłości rodziny Earnshaw, z której pochodzi główna bohaterka. Catherine i Heathcliff to jedna z najbardziej znanych...