Ibby Bell właśnie straciła ojca. Co więcej obwinia się o jego śmierć. Nie tylko ona, jej matka również obwinia ją o wypadek, który rozbił ich rodzinę. Teraz nastolatka ma zamieszkać na pewien czas z babcią, o której istnieniu nie miała pojęcia. W drodze do Nowego Orleanu pociesza ją jedynie towarzystwo urny z prochami ojca.

Dom babci Fanny jest stary, odrapany i brzydki. Przypomina nawiedzone domostwo pełne duchów i tajemnic z przeszłości, w którym każda skrzypiąca deska w podłodze zwiastuje coś mrocznego. Babci Ibby jest jednak daleko do wizerunku starej wiedźmy, straszącej małe dziewczynki. To dama, w dodatku wyjątkowo ekscentryczna. Dziewczynka jest nią zafascynowana, co nie znaczy, że w nowym domu czuje się komfortowo. Wszystko jest nowe, inne, dziwne, włącznie ze służbą babci – czarnoskórą Queenie i jej córką Dollbaby. Obie kobiety, ciepłe i żywotne, otaczają opieką małą mieszkankę siedziby Bellów, pokazując jej tajemniczy nowoorleański świat. Starą Amerykę, pełną jazzowych dźwięków, pachnącą potrawami południa, naznaczoną segregacją rasową i kapryśną pogodą.

Kilka tygodni pobytu Ibby u Fanny zamienia się w lata. W Nowym Orleanie wrze – czarna społeczność starego południa walczy o swoje prawa, walczy z segregacją, walczy o lepszą przyszłość dla swoich dzieci. Ibby zaprzyjaźnia się córką Doll, Ptaszyną. Wspólnie spędzany czas otwiera nastolatce oczy na świat podzielony na białych i kolorowych. Na lepszych i gorszych. Uprzedzenia, niesprawiedliwość, strach, niebezpieczeństwo – to wszystko znoszą w milczeniu pokolenia Murzynów, z którymi tak zżyła się dziewczyna. Na domiar wszystkiego pomiędzy nią a pewnym czarnoskórym chłopcem rodzi się fascynacja, z góry przecież skazana na niepowodzenie. Związek białej nastolatki z dobrego domu i kolorowego chłopaka byłby nie do pomyślenia…

Babcia Ibby, prócz swojej ekscentryczności ma jeszcze kilka tajemnic w zanadrzu, tajemnic, które są powodem jej wielokrotnych pobytów w szpitalu dla nerwowo chorych. Mroczne wydarzenia z przeszłości powoli odkrywają się przed dziewczyną, gdy ta poznaje pochodzenie babki i wydarzenia, które rozegrały się w jej nowoorleańskim domu. Wydarzenia, które oprócz cienia rzucają też zagrożenie na życie wszystkich jego mieszkańców. Czy Ibby jest gotowa na ich poznanie i zaakceptowanie przeszłości swojej rodziny?

Klimatyczna debiutancka powieść Laury McNeal niesie ze sobą zapach dawnego Nowego Orleanu, dźwięki nocnych klubów jazzowych i moc rodzinnych tajemnic do rozwikłania. Jeśli zatem szukasz powieści na szary zimowy wieczór, jest to coś dla Ciebie. Szczególnie polecam wielbicielkom „Smażonych zielonych pomidorów” czy „Sekretnego życia pszczół”, sugestywność i specyficzny koloryt Stanów Zjednoczonych lat 60. i 70. gwarantowany!

Joanna Jurzyk