Nie można powiedzieć o tej książce, że jest zła. Jest cudnie wydana, ma śliczną okładkę, wspaniałą czcionkę, piękne ilustracje, doskonały papier i świetny druk od którego smrodu można dostać migreny.
Jest małą encyklopedią w fajnym formacie, natomiast... tak, jest tak cholerną encyklopedią pod względem językowym, że do połowy czytało się dobrze. Później nurkowało się w encyklopedii, a kiedy doszło do omawiania postaci z kultury skandynawskiej i przyswajania dat, wydarzeń, nazwisk, zbędnych detali... odechciało się.
Przebrnęłam jednak i obawiam się, że poza kilkoma elementami, które ze względu na moją fascynację Skandynawią zaintrygowały mnie do tego stopnia, że musiałam je wygooglować (tak, prawie rezerwowałam przeszklony hotel-igloo)to pewnie niewiele dzięki tej książce zostałoby mi w głowie.
W dobie trendu na Skandynawię powstało wiele ciekawszych papierowych encyklopedii-przewodników, które czyta się lepiej niż przeciętnie.
Nordicanę za to ogląda się wybitnie. Ale my tutaj lubimy czytać.

Nie można powiedzieć o tej książce, że jest zła. Jest cudnie wydana, ma śliczną okładkę, wspaniałą czcionkę, piękne ilustracje, doskonały papier i świetny druk od którego smrodu można dostać migreny.
Jest małą encyklopedią w fajnym formacie, natomiast... tak, jest tak cholerną encyklopedią pod względem językowym, że do połowy czytało się dobrze. Później nurkowało się w...