Po raz pierwszy na blogu mam przyjemność zaprezentować Wam pokrótce książeczkę dla dzieci. Nie wiem dlaczego dotychczas o tym nie pomyślałam. Sądzę, że co jakiś czas będę dzieliła się moimi opiniami na temat różnych przeczytanych przeze mnie bajek, które w sporej ilości wzbogacają domową biblioteczkę. Posiadam zarówno książeczki, które kupowane są na bieżąco dla mojej ponad trzyletniej córeczki, ale także zgromadziłam całkiem niezłą kolekcję bajek jeszcze z moich dziecięcych lat. Większość z nich liczy już bowiem ponad trzydzieści lat i moim zdaniem są w bardzo dobrym stanie. Być może stworzę kiedyś post, w którym pokażę i przedstawię Wam wszystkie zebrane przeze mnie publikacje dla najmłodszych.

Tymczasem pragnę podzielić się moimi wrażeniami po zapoznaniu się z bajeczką dla dzieci (i nie tylko) zatytułowaną ,,Ciapek”, która nas (mnie i moją córkę) ujęła i urzekła oraz dostarczyła niezwykłych emocji. Autorką książeczki jest Pani Wanda Szymanowska, z której twórczością miałam okazję się zapoznać przy okazji lektury serii obuwniczej, składającej się z trzech powieści skierowanych głównie dla kobiet. Recenzja pierwszej z nich tj. ,,Zielone kalosze” jest dostępna na moim blogu (recenzje pozostałych pojawią się niebawem).

Wanda Szymanowska - z zawodu filolożka polska, nauczycielka, wielbicielka literatury w każdej postaci, autorka wielu publikacji z dziedziny edukacji europejskiej, globalnej i artystycznej. Uwielbia też egzotyczne podróże, muzykę, dobrą kuchnię i … szkołę, w której spędza większość czasu, ucząc języka polskiego, niemieckiego, muzyki. Kobieta pełna poczucia humoru, uśmiechu dla innych, kochająca literaturę i ludzi. Autorka m.in. powieści obyczajowych: ,,Zielone kalosze”, ,,Niebieskie sandały”, ,,Czerwone szpilki”, które spotkały się z przychylnymi recenzjami i entuzjazmem czytelniczek. (źródło: http://www.wydawnictwobialepioro.pl)

Pewnego dnia na świat przychodzą dwa szczeniaczki. Jeden z nich jest piękny, cudny, wzbudzający zachwyt. Jego sierść jest w kolorze przypominającym śmietankowy budyń, jedynie mały fragmencik ucha przybiera barwę karmelową, stąd też nadano mu imię Karmelek. Natomiast drugi piesek wabi się Ciapek - jest podobny do swojej mamy, aczkolwiek nie wyróżnia się, jest szarobury i niezbyt urodziwy. Gdy stwierdzono, że nie ma już potrzeby, aby szczeniaki przebywały z mamą, postanowiono, że ta będzie pilnowała podwórza. Karmelek pozostaje w ciepłym i przytulnym domu z gospodarzami, gdzie jest rozpieszczany, a Ciapek niestety przebywa nadal w piwnicy. W wigilię pojawia się dla Ciapka nadzieja, że wreszcie jego życie ulegnie zmianie. Mianowicie zostaje on przekazany w ręce pewnej ciemnowłosej dziewczynki. Piesek jest bardzo szczęśliwy, tym bardziej, że w ten jeden z piękniejszych dni, jest głaskany i tulony. Jednak już po kilku dniach przebywania w nowym miejscu, okazuje się, że jest on uciążliwy dla mieszkańców, którzy nie poświęcają mu czasu i uwagi. W Sylwestrowy wieczór dziewczynka zabiera Ciapka na spacer, który dla młodego pieska okaże się bolesnym i przykrym doświadczeniem. Zostaje on bowiem przywiązany do słupa i pozostawiony sam sobie... Kto dostrzeże Ciapka? Czy znalazca zaopiekuje się pieskiem? Jakie nada mu imię? Jak potoczą się dalsze losy śmietankowego pieska?

,,Ciapek” to krótka, aczkolwiek treściwa i wartościowa książeczka dla najmłodszych. To piękna historyjka o cudownym piesku, który wywołuje bardzo ciepłe uczucia i zwyczajnie ma się ochotę go przytulić, a przede wszystkim przygarnąć i zaopiekować się nim. To wzruszająca opowiastka o pragnieniu miłości i czułości, a także szczęśliwego i spokojnego życia. Bajeczka napisana jest prostym i lekkim językiem oraz dużą czcionką, pozbawiona jest skomplikowanych wyrażeń, dzięki czemu dzieci potrafiące już czytać doskonale poradzą sobie z jej lekturą i jej zrozumieniem. Ponadto wzbogacona jest w przepiękne czarno-białe ilustracje, które oczywiście mogą zostać pokolorowane przez najmłodszych.

,,Ciapek” to przede wszystkim książeczka skłaniająca do refleksji i zawierająca cenne przesłanie. Mianowicie zwierzątko to nie jest zabawka pozbawiona uczuć. To żywa istota wymagająca opieki, poświęcenia jej należytej uwagi, zapewnienia jak najlepszych warunków do życia, spędzania z nią czasu. Każde zwierzę potrzebuje bliskości, przytulenia, głaskania, miłości, a także poczucia bezpieczeństwa.

Często niestety słyszymy bądź czytamy, a nawet jesteśmy świadkami przykrych zdarzeń, kiedy to zostają znalezione (niekiedy w ciężkim stanie fizycznym) wcześniej porzucone psy - pozostawione na pastwę losu w lesie, przywiązane do drzewa albo słupa, błąkające się po łąkach, ulicach, osiedlach. To okrutne i przerażające. Dlatego przed podjęciem decyzji o zaopiekowaniu się danym zwierzątkiem (psem, kotem, chomikiem itd.), o jego adopcji, każdy człowiek powinien tysiąc razy to przemyśleć, zastanowić się, czy rzeczywiście jest w stanie zająć się nim, czy będzie mógł zapewnić opiekę i odpowiednie warunki bytowe, a także czy będzie potrafił obdarzyć je uczuciem i bezinteresowną miłością.

,,Ciapek” to niezwykle emocjonalna, poruszająca i ujmująca historyjka, którą warto poznać. Zachęcam Was do jej lektury. Gorąco polecam!

Po raz pierwszy na blogu mam przyjemność zaprezentować Wam pokrótce książeczkę dla dzieci. Nie wiem dlaczego dotychczas o tym nie pomyślałam. Sądzę, że co jakiś czas będę dzieliła się moimi opiniami na temat różnych przeczytanych przeze mnie bajek, które w sporej ilości wzbogacają domową biblioteczkę. Posiadam zarówno książeczki, które kupowane są na bieżąco dla mojej ponad...