Jest to smutna opowieść o biednym kundelku, który już od początkowych dni swego życia zaznaje wielu cierpień. Na świat przyszły dwa pieski, jeden piękny, który od razu zachwycił swą urodą właścicieli, drugi nijaki, szarobury został odrzucony. Pierwszy zamieszkał w ciepłym domu, był dokarmiany najlepszymi smakołykami, stale rozpieszczany, Ciapek natomiast przebywał w piwnicy. Nie narzekał co prawda na brak jedzenia czy chłód, jednak nigdy nie otrzymał czułości i pieszczot od człowieka, nikt go nawet nie głaskał.
Pewnego zimowego dnia jego los miał się diametralnie odmienić.

Stał się bożonarodzeniowym prezentem dla małej dziewczynki. Była zachwycona podarunkiem, a Ciapek uwierzył, że jego marzenie o miłym domu, przepełnionym miłością, nareszcie się spełniło. Niestety początkowa ekscytacja i zainteresowanie domowników pieskiem szybko minęły, a obowiązki związane z przygarnięciem żywego zwierzęcia błyskawicznie ich przerosły i stały się męczącym utrapieniem.

Co gorsza, bezduszni i nieodpowiedzialni właściciele bez namysłu postanowili się go pozbyć i to w dodatku w najgorszą możliwą noc, czyli w Sylwestra, gdzie dźwięki wystrzałów petard doprowadzają czworonogów do szału i prawdziwej, nieopisanej paniki.

"Mokry kocyk złościł całą rodzinę, a Ciapkowi było bardzo nieprzyjemnie ze wstydu. Ale przecież nikt nie miał czasu, żeby go wyprowadzić wcześnie rano, a sam wyjść na dwór nie mógł. Dopiero wieczorem pozwalano mu wybiec na ciemne podwórze. Potem wrzucano do jego miski garść suchej karmy. Na tym kończyło się zainteresowanie szaroburym członkiem rodziny."

Po przeczytaniu tej opowieści nie da się nie być wzruszonym do łez i mocno zdenerwowanym. Zachowanie dziewczynki, jak i jej rodziców po prostu nie mieści się w głowie. Jestem świadoma, że to jak najbardziej prawdziwa historia, bo tak przecież dosyć często się dzieje, ale i tak mnie owa samolubna postawa przeraża, szokuje i załamuje.

"Ciapek" to krótka, ale przepiękna, poruszająca książeczka dla dzieci, która w lekki i przystępny sposób uczy empatii i odpowiedzialności. Pies, ani żadne zwierzątko nie jest zabawką, ma uczucia tak jak ludzie. Wymaga opieki, troski, a przede wszystkim miłości i czułości.

Jest to również lektura dla dorosłych, na dodatek bardzo na czasie. Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a zalatani rodzice często nie mają czasu na robienie zakupów lub rozmyślanie, jaki prezent chce otrzymać ich pociecha. Bez namysłu wpadają na pomysł, by podarować pod choinkę zwierzątko. Nie zastanawiają się, jakie będą konsekwencje takiego czynu, chcą spełnić marzenie córki czy syna, a czworonoga traktują po prostu jak rzecz, która ma przynieść radość, a gdy się już znudzi, można się jej pozbyć. Taka egoistyczna postawa wywołuje we mnie falę oburzenia i złości.

Historia ukazana jest z perspektywy pieska, więc umożliwia czytelnikowi poznanie jego emocji, lęków. Dzieci mogą bardziej zrozumieć, że zwierzę cierpi, ma uczucia jak człowiek, jest bezbronne i pragnie miłości oraz bezpieczeństwa. Powieść z pewnością uczy empatii, szacunku, odpowiedzialności, ale także uzmysławia, że nie można nikogo oceniać po wyglądzie.

W książeczce znajdziemy również fantastyczne ilustracje, które można pokolorować. Uzupełnione są pytaniami i zadaniami. Skłaniają one do dłuższej, refleksyjnej rozmowy z pociechą.


Do tytułowego Ciapka los się uśmiechnął i w końcu trafił na odpowiedniego właściciela, ale wiele piesków nie ma takiego szczęścia. Pamiętajmy o tym, że zwierzę nie jest zabawką i nim jakieś przygarniemy, porządnie zastanówmy się dwa razy, czy na pewno jesteśmy w stanie zapewnić pupilowi ciepły kochający dom, na długie lata.

"Ciapek" to niezwykle mądra, ciepła, wartościowa książeczka dla dzieci, ale jak wspomniałam wcześniej, jej ogromne przesłanie trafia również do dorosłych. To historia niesamowicie emocjonalna, poruszająca serce, jak i duszę, skłaniająca do głębokich refleksji oraz zapadająca w pamięć. Gorąco zachęcam, byście przeczytali ją razem ze swoimi pociechami. Naprawdę warto!

Jest to smutna opowieść o biednym kundelku, który już od początkowych dni swego życia zaznaje wielu cierpień. Na świat przyszły dwa pieski, jeden piękny, który od razu zachwycił swą urodą właścicieli, drugi nijaki, szarobury został odrzucony. Pierwszy zamieszkał w ciepłym domu, był dokarmiany najlepszymi smakołykami, stale rozpieszczany, Ciapek natomiast przebywał w...

Książka opowiada o małym szaro-burym piesku o imieniu Ciapek. Jest to ulubiona i obowiązkowa książka czytana na dobranoc mojej córce. Była pod ogromnym wrażeniem po przeczytaniu tej krótkiej opowieści. Tematy w niej poruszone są bardzo istotne i jakże często spotykane w życiu. Uświadamia to młodym czytelnikom że zwierze nie jest zabawką. Ma uczucia i chce być kochanym. Pojawia się także wątek bezdomności zwierząt, braku empatii i samolubności dziewczynki, która Ciapka dostaje jako prezent. Dzieci uczą się odpowiedzialności od dorosłych więc winą za los pieska należy obarczyć rodziców dziewczynki. Książka miła, ze szczęśliwym zakończeniem, polecamy dla każdego :)

Książka opowiada o małym szaro-burym piesku o imieniu Ciapek. Jest to ulubiona i obowiązkowa książka czytana na dobranoc mojej córce. Była pod ogromnym wrażeniem po przeczytaniu tej krótkiej opowieści. Tematy w niej poruszone są bardzo istotne i jakże często spotykane w życiu. Uświadamia to młodym czytelnikom że zwierze nie jest zabawką. Ma uczucia i chce być kochanym....

Przepiękna opowieść o tym, że każdy wart jest szczęścia. Opowieść ta pokazuje jak ważne jest przemyślane kupowanie dzieciom zwierząt. Pamiętajmy zwierze to nie zabawka, ma uczucia o które należy dbać. Polecam dzieci zachwycone po lekturze :)

Przepiękna opowieść o tym, że każdy wart jest szczęścia. Opowieść ta pokazuje jak ważne jest przemyślane kupowanie dzieciom zwierząt. Pamiętajmy zwierze to nie zabawka, ma uczucia o które należy dbać. Polecam dzieci zachwycone po lekturze :)

Niemal każdy rodzic chce spełniać każdą zachciankę dziecko. Ale czy to jest dobre rozwiązanie? Nie wszystko możemy od tak dać dziecku. Tym bardziej jeżeli jest to żywe zwierzę. Doskonale opisuje to Wanda Szymanowska w książce „Ciapek”.

Dziecko chce psa? Niech pokaże, że naprawdę jest odpowiedzialne i będzie potrafiło zaopiekować się żywym stworzeniem. Można zabrać dziecko do schroniska dla zwierząt. Niech parę razy pójdzie tam i pomoże przy pielęgnacji psów. Posprząta w boksach, nakarmi albo wyjdzie na spacer. Niech nauczy się odpowiedzialności.

Ostatnio wpadła mi w rękę mała książeczka dla dzieci. Niby parę stron, a opisuję historię, która doprowadziła mnie do łez.

Jest to historia psa o imieniu Ciapek – Wandy Szymanowskiej. Psa, którego największym marzeniem było posiadać kogoś kogo będzie mógł kochać. Kto pokocha też go, przytula i wyprowadzi na spacer. Tylko o tym marzył. W święta jego marzenia się spełniły. Nowi właściciele zabrali go ze schroniska w pudełku i podarowali czerwoną obrożę. Był szczęśliwy.

Mała dziewczynka, która dostała go w prezencie również była szczęśliwa. Pragnęła mieć psa i go dostała. Spełniły się marzenia Ciapka. Był wreszcie kochany.

Niestety piękny sen szybko się skoczył. Dziewczynce znudził się kolejny prezent. Nie przejmowała się, że prezent miał uczucia, że nie był zabawką. Dziewczynka nie opiekowała się psem, wolała siedzieć przed komputerem. Była na tyle rozpuszczona, że w sylwestrową noc po prostu przywiązała Ciapka do słupa i go tam zostawiła.

Smutne, ale prawdziwe. Tak kończy wiele zwierząt podarowanych w prezencie, bo dziecko chciało mieć psa. Nie każdy potrafi być na tyle odpowiedzialny by podołać opiece nad zwierzęciem. Dlatego uważam, że nie można spełniać każdej zachcianki dziecka.

Jednak szczęście do Ciapka się uśmiechnęło. Na swojej drodze spotkał wspaniałych ludzi – małego chłopca i jego tatę. Nie mogli przejść obojętnie obok wystraszonego i przemarzniętego pieska. Chłopiec owinął go w szalik i zabrali do ciepłego domu. Od tego momentu Ciapek stał się Generałem i znalazł prawdziwego przyjaciela.

Historia z książki powtarza się często gdy dziecko nienauczone odpowiedzialności dostaje wszystko czego chce. Potem szybko się nudzi i wyrzuca kolejną zabawkę. Ale zwierzę to nie zabawka. Ma uczucia i przywiązuje się do człowieka.

Dlatego zanim zdecydujemy się dać dziecku psa, kota czy inne zwierzątko, nauczymy je najpierw odpowiedzialności i szacunku do żywych istot. Uczmy od małego miłości i pokazujmy, że zwierzęta też mają uczucia.

Dzieci są wspaniałe. Jeśli my dorośli damy im przykład, to będą nas naśladować. To aż tak proste.

Polecam gorąco książeczkę Wandy Szymanowskiej „Ciapek”. To historia, która pomoże nauczyć wasze dziecko odpowiedzialności.

Niemal każdy rodzic chce spełniać każdą zachciankę dziecko. Ale czy to jest dobre rozwiązanie? Nie wszystko możemy od tak dać dziecku. Tym bardziej jeżeli jest to żywe zwierzę. Doskonale opisuje to Wanda Szymanowska w książce „Ciapek”.

Dziecko chce psa? Niech pokaże, że naprawdę jest odpowiedzialne i będzie potrafiło zaopiekować się żywym stworzeniem. Można zabrać dziecko...

Po raz pierwszy na blogu mam przyjemność zaprezentować Wam pokrótce książeczkę dla dzieci. Nie wiem dlaczego dotychczas o tym nie pomyślałam. Sądzę, że co jakiś czas będę dzieliła się moimi opiniami na temat różnych przeczytanych przeze mnie bajek, które w sporej ilości wzbogacają domową biblioteczkę. Posiadam zarówno książeczki, które kupowane są na bieżąco dla mojej ponad trzyletniej córeczki, ale także zgromadziłam całkiem niezłą kolekcję bajek jeszcze z moich dziecięcych lat. Większość z nich liczy już bowiem ponad trzydzieści lat i moim zdaniem są w bardzo dobrym stanie. Być może stworzę kiedyś post, w którym pokażę i przedstawię Wam wszystkie zebrane przeze mnie publikacje dla najmłodszych.

Tymczasem pragnę podzielić się moimi wrażeniami po zapoznaniu się z bajeczką dla dzieci (i nie tylko) zatytułowaną ,,Ciapek”, która nas (mnie i moją córkę) ujęła i urzekła oraz dostarczyła niezwykłych emocji. Autorką książeczki jest Pani Wanda Szymanowska, z której twórczością miałam okazję się zapoznać przy okazji lektury serii obuwniczej, składającej się z trzech powieści skierowanych głównie dla kobiet. Recenzja pierwszej z nich tj. ,,Zielone kalosze” jest dostępna na moim blogu (recenzje pozostałych pojawią się niebawem).

Wanda Szymanowska - z zawodu filolożka polska, nauczycielka, wielbicielka literatury w każdej postaci, autorka wielu publikacji z dziedziny edukacji europejskiej, globalnej i artystycznej. Uwielbia też egzotyczne podróże, muzykę, dobrą kuchnię i … szkołę, w której spędza większość czasu, ucząc języka polskiego, niemieckiego, muzyki. Kobieta pełna poczucia humoru, uśmiechu dla innych, kochająca literaturę i ludzi. Autorka m.in. powieści obyczajowych: ,,Zielone kalosze”, ,,Niebieskie sandały”, ,,Czerwone szpilki”, które spotkały się z przychylnymi recenzjami i entuzjazmem czytelniczek. (źródło: http://www.wydawnictwobialepioro.pl)

Pewnego dnia na świat przychodzą dwa szczeniaczki. Jeden z nich jest piękny, cudny, wzbudzający zachwyt. Jego sierść jest w kolorze przypominającym śmietankowy budyń, jedynie mały fragmencik ucha przybiera barwę karmelową, stąd też nadano mu imię Karmelek. Natomiast drugi piesek wabi się Ciapek - jest podobny do swojej mamy, aczkolwiek nie wyróżnia się, jest szarobury i niezbyt urodziwy. Gdy stwierdzono, że nie ma już potrzeby, aby szczeniaki przebywały z mamą, postanowiono, że ta będzie pilnowała podwórza. Karmelek pozostaje w ciepłym i przytulnym domu z gospodarzami, gdzie jest rozpieszczany, a Ciapek niestety przebywa nadal w piwnicy. W wigilię pojawia się dla Ciapka nadzieja, że wreszcie jego życie ulegnie zmianie. Mianowicie zostaje on przekazany w ręce pewnej ciemnowłosej dziewczynki. Piesek jest bardzo szczęśliwy, tym bardziej, że w ten jeden z piękniejszych dni, jest głaskany i tulony. Jednak już po kilku dniach przebywania w nowym miejscu, okazuje się, że jest on uciążliwy dla mieszkańców, którzy nie poświęcają mu czasu i uwagi. W Sylwestrowy wieczór dziewczynka zabiera Ciapka na spacer, który dla młodego pieska okaże się bolesnym i przykrym doświadczeniem. Zostaje on bowiem przywiązany do słupa i pozostawiony sam sobie... Kto dostrzeże Ciapka? Czy znalazca zaopiekuje się pieskiem? Jakie nada mu imię? Jak potoczą się dalsze losy śmietankowego pieska?

,,Ciapek” to krótka, aczkolwiek treściwa i wartościowa książeczka dla najmłodszych. To piękna historyjka o cudownym piesku, który wywołuje bardzo ciepłe uczucia i zwyczajnie ma się ochotę go przytulić, a przede wszystkim przygarnąć i zaopiekować się nim. To wzruszająca opowiastka o pragnieniu miłości i czułości, a także szczęśliwego i spokojnego życia. Bajeczka napisana jest prostym i lekkim językiem oraz dużą czcionką, pozbawiona jest skomplikowanych wyrażeń, dzięki czemu dzieci potrafiące już czytać doskonale poradzą sobie z jej lekturą i jej zrozumieniem. Ponadto wzbogacona jest w przepiękne czarno-białe ilustracje, które oczywiście mogą zostać pokolorowane przez najmłodszych.

,,Ciapek” to przede wszystkim książeczka skłaniająca do refleksji i zawierająca cenne przesłanie. Mianowicie zwierzątko to nie jest zabawka pozbawiona uczuć. To żywa istota wymagająca opieki, poświęcenia jej należytej uwagi, zapewnienia jak najlepszych warunków do życia, spędzania z nią czasu. Każde zwierzę potrzebuje bliskości, przytulenia, głaskania, miłości, a także poczucia bezpieczeństwa.

Często niestety słyszymy bądź czytamy, a nawet jesteśmy świadkami przykrych zdarzeń, kiedy to zostają znalezione (niekiedy w ciężkim stanie fizycznym) wcześniej porzucone psy - pozostawione na pastwę losu w lesie, przywiązane do drzewa albo słupa, błąkające się po łąkach, ulicach, osiedlach. To okrutne i przerażające. Dlatego przed podjęciem decyzji o zaopiekowaniu się danym zwierzątkiem (psem, kotem, chomikiem itd.),o jego adopcji, każdy człowiek powinien tysiąc razy to przemyśleć, zastanowić się, czy rzeczywiście jest w stanie zająć się nim, czy będzie mógł zapewnić opiekę i odpowiednie warunki bytowe, a także czy będzie potrafił obdarzyć je uczuciem i bezinteresowną miłością.

,,Ciapek” to niezwykle emocjonalna, poruszająca i ujmująca historyjka, którą warto poznać. Zachęcam Was do jej lektury. Gorąco polecam!

Po raz pierwszy na blogu mam przyjemność zaprezentować Wam pokrótce książeczkę dla dzieci. Nie wiem dlaczego dotychczas o tym nie pomyślałam. Sądzę, że co jakiś czas będę dzieliła się moimi opiniami na temat różnych przeczytanych przeze mnie bajek, które w sporej ilości wzbogacają domową biblioteczkę. Posiadam zarówno książeczki, które kupowane są na bieżąco dla mojej ponad...

Bezdomność to temat, który regularnie do każdego z nas wraca. Mówi się o niej w kontekście zwierząt i ludzi, a wszystko przy okazji jednorazowych gestów: zbierania środków potrzebnych na przetrwanie. Bezdomność wiąże się z samotnością, koniecznością dbania o siebie, liczeniem na pomoc innych i niełatwym losem. Klatki pełne zwierząt czekających na kogoś, kto je pokocha i kogo one będą mogły obdarować swoim sercem czasami stają się inspiracją do nieprzemyślanych adopcji. Pod wpływem emocji ludzie biorą zwierzaki do domów, dają je jako prezenty, a później pozostawiają samym sobą. Nie zastanawiają się, czy będą mieli czas na wczesne poranne spacery, wieczorne wyjścia na toaletę i dwugodzinny marsz ze zwierzakiem, który ruchu potrzebuje. Zapominają o regularnym karmieniu, pielęgnacji. Pozostawiony w pustym mieszkaniu lub domu zwierzak psoci, a ich właściciele gniewają się, bo przecież nie tak miło wyglądać ich życie z pupilem. Miał być piękny, cieszyć oko, znajomi mieli go podziwiać, a tu taki klops: pies nijaki, do tego wymaga sporego nakładu, wysiłku, dyscypliny.
„Ciapek” Wandy Szymanowskiej to opowieść o nieprzemyślanym podarunku i niechcianym psiaku, który nie był urodziwy i przez to w życiu miał pod górkę. W jesienny poranek w mrocznej piwnicy na świat przyszły dwa szczeniaki: jeden piękny, a drugi o przeciętnej urodzie podwórkowego kundla. Kiedy Szczeniaki podrosły rozdzielono je: piękny Karmelek trafił do domu ludzi, matka wróciła na podwórze, a Ciapek został w piwnicy. Nie miał tam tragicznych warunków, ale też nie był szczęśliwy i z zazdrością patrzył na pięknego brata, który mógł liczyć na pieszczoty ludzi, smakołyki ze stołu. Matka pocieszała go, że są psy, które mają się dużo gorzej. I miała rację, ale to wcale nie sprawiało, że Ciapek czuł się lepiej i przestawał marzyć.
Pewnego dnia został zabrany z piwnicy, zawieziony do innego domu, umieszczony w koszyku i… stał się gwiazdkowym prezentem dla dziewczynki, która bardzo szybko znudziła się psem i go porzuciła. Na szczęście znalazł się ktoś, kto go przygarnął i w końcu mógł kogoś pokochać.
„Ciapek” to z jednej strony opowieść o psie, który miał niesamowite szczęście i znalazł dom, a z drugiej strony o każdym z nas. O naszych zawodach, odrzuceniach, o tym jak cierpimy, kiedy jesteśmy zaniedbywani, o tym jak cierpią inni, kiedy my ich zaniedbujemy. Ile jest dzieci i dorosłych Ciapków? Porzucone chore lub zdrowe dzieci, zaniedbani starzy rodzice, bezdomne psy, koty. Niby tak wiele ich dzieli, a łączy jedno: tęsknota za lepszym jutrem, prawdziwym domem, który podglądany z perspektywy piwnicy czy domu pełnego patologii sprawia smutek, bo rodzi przekonanie, że osiągnięcie takiego szczęścia jest poza zasięgiem.
„Ciapek” to piękna, prosta opowieść, która na pewno przypadnie do gustu czytelnikom. Miękka oprawa, proste szkice, które mogą zostać pokolorowane dopełniają całość. Myślę, że opowieść Wandy Szymanowskiej zasługuje na lepszą oprawę i ilustracje, które oczarują młodych czytelników. Obecne są ładne, ale troszkę za małe, troszkę za trudne do kolorowania dla przedszkolaków. Mimo tych braków my czytamy książkę już od tygodnia i córka bardzo chętnie do niej wraca. Duża czcionka sprawia, że dzieci mogą śledzić tekst lub czytać samodzielnie. Prosty język, zdania w stronie czynnej sprawiają, że opowieść czyta się bardzo przyjemnie.

Bezdomność to temat, który regularnie do każdego z nas wraca. Mówi się o niej w kontekście zwierząt i ludzi, a wszystko przy okazji jednorazowych gestów: zbierania środków potrzebnych na przetrwanie. Bezdomność wiąże się z samotnością, koniecznością dbania o siebie, liczeniem na pomoc innych i niełatwym losem. Klatki pełne zwierząt czekających na kogoś, kto je pokocha i...

"Nieznajome ręce odpięły pieska od przydrożnego słupa, otuliły ciepłem ramion i wełnianego szala."

Mocno wzruszająca opowieść o zmiennych losach szaro-burego pieska, tak bardzo pragnącego bliskości człowieka, jego ciepłego brzmienia głosu, pieszczot, głaskania, przytulania. Silna potrzeba bycia kochanym, ale też obdarowania kogoś lojalną miłością. Wspaniale znaleźć wymarzony dom, w którym ma kto z psem bawić się, wychodzić na długie spacery, a miska zawsze jest pełna. Autorka z wyczuciem i w interesujący sposób uświadamia młodym czytelnikom, że zwierzęta nie mogą być zabawkami w naszych rękach. To żywe stworzenia, tak jak ludzie, obdarowane uczuciami i ciepłymi serduszkami. Decydując się na przygarnięcie psa do domu trzeba najpierw starannie zastanowić się, czy faktycznie jesteśmy w stanie zapewnić mu właściwą opiekę, poświęcić uwagę, zrozumieć potrzeby, ponieważ w tym właśnie wyraża się najmocniejsze w świecie kochanie. Pies nie powinien być prezentem podarowanym pod wpływem impulsu czy chwilowego kaprysu. Zaproszenie go do czyjegoś domu powinno wiązać się z rozwagą, odpowiedzialnością i empatią.

Historia dzielnego Ciapka poruszy każdego małego czytelnika, nauczy właściwego podejścia do pupilów, uczuli na ich oczekiwania. To pomoc dla rodziców, których dzieci tak bardzo dopominają się o posiadanie pieska. W obrazowy sposób pokazuje dobre strony psiej miłości, ale też gotowości człowieka do zobowiązań w długim czasie. A przecież, jeśli tylko bardzo pragnie się, wszystko można zorganizować, aby otrzymywać i dawać bezwarunkową miłość. Duża czcionka umożliwia nieco starszym dzieciom samodzielne czytanie, a ilustracje do pokolorowania wspaniale wzmacniają przekaz ciepłej opowieści. Książeczka mogłaby znaleźć się w każdej dziecięcej biblioteczce, mądra i emocjonalna propozycja czytelnicza. Mam przeświadczenie, że przydałaby się także niektórym dorosłym czytelnikom, być może mniej byłoby bolesnych psich losów na świecie. W naszym domu od zawsze jest miejsce i serdeczność dla psiaka ze schroniska, kilku już takich psich generałów towarzyszyło nam w życiu. Czytając książeczkę moje dzieciaki nabrały przeświadczenia, że odpowiednio opiekują się czworonożnymi członkami rodziny, najwierniejszymi przyjaciółmi człowieka.

bookendorfina.blogspot.com

"Nieznajome ręce odpięły pieska od przydrożnego słupa, otuliły ciepłem ramion i wełnianego szala."

Mocno wzruszająca opowieść o zmiennych losach szaro-burego pieska, tak bardzo pragnącego bliskości człowieka, jego ciepłego brzmienia głosu, pieszczot, głaskania, przytulania. Silna potrzeba bycia kochanym, ale też obdarowania kogoś lojalną miłością. Wspaniale znaleźć...

Czy marzyliście kiedykolwiek o posiadaniu psa? Macie dzieci, które zamęczają Was prośbami o czworonoga lub zastanawiacie się nad sprezentowaniem go komuś? Jeśli tak, "Ciapek" może być lekturą właśnie dla Was (i dla dzieci oczywiście też). Nawet jeśli nie zaliczacie się już do grona tych najmłodszych czytelników.

Tytułowy Ciapek to szarobury piesek, który siedzi samotnie w piwnicy. Oddzielony od matki, pilnującej domu i podwórka, tęskni za towarzystwem i marzy o tym, co przypadło w udziale jego bratu - zabawach z dziećmi, głaskaniu, przytulaniu, spacerach... Gdy trafia do pewnej dziewczynki jako prezent gwiazdkowy, sytuacja ulega zmianie... ale tylko na chwilę. Ona traktuje go jak nową zabawkę, a nie żywe stworzenie, i szybko traci nim zainteresowanie. Czy nieszczęśliwy Ciapek znajdzie w końcu dobrego pana?

To króciutka historia, ale mocno ściska za serce. Nie wyobrażam sobie przejścia obok niej obojętnie. Może dlatego, że jako dziecko często słyszałam wieczorami wycie tych biednych stworzeń potraktowanych w straszliwie nieludzki sposób... Bardzo zapadło mi to w pamięci. Sama mam teraz dwa "szczeniaczki" (te na zdjęciu, 7 i 18 miesięcy :)),którym niczego nie brakuje. Ale wracając do tematu... Z pewnością jest to książeczka, jaką warto przeczytać razem z dzieckiem. Ale nie tylko. Można potraktować ją jako swego rodzaju test - jeśli w kimś taka historia nie wywoła absolutnie żadnych emocji, to znaczy, że posiadanie psa nie jest dla niego. Chyba że ograniczy się do takiego pluszowego czy elektronicznego... Może w ten sposób innym nieszczęśliwym psiakom uda się trafić na odpowiednich ludzi i z Ciapków staną się kiedyś Generałami.


Za możliwość przeczytania ebooka dziękuję z całego serca Autorce!

https://ogrodksiazek.blogspot.com

Czy marzyliście kiedykolwiek o posiadaniu psa? Macie dzieci, które zamęczają Was prośbami o czworonoga lub zastanawiacie się nad sprezentowaniem go komuś? Jeśli tak, "Ciapek" może być lekturą właśnie dla Was (i dla dzieci oczywiście też). Nawet jeśli nie zaliczacie się już do grona tych najmłodszych czytelników.

Tytułowy Ciapek to szarobury piesek, który siedzi samotnie w...

Tytuł: "Ciapek"
Autor: Wanda Szymanowska
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Białe Pióro
Oprawa: Miękka
Ilość stron: 28
Moja Ocena: 10/10


Książka pt.: "Ciapek" jest absolutnym fenomenem w kategorii bajki dla dzieci. Jest to co prawda krótka książka, której autorką jest Wanda Szymanowska, ale z całą pewnością może ona wywołać w nas wszystkie emocje (zaczynając od smutku, a kończąc na wielkiej radości).


Jest to bardzo mądra książka, napisana lekko, przystępnie i bez skomplikowanego słownictwa.


Głównym bohaterem tej książki jest Ciapek - malutki, szaro-bury piesek, który od samego początku był odtrącany i brakowało mu miłości. Pewnego zimnego wieczoru trafił jako prezent do małej, samolubnej dziewczynki. Jaki los zgotowała mu ta dziewczynka? Czy uśmiechnęło się do tego ślicznego pieska jeszcze szczęście? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie na kolejnych stronach książki.


Niektórzy ludzie w dzisiejszych czasach według mnie w ogóle nie powinni mieć żadnego zwierzątka (ani psa, ani kota itp.),ponieważ nie są świadomi tego, iż takie zwierzątko potrzebuje nie tylko miejsca, w którym będzie mogło spokojnie spać, ale również potrzebuje miłości, zainteresowania oraz jedzenia, aby nie zdechnąć z głodu. Niestety, ale.. Niektórzy uważają, iż psa, kota czy jakiekolwiek inne zwierzątko można traktować jak zabawkę.. Zabawkę, którą pobawią się chwilkę, a potem rzucą gdzieś w kąt... Tacy ludzie myślą sobie: "no przecież to zwierzę jest głupie.. nie ma uczuć, nic nie rozumie..". Prawda jest niestety inna.. Otóż każde zwierzę jest mądre, ma uczucia i rozumie, co się do niego mówi.


"Ciapek" to niezwykle ciepła i wzruszająca historia pieska, która otwiera nam oczy i uczy, że zawsze powinniśmy być odpowiedzialni za to co oswoiliśmy. Że powinniśmy mieć szacunek dla zwierząt. Oraz, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka, który nigdy nas nie zawiedzie, czego niestety nie zawsze możemy powiedzieć o każdym człowieku. To historia, która poruszy każde serduszko.

Tytuł: "Ciapek"
Autor: Wanda Szymanowska
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie Białe Pióro
Oprawa: Miękka
Ilość stron: 28
Moja Ocena: 10/10


Książka pt.: "Ciapek" jest absolutnym fenomenem w kategorii bajki dla dzieci. Jest to co prawda krótka książka, której autorką jest Wanda Szymanowska, ale z całą pewnością może ona wywołać w nas wszystkie emocje (zaczynając od...

Historia Ciapka chwyta czytelnika za serce, wywołuje mnóstwo emocji (nawet w takim dorosłym czytelniku, jak ja),przede wszystkim jednak zawiera w sobie bardzo ważny przekaz. Myślę, że uczy małych czytelników postępowania, odpowiedzialności, ale i okazywania serca. To o czym jest Ciapek? Zaraz Wam troszkę zdradzę.

Ciapek to mały, szarobury psiak, zabrany od mamy, rozdzielony z bratem, czuje się osamotniony. Mieszka w piwnicy, dostaje jedzenie... Pomimo to za czymś tęskni. Brakuje mu czułości, głaskania, spacerów z kimś bliskim. I nagle jego los się odmienia. Trafia jako prezent pod choinkę do małej dziewczynki. Tylko, czy teraz będzie już szczęśliwy? Czy odnajdzie w tym domu miłość? Czy ta dziewczynka dobrze się nim zajmie? Co będzie działo się z Ciapkiem dalej? Powiem Wam tylko tyle, że bajka skończy się szczęśliwie. I każdy mały czytelnik będzie uśmiechnięty i zadowolony.

"Ciapek" przyciąga nasz wzrok kolorową, piękną okładką. Nie sposób na nią nie spojrzeć, nie sposób przejść obojętnie. Po prostu ona woła – przeczytaj mnie. Podczas czytania bajki, doświadczyłam wielu uczuć: smutek, radość, a nawet złość... Chętnie przeczytałabym jego dalszą historię... Chociaż z drugiej strony, możemy sobie ją sami dopowiedzieć z dziećmi, bawiąc się przy tym doskonale. Jeśli napisałam już o zabawie, to muszę też dodać, iż bajka zawiera ilustracje do pokolorowania. Najmłodszy czytelnik na pewno będzie zadowolony z takiej możliwości, (tym bardziej, że zawsze uczymy dzieci, iż po książeczkach nie piszemy),a tymczasem tutaj możemy.
Bajka zawiera też morał, według mnie nawet kilka. Kochani, jedno jest pewne, jeśli chcecie przygarnąć zwierzątko pod swój dach, przeczytajcie z dzieckiem tę książeczkę, mierzcie swoje siły na zamiary. Pamiętajcie posiadanie zwierzaczka jest odpowiedzialnością. Nauczcie jej swoje dziecko, ale też i siebie. Czy to pies, czy kot, zawsze odwdzięczy się Wam za Waszą miłość, swoim oddaniem.

Z całego serca polecam Wam "Ciapka". To będzie doskonały prezent dla Waszych córek, synków, siostrzeńców, bratanic... Przy tej bajce miło spędzą czas, ale i nauczą się wrażliwości.
Przeczytajcie koniecznie!

Historia Ciapka chwyta czytelnika za serce, wywołuje mnóstwo emocji (nawet w takim dorosłym czytelniku, jak ja),przede wszystkim jednak zawiera w sobie bardzo ważny przekaz. Myślę, że uczy małych czytelników postępowania, odpowiedzialności, ale i okazywania serca. To o czym jest Ciapek? Zaraz Wam troszkę zdradzę.

Ciapek to mały, szarobury psiak, zabrany od mamy,...