Droga do odkrycia wyjątkowości nigdy nie jest prosta.
Parę stron dawało mi nadzieję,na coś wyjątkowego,w głowie huczały mi słowa"dobra książka,budujące słowo,bezkres",następnie całkiem znienacka poziom zainteresowania i oceny spadł mi do przeciętnej...mogłam ją spokojnie odłożyć i już nigdy do nie wrócić,już nigdy nie sprawdzić.
Ale to byłby błąd.
To jak z parabolą,jest tendencja spadkowa,jednak linia ma możliwość pięcia się wzwyż.

"Geneza"była dla mnie jak chybotliwa parabola,ale mam to,mam to na czym mi zależało,na czym zależy nam wszystkim,mam satysfakcję,rozterki,myśli szybujące gdzieś wysoko po nieboskłonie,mam to!

Jak daleko jest gotów posunąć się człowiek,aby dostać w posiadanie tajemnicę nieśmiertelności?

Ile jest w stanie poświęcić?

Kogo poświeci?

Nasza bohaterka,to na pozór zwyczajna nastolatka hodowana w szklarni jak egzotyczna,rzadka i narażona na warunki zewnętrzne orchidea.
Tajne laboratorium w samym sercu Amazonii,okryte przed ludzkim okiem dżunglą,stanowi jej jedyny dom.
Pozorna zwyczajność Pii oddziela od reszty ludzkości,twarda i gruba krecha jej nieśmiertelności a naszej kruchości.
Jak to jest być kimś niezniszczalnym,kimś kto będzie żył i żył...i żył?
Kuszące prawda?
Ekscytujące i dające nadzieję,że nigdy ale to nigdy nie skończy się nasz czas.
Słabe jednostki odpadną,silne przetrwają...trochę zaleciało faszyzmem.
Idealny świat,z idealną Pią i jej armią nieśmiertelnych,którą stworzy.
Plan niczego sobie,jeśli garstka ludzi uważa cię za twór doskonały.
Plan i klapki na oczach,które trwają póki nasza zamknięta ptaszyna,nie wyfruwa z gniazdka i nie poznaje innego życia.
Dzika Pia!
Wolna Pia!
Pia,która dostrzega pęknięcie i rysę w jej dotychczasowym życiu.

Ile warte są niekończące się dni,jeśli z czasem umierają wszyscy,których kochasz?
Nic nie są warte.
Jaką cenę płaci się za wolność?
Krwawą.

Zamykam oczy i czuję pod stopami żyzną i mokrą ziemię...nade mną świegot i śpiew ptaków...liście,olbrzymie drzewa,rozłożyste krzewy są tuż obok,nie widzę ich,ale czuję jak chłostają mnie po twarzy,rękach i nogach...przedzieram się z zamkniętymi oczami,za odgłosem bębnów...zmierzam w stronę skąd dochodzi zapach palonych polan na ognisku...podążam do miejsca,które śpiewa w mojej krwi,które pokazało Pii czym jest prawdziwy dom,oddanie i miłość...podążam do miejsca,które oddało jej życie.


Pomyślcie o tym,ile bylibyście skłonni poświęcić,zdeptać i zagubić,aby tylko być zawsze na tym świecie?
Nagrodą jest wieczność.
Cena,nie ma granic.

Droga do odkrycia wyjątkowości nigdy nie jest prosta.
Parę stron dawało mi nadzieję,na coś wyjątkowego,w głowie huczały mi słowa"dobra książka,budujące słowo,bezkres",następnie całkiem znienacka poziom zainteresowania i oceny spadł mi do przeciętnej...mogłam ją spokojnie odłożyć i już nigdy do nie wrócić,już nigdy nie sprawdzić.
Ale to byłby błąd.
To jak z parabolą,jest...