Pierwsza część Manwhore zwaliła mnie z nóg. Podobała mi się tamta część bardzo. W tej części jednak mi czegoś brakowało.

Konsekwencje, które musiała ponieść Rachel za unikanie powiedzenia prawdy Malcolmowi były ogromne. On jej zaufał, jako jednej z nielicznych, zakochiwał się... a ona nie miała odwagi, by powiedzieć mu jakie jest jej zadanie i poprosić go o pomoc. Nie mieli ze sobą kontaktu przez 4 tygodnie, od tego wydarzenia, gdy pewnego dnia zaprasza ją do swojego biura... jednak nie spodziewała się tego co jej zaproponuje i nie pomyślałaby, że sprowadzenie Rachel na rozmowę dotyczy innej sprawy.

Rachel zrozumiała swój błąd. Jest bardzo zdeterminowana, by odzyskać Sainta i robi wszystko, by do tego doszło. Malcolm zaś jest nieufny, mimo, że nie może pozbyć się uczucia zakochania wobec Rachel. Małymi krokami starają się stworzyć swoje relacje na nowo. Malcolm dalej jest słodki i dobry. Stara się uszczęśliwiać Rachel i zapewnia jej bezpieczeństwo. Wszystko się rozwija ładnie, ale jednak ta część książki jest dla mnie odrobinę nudna. Mało ciekawych rzeczy się działo, zazwyczaj praca, potem się spotykają u niej czy u niego, ze dwa razy wyszli na randkę, co w sumie było fajne, ale po za tym mało się działo. Straciłam zainteresowanie już w drugiej połowie książki, choć muszę przyznać, że tak, pojawiały się ciekawe momenty, jednak większość była tych nudnych.

Manwhore +1 jest dobrą kontynuacją pierwszej części. Nie pobija swojej poprzedniczki, jednak również ma w sobie "to coś".

Pierwsza część Manwhore zwaliła mnie z nóg. Podobała mi się tamta część bardzo. W tej części jednak mi czegoś brakowało.

Konsekwencje, które musiała ponieść Rachel za unikanie powiedzenia prawdy Malcolmowi były ogromne. On jej zaufał, jako jednej z nielicznych, zakochiwał się... a ona nie miała odwagi, by powiedzieć mu jakie jest jej zadanie i poprosić go o pomoc. Nie...