Jest to moje drugie spotkanie z opowiadaniami Macieja Piotra Prusa, i tak jak w "Trupach polskich" dostrzegam w nich ten ciekawy, wyróżniający się spośród innych styl, który zwraca uwagę. Zdecydowanie warto zajrzeć do tej cienkiej objętościowo książeczki, która kryje w sobie wiele treści. Oczywiście, nie jest to typ literatury, który będzie odpowiadał każdemu, jednakże sądzę, że wielbiciele prozy Pilcha czy Bukowskiego będą usatysfakcjonowani. Zastanawia mnie, dlaczego autor, nie jest szerzej znany? Jego opowiadania, trochę rzeczywiste, trochę satyryczne, pełne realizmu magicznego, mają w sobie wiele uroku. Miejscem akcji jest bar "Piękny Pies", który staje się tłem wielu zdarzeń oraz pijackich burd. Plejada bohaterów, którzy pojawiają się w knajpie jest tak różnorodna, że wywołuje w czytelniku mnóstwo, różnego rodzaju emocji- od rozbawienia do rozdrażnienia. Bar staje się dla bohaterów domem, a współtowarzysze picia- rodziną. Myślę, że warto przeczytać.

Jest to moje drugie spotkanie z opowiadaniami Macieja Piotra Prusa, i tak jak w "Trupach polskich" dostrzegam w nich ten ciekawy, wyróżniający się spośród innych styl, który zwraca uwagę. Zdecydowanie warto zajrzeć do tej cienkiej objętościowo książeczki, która kryje w sobie wiele treści. Oczywiście, nie jest to typ literatury, który będzie odpowiadał każdemu, jednakże...