Najpierw zaczęłam z myślą, po co ja czytam taką głupawą książkę, strata czasu. Ale czytałam dalej. Nie, nie jest to jakaś rewelacja, ani nawet bardzo dobra książka. Ale wciąga.
Przedstawia ułamkową historię trzech kobiet - Nan (90l.), Karen (34l.) i Charlotte (17l.)- babki, matki i córki. Autorka na zmianę oddaje głos każdej, by opowiadała o tym, co jej się przydarza, co się z nią dzieje. Nan żyje w przeszłości, choć w teraźniejszości bystrze dostrzega coś, czego Karen w porę nie dostrzeże, Karen błądzi w teraźniejszości, sfrustrowana i niezbyt szczęśliwa, młoda jeszcze, ale jakby trochę przegrana, i Charlotte, zamknięta w sobie, szukająca sposobu, by się wyrwać z domu, w którym czuje się obco.
Wiele zdarzy się w ciągu roku, którego dotyczy historia, i wiele zmieni się w samych kobietach. Moim zdaniem na plan pierwszy wysuwa się wtedy Karen i ta część książki staje się bardziej interesująca od wcześniejszej (choć mam też przeczucie, że określenie głównej bohaterki może zależeć od wieku czytelniczki;)).
Tytuł - do refleksji, jak i cała historia.

Najpierw zaczęłam z myślą, po co ja czytam taką głupawą książkę, strata czasu. Ale czytałam dalej. Nie, nie jest to jakaś rewelacja, ani nawet bardzo dobra książka. Ale wciąga.
Przedstawia ułamkową historię trzech kobiet - Nan (90l.), Karen (34l.) i Charlotte (17l.)- babki, matki i córki. Autorka na zmianę oddaje głos każdej, by opowiadała o tym, co jej się przydarza, co...