Zamiast opinii fragment:

„(…) Zacząłem na organkach, dostałem je od stryja Jana. Siedzieliśmy razu jednego ma brzegu lasu, pod dębem i stryj grał. Pięknie grał. Nawet z operetki grał kawałki. Nagle z dębu spadł żołądź stryjowi na głowę.

Przestał grać, spojrzał w górę i powiedział:

- O, może nawet na tym dębie.

- Co na dębie? – spytałem

- Powieszę się – powiedział. – Tylko na razie nie mów nikomu.

Przyłożył znów organki do ust, ale przeciągnął je tylko bez żadnego dźwięku i zamyślił się. Po czym dał mi te organki i powiedział:

- Masz. Mnie już niepotrzebne będą. A szkoda, żeby się marnowały. Dobre były organki. (…)

Tak że razu jednego, gdy znów przeliczyłem, ile mi się już uzbierało na ten saksofon, wydało mi się, że może by wystarczyło. (…)

Wtem któregoś dnia, jak grom z jasnego nieba, usłyszał ktoś w „kukuruźniku”, wymiana pieniędzy. Co to „kukuruźnik”? Nie samolot. Tak samo się mówiło na głośniki radiowe, instalowane, naturalnie jeśli ktoś chciał, w domach, gdzie była już elektryczność. A wymiana pieniędzy, wie pan, na czym polegała? Nie to, że nowe banknoty. Tylko, że za te nowe mógł pan trzy razy mniej kupić. Nie słyszał pan o takiej wymianie? To gdzie pan wtedy był? Zresztą nie ma to znaczenia. O saksofonie w każdym razie nie miałem już co marzyć. Nawet nie czułem złości, powiem panu. W ogóle nic nie czułem. Jedyne, co czułem, że nie mam po co dalej żyć. I postanowiłem się powiesić.

Robiłem tego dnia na słupie transformatorowym. A taki słup transformatorowy wyglądał jak duża litera A. Składał się z dwóch słupów, które u góry się schodziły, a niżej, dla wzmocnienia, połączone były poprzeczną belką. I na tej belce. Poprzedniego dnia pożyczyłem powróz u jednego gospodarza. I pod wieczór, gdy skończyłem robotę, pochowałem narzędzia do torby, torbę spuściłem na ziemię. Jeden koniec powroza uwiązałem na tej poprzecznej belce, na drugim zrobiłem pętlę. Włożyłem pętlę na szyję i miałem już łazami odczepić się od słupa, ale spojrzałem jeszcze w dół na ziemię i zobaczyłem stryja Jana. Stał z zadartą głową i patrzył, co robię. Nie, nie wydawało mi się. Widziałem go, o, tak jak tu pana widzę.

- Nie rób tego – powiedział. –Powiesiłem się i nie widzę różnicy(...).


Traktat o łuskaniu fasoli Wiesław Myśliwski

jednym słowem Mistrz

Zamiast opinii fragment:

„(…) Zacząłem na organkach, dostałem je od stryja Jana. Siedzieliśmy razu jednego ma brzegu lasu, pod dębem i stryj grał. Pięknie grał. Nawet z operetki grał kawałki. Nagle z dębu spadł żołądź stryjowi na głowę.

Przestał grać, spojrzał w górę i powiedział:

- O, może nawet na tym dębie.

- Co na dębie? – spytałem

- Powieszę się – powiedział. –...