Na stronach książki można znaleźć portrety wiejskiej społeczności, często bardzo stereotypowe. Snuta krótka opowieść Marcinkowskiej o mieszkańcach wsi Zakręt to obraz ich obyczajów, z których oprócz picia wódki należy wymienić także odwieczne kłótnie i plotki. Powieść na pewno nie jest idyllicznym obrazkiem polskiej prowincji, to opowieść o ludziach z krwi i kości, którzy codziennie muszą zmagać się z trudną rzeczywistością, toczy się tutaj zwyczajne życie - zawiązują się nowe znajomości, zaczynają i kończą związki, mężczyźni pałętają się po okolicy w poszukiwaniu zabawy, kobiety, alkoholu, a kobiety próbują złapać męża, umawiają się na kawkę do sąsiadki, zajmują dziećmi, gospodarstwem, sadzą kwiatki w ogródku itd.
4 gwiazdki bo to taka sobie opowieść, książki nie czyta się zachłannie, z rosnącym zainteresowaniem, można ją polecić przede wszystkim z powodu poznania zdania autorki na temat mentalności prostych ludzi ze wsi – to cała prawda socjologiczna.

Na stronach książki można znaleźć portrety wiejskiej społeczności, często bardzo stereotypowe. Snuta krótka opowieść Marcinkowskiej o mieszkańcach wsi Zakręt to obraz ich obyczajów, z których oprócz picia wódki należy wymienić także odwieczne kłótnie i plotki. Powieść na pewno nie jest idyllicznym obrazkiem polskiej prowincji, to opowieść o ludziach z krwi i kości, którzy...