"Purpurowa Nić" to książka, która na początku wydawała mi się nudna. Im czytałam dalej tym bardziej mnie wciągnęła. Znam autorkę więc nie było dla mnie zaskoczeniem, że jest to książka z literatury chrześcijańskiej. Ukazuje życie i ludzkie dramaty ale również pokazuje jak Bóg pomaga nam przejść przez cierpienie jakie na nas spada kiedy Mu zaufamy. Nie powiem, że czasami nie było mi łatwo czytać o wyborze głównej bohaterki, jakże łatwiej jest podsycać złość i nienawiść, a nie często nawet wybrać zemstę. Tego właśnie w tej książce nie zobaczycie. Tutaj znajdziemy morał, który uczy nas, że rodzina i miłość są najważniejsze i ludzie zasługują na drugą szansę.
Polecam tą pozycję, bo kto wie czy może akurat chociaż odrobinę nie zmieni czyjegoś postrzegania problemów?

"Purpurowa Nić" to książka, która na początku wydawała mi się nudna. Im czytałam dalej tym bardziej mnie wciągnęła. Znam autorkę więc nie było dla mnie zaskoczeniem, że jest to książka z literatury chrześcijańskiej. Ukazuje życie i ludzkie dramaty ale również pokazuje jak Bóg pomaga nam przejść przez cierpienie jakie na nas spada kiedy Mu zaufamy. Nie powiem, że czasami nie...

Z początku wydawała się nudna, ale wraz z kolejnymi stronicami fabuła wciągała coraz bardziej, aż na końcu czytania mogę stwierdzić, że to naprawdę dobra książka.
Najbardziej udane są portrety psychologiczne bohaterów, ich reakcje na emocje, kotłujące się myśli, to z czym walczą, czego się boją - wszystko to autorka potrafiła oddać, tworząc głębię całej powieści. A wątek pradawnej krewnej jest niesamowity.

Z początku wydawała się nudna, ale wraz z kolejnymi stronicami fabuła wciągała coraz bardziej, aż na końcu czytania mogę stwierdzić, że to naprawdę dobra książka.
Najbardziej udane są portrety psychologiczne bohaterów, ich reakcje na emocje, kotłujące się myśli, to z czym walczą, czego się boją - wszystko to autorka potrafiła oddać, tworząc głębię całej powieści. A wątek...

"Jeśli celem naszego życia będzie zbliżenie się do Jezusa,
jakże moglibyśmy nie zbliżyć się do siebie nawzajem "

Książka chwytająca za serce, ukazująca wartość dbania o małżeństwo, które warto budować na Jezusie.

"Jeśli celem naszego życia będzie zbliżenie się do Jezusa,
jakże moglibyśmy nie zbliżyć się do siebie nawzajem "

Książka chwytająca za serce, ukazująca wartość dbania o małżeństwo, które warto budować na Jezusie.

"Purpurowa nić" to książka, którą dobrze się czyta, ale w której ciężko pogodzić się z wyborami głównych bohaterek, przez co jest chwilami irytująca, choć jest to oczywiście moja subiektywna opinia. To powieść z nurtu literatury chrześcijańskiej, z morałem wskazującym na to, że najważniejsza w życiu jest rodzina i że każdy zasługuje na drugą szansę. Równolegle obserwujemy dwa wątki. Współcześnie Sierra, matka dwojga dzieci i żona ambitnego, choć zakompleksionego Alexa jest zmuszona do porzucenia życia, które zna i lubi i de facto poświęca się dla rodziny. Półtora wieku wcześniej jej pra(pra)babka Mary dokonała podobnego wyboru i choć dla obu jego konsekwencją były frustrujące zmiany, a dla Mary również walka o życie, obie finalnie odnalazły się w nowej sytuacji. Gdyby tylko prawdziwe życie serwowało takie szczęśliwe zakończenia...

"Purpurowa nić" to książka, którą dobrze się czyta, ale w której ciężko pogodzić się z wyborami głównych bohaterek, przez co jest chwilami irytująca, choć jest to oczywiście moja subiektywna opinia. To powieść z nurtu literatury chrześcijańskiej, z morałem wskazującym na to, że najważniejsza w życiu jest rodzina i że każdy zasługuje na drugą szansę. Równolegle obserwujemy...

Cudowna historia jak czlowiec przez całe życie patrzy i nie widzi, słucha i nie słyszy. Wszystko w życiu ma swój cel - WSZYSTKO. Polecam bardzo

Cudowna historia jak czlowiec przez całe życie patrzy i nie widzi, słucha i nie słyszy. Wszystko w życiu ma swój cel - WSZYSTKO. Polecam bardzo

"Purpurowa nić" Francine Rivers znowu mnie wezwała. Ale odebrałam ją inaczej niż przed laty, inaczej ją pamiętałam. I mam co do niej mieszane uczucia.
W powieści mamy dwa wątki, oddzielone od siebie przestrzenią czasową i odległością. Jedna z nich to historia dziejąca się współcześnie iopowiadająca historię małżeństwa Sierry i Alejandro. Gorąca miłość zamienia się w ustawiczną walkę, upokorzenia, odrzucenia, zdradę i w końcu odejście.
Drugi wątek to historia sprzed lat dotycząca Mary Kathlyn, przodka Sierry. To opowieść o niezrozumiałych zrządzeniach losu, cierpieniach, klęskach, które w końcu prowadzą jednak do poczucia spokoju i pogodzenia się z losem.
Oba wątki łączą relacje damsko-męskie oraz, a moze przede wszystkim, nagłe odnalezienie Boga w wydarzeniach dnia codziennego.
Całkiem dobrze napisana, wartka, wciągająca, z rzetelnymi i głębokimi portretami psychologicznymi. Zwłaszcza historia Mary pociaga. Czasami jednak drażni ta religijna ekstaza w ostatniej części książki. O ile w historii Mary jest ona subtelna i naturalnie wpleciona w życie, tak u Sierry jest zbyt nachalna a przez to czyni ten wątek zbyt jednowymiarowym i mało rzeczywistym. No i zbyt przesłodzonym...Nawet jeśli przesłanie książki do nas trafia.
Mimo wszystko jest to lektura godna uwagi. Polecam 🙂

"Purpurowa nić" Francine Rivers znowu mnie wezwała. Ale odebrałam ją inaczej niż przed laty, inaczej ją pamiętałam. I mam co do niej mieszane uczucia.
W powieści mamy dwa wątki, oddzielone od siebie przestrzenią czasową i odległością. Jedna z nich to historia dziejąca się współcześnie iopowiadająca historię małżeństwa Sierry i Alejandro. Gorąca miłość zamienia się w...

Ciekawa. Pomaga zrozumieć wiele rzeczy. Polecam

Ciekawa. Pomaga zrozumieć wiele rzeczy. Polecam

w książce sa dwa wątki... i chyba ten drugi, podróż przez prerie bardziej mnie zaciekawił...

w książce sa dwa wątki... i chyba ten drugi, podróż przez prerie bardziej mnie zaciekawił...

Początkowo Sierra trochę mnie irytowała. Odrzuciła ostrzeżenia ojca, w żaden sposób nie zainwestowała w swoją i dzieci przyszłość. Uznała, że jej związek jest pewny, niezniszczalny, a uczucie trwałe. Dopiero zdrada męża, w pełni widoczny rozpad małżeństwa i rodziny, cierpienie – własne i dzieci sprawiają, że Sierra z dotychczasowej strefy komfortu, znajduje pokrzepienie w wierze, praktykach religijnych. Zaczyna wprowadzać zmiany… I w tej roli znacznie bardziej mi odpowiada. Jej mąż – Alex – w ogóle nie mi nie odpowiadał.
Najbardziej zainteresowała mnie natomiast Mary Kathryn i jej historia.
Ta powieść niesie ważne przesłanie, dotyczące wspólnej odpowiedzialności małżonków za siebie nawzajem, a swój związek i rodzinę. Ukazuje uzdrawiającą moc wiary i przebaczenia.

Początkowo Sierra trochę mnie irytowała. Odrzuciła ostrzeżenia ojca, w żaden sposób nie zainwestowała w swoją i dzieci przyszłość. Uznała, że jej związek jest pewny, niezniszczalny, a uczucie trwałe. Dopiero zdrada męża, w pełni widoczny rozpad małżeństwa i rodziny, cierpienie – własne i dzieci sprawiają, że Sierra z dotychczasowej strefy komfortu, znajduje pokrzepienie w...

Piękna i wzruszająca opowieść o problemach w małżeństwie i pomocy wiary w ich pokonywaniu.

Piękna i wzruszająca opowieść o problemach w małżeństwie i pomocy wiary w ich pokonywaniu.