PEREC TO REKIN W MORZU LITERACKICH PŁOTEK
Czy możliwe jest stworzenie dzieła, które zaspokoi wymagania wszystkich? Nie, ale Georges Perec był blisko tworząc „Życie instrukcja obsługi”, powieść, która wychodzi naprzeciw oczekiwaniom dużej grupy czytelników.
Pierwsza warstwa książki to zbiór luźno powiązanych barwnych historii dawnych i obecnych mieszkańców paryskiej kamienicy oraz zatrzymane w kadrze obrazy paryskiego życia, w tym szczegółowy opis wnętrz, bibelotów, dzieł sztuki. Jest coś uroczego i nostalgicznego w sposobie prowadzenia narracji, od pierwszych stron poczułam, że już gdzieś się z tym spotkałam, moje skojarzenie padło na „Amelię”, i nie myliłam się, gdyż wielkim fanem „Życia..” jest Jean-Pierre Jeunet, który wykorzystuje w swoich filmach pomysły Pereca.
Bardziej wyrobionych czytelników autor wciąga w intelektualną grę w odnalezienie ukrytych przekazów, każdy z rozdziałów zawiera dwa cytaty zaczerpnięte z innych dzieł literackich między innymi z Manna, Prousta, Borgesa i Nabokova, a także aluzję do innego utworu samego autora.
Wielbiciele łamigłówek mogą doszukać się reguł matematycznych i logicznych w kompozycji dzieła.
Na koniec rzecz dla mnie najważniejsza, przekaz, jaki niesie ze sobą książka: „Życie jest różnorodne i nieprzewidywalne, dlatego nie da się go przeżyć według żadnej instrukcji obsługi”.

A pewnemu Czytelnikowi, który zachęcał mnie do czytania Pereca, twierdząc, że nie należy się go absolutnie bać a raczej uwielbiać, przesyłam: Merci, cher Monsieur !

PEREC TO REKIN W MORZU LITERACKICH PŁOTEK
Czy możliwe jest stworzenie dzieła, które zaspokoi wymagania wszystkich? Nie, ale Georges Perec był blisko tworząc „Życie instrukcja obsługi”, powieść, która wychodzi naprzeciw oczekiwaniom dużej grupy czytelników.
Pierwsza warstwa książki to zbiór luźno powiązanych barwnych historii dawnych i obecnych mieszkańców paryskiej...