Natasza Socha była dla mnie pisarką nie znaną. Nie miałem okazji przeczytać jej poprzedniej książki. Po lekturze perypetii Ady Cathy vel Ketchupa nie żałuję. Autorka pokazała w książce to co z całą pewnością sprawia, że książka jest nudna, irytuje głupotą której opisywanie nasuwa jedno pytanie po co drukować takie książki.
Moim zdaniem ta książeczka nie jest zabawna, historia Adama Jebutki jest żenująca. Obślizgłe żmijowate panienki łaszące się do panów z wypchanymi portfelami. Projektanci mody, którzy "kreują" kosmicznie drogie snobistyczne i bezużyteczne ubrania. Szczytem absurdu jest owijanie w szalik iglicę Pałacu Kultury i Nauki. Nie dość, że jest jaki jest to jeszcze ozdabiany. Przypomina to akcję marketingową, której celem jest:"Wmówieniu całemu światu, że nawet kupa owinięta w złoty papierek może smakować jak pralinka, pod warunkiem jednak, że w sposób zgrabny i umiejętny przeprowadzona zostanie kampania reklamowa wyżej wymienionej kupy"*.
Nie będę się za bardzo roztkliwiać nad tą okładką z kilkoma kartkami, bo po prostu nie warto. Może ta recenzja zniechęci do kupowania tak nieudanych publikacji.

* okładka książki

Natasza Socha była dla mnie pisarką nie znaną. Nie miałem okazji przeczytać jej poprzedniej książki. Po lekturze perypetii Ady Cathy vel Ketchupa nie żałuję. Autorka pokazała w książce to co z całą pewnością sprawia, że książka jest nudna, irytuje głupotą której opisywanie nasuwa jedno pytanie po co drukować takie książki.
Moim zdaniem ta książeczka nie jest zabawna,...