Nie przeczytałam do końca.

Nie przeczytałam do końca.

Czy życie po sześćdziesiątce może być piękne i pełne uniesień? Czy w tak dojrzałym wieku można marzyć i realizować swoje pasje? Czy można wtedy spotkać miłość swego życia? Czy to jest dobry czas na dokonywanie zmian? A może to odpowiedni moment, aby zacząć życie od nowa? Czy można korzystać z wszelkich dostępnych rozrywek i cieszyć się chwilą? Odpowiedź na wszystkie te pytania jest jedna: oczywiście, że tak. Każdy bowiem - bez względu na wiek - ma przecież prawo wyboru ścieżki życia, którą podąży. A jaką drogę wybrała Alicja - główna bohaterka? Zapraszam na recenzję :)

"Jesienny koktajl" to moje trzecie spotkanie z twórczością Jolanty Kwiatkowskiej i muszę przyznać, że równie udane. Faktem jest, że akurat na tę książkę trafiłam całkiem przypadkiem, dokonując zamówienia na stronie jednej z księgarń internetowych. Nie ukrywam, że moją uwagę przyciągnęła przede wszystkim bardzo promocyjna cena (niecałe sześć zł). Następnie dostrzegłam nazwisko autorki i zdecydowałam się na tę książkę, nie zapoznając się nawet z jej opisem. I w żadnym stopniu nie żałuję. Potrzebowałam takiej lekkiej, przyjemnej i z ogromnym poczuciem humoru lektury, dzięki której mogłabym się oderwać od obszernych powieści poruszających trudne tematy i wywołujących łzy (a ostatnio takowe wybierałam) i trochę się zrelaksować.

Główną bohaterką jest Alicja - matka i babcia oraz rozwódka. Kończy sześćdziesiąt lat i przechodzi na długo wyczekiwaną emeryturę. Wówczas postanawia zacząć korzystać z życia na wszelkie możliwe sposoby. Pragnie skupić się wyłącznie na sobie, realizacji swoich pasji, spełnianiu marzeń. Tworzy pewne zasady, których ma zamiar się trzymać. Zapisuje się na wykłady na Uniwersytecie Trzeciego Wieku, uczęszcza na zajęcia z gimnastyki, tańca, grywa w brydża, spotyka się z przyjaciółkami, organizuje domowe SPA. Zaczyna przykładać większą uwagę do swojego wyglądu, dlatego częściej kupuje fajne i podkreślające figurę ubrania, korzystając z wielu atrakcyjnych promocji i obniżek. Uwielbia samotne spacery, weekendowe wypady nad jezioro, odwiedza kawiarenki i nałogowo pali papierosy. Udziela cennych i mądrych rad wnukom, wymienia się ciuchami z córką, mobilizuje swoje koleżanki do aktywności i namawia do czerpania radości z prostych i codziennych rzeczy. Udaje się także do sanatorium, gdzie poznaje miłość swego życia...

"A ja jestem jesień. Już się naumiałam, napracowałam, skutecznie zapyliłam. Wnuki odchowałam.
Już nic nie muszę. Najważniejsze, nikt mi niczego nie może: kazać, nakazać, pozwolić, zabronić.
Wiek podeszły to cudowny usprawiedliwiacz.
Daje mi pełne prawo do zmiany osobowości, czyli: zmniejszenia aktywności,
zacieśnienia zainteresowań, skupienia się na własnych sprawach i przekonania o swej nieomylności.
Jesień życia to WMW. Czytaj: wszystko mi wolno. Robię tylko to, na co mam ochotę."

Alicja to kobieta energiczna, silna, sympatyczna, towarzyska, ciesząca się i delektująca się każdą chwilą, każdym dniem. Otrzymując legitymację emerycką, postanowiła korzystać z jej ulg, odwiedzając kina, teatry, muzea. Oglądała seriale i inne programy, które lubiła, które sprawiały jej radość i wywoływały uśmiech na jej twarzy. Unikała polityki, negatywnych wiadomości, przygnębiających reportaży, filmów pełnych przemocy i nienawiści. Przekonywała przyjaciółki, że "Moda na sukces" jest świetnym serialem, przyciągającym kilkaset milionów widzów na całym świecie, mimo, iż mnóstwo osób uważało go za tandetnego, niewnoszącego nic istotnego do życia i nudnego. Alicji się podobał, nie wstydziła się do tego przyznać i nie przejmowała się zdaniem innych. Była pewna siebie, przekonana o swoich racjach. Nie istniały dla niej tematy tabu, prowadziła rozmowy dotyczące seksu czy homoseksualizmu. Gdy coś jej dolegało, np. przeziębienie czy korzonki, nie skupiała się na bólu, tylko działała, biorąc tabletkę i myśląc o tym, że za parę dni przejdzie, zatem szkoda czasu na zamartwianie się i narzekanie. Trzeba wziąć się w garść, a nie użalać nad sobą, jak to miały w zwyczaju jej koleżanki. Trzeba myśleć pozytywnie, cieszyć się każdym dniem, korzystać z życia, dostrzegać szczęśliwe momenty, a przede wszystkim pamiętać, że życie jest tylko jedno.
Alicja na pewno stanowi wzór do naśladowania, nie tylko dla osób w zbliżonym do niej wieku i na podobnym etapie życia, ale również dla młodych ludzi.

"Nikt nie wie, kiedy i jaką niespodziankę życie mu przyniesie.
Ja wiem, że każdą, nawet niemiłą, przyjmę i poszukam plusików.
Nie dam zepsuć smaku mojego jesiennego koktajlu. Goryczkę też zaliczę na plus.
Jest potrzebna. Podkreśla i wzbogaca aromat..."

"Jesienny koktajl" to ciekawa, pełna pozytywnej energii mini powieść obyczajowa. Napisana jest łatwym w odbiorze i prostym językiem, z lekkością, dystansem i ogromnym poczuciem humoru. Nieustannie w trakcie jej lektury pojawiał się uśmiech na mojej twarzy. Przyznaję, że naprawdę świetnie się bawiłam czytając ją. To pozycja na jedno popołudnie, która nastraja optymistycznie, pozwala oderwać się od otaczającej nas rzeczywistości oraz zapewnia chwilowy odpoczynek. Na pewno też skłania do refleksji i wysnuwania wniosków. W życiu często bardziej skupiamy się na rzeczach przykrych, tragicznych, smutnych, bolesnych, ciężkich. Poświęcamy im uwagę, rozmawiamy o tym. A przecież istnieją też pozytywne wydarzenia, momenty, emocje i uczucia, radość, miłość, szczęście, o których niestety zapominamy. Jednak to na nich powinniśmy się skupić, to te wartości dostrzegać i pielęgnować. Życie będzie piękniejsze, wielobarwne i pełniejsze, jeśli nasze nastawienie do niego będzie pozytywne.

"Oczywiście, że nie znamy godziny śmierci. Czasami to dobrze. Niekiedy źle. Nie ma wieku.
Nie ma bezpiecznego schronienia. To nie znaczy, że mam, żyjąc, cały czas nasłuchiwać.
Czekać i wzywać. Nie wszystkim dane jest urodzić się. Każdemu wybije dzwon.
Rzadko kiedy w odpowiednim momencie..."

Dodatkowym atutem książki - bynajmniej dla mnie - są ukazane na samym jej końcu przepisy babusi Alusi na smaczne, łatwe, niedrogie i słodkie smakołyki, m.in.: ptysie, szarlotkę szybkościówkę, jeżykowe kęsiczki, winko ryżowe, bananowe zgadywanki, parzymordkę meksykańską, smakowitości kawowe i inne. Każdy z przepisów zawiera dane tj.: koszt, czas przygotowywania, składniki oraz dokładnie omówione są poszczególne etapy ich przyrządzania.

"Jesienny koktajl" to przyjemna i pogodna książka, którą polecam przede wszystkim kobietom, bez względu na wiek.


"Mikstura szczęścia na każdą porę roku
Koszt: 0,00 zł
Czas przygotowania: 0,00 minut
Składniki:
1 wiadro dystansu (najlepiej do wszystkiego)
1 chochla optymizmu (trzymamy zawsze w zasięgu ręki, oczywiście nie chochlę)
duża porcja nadziei (wszystko jedno na co)
5 uśmiechów codziennych (nawet do sera)
1 łyżka wazowa humoru (jeśli nie mamy, pożyczamy od kogo się da)
1 łyżka od zupy (z dużym czubem) zadowolenia z siebie (jeśli nie mamy dzisiejszego,
bierzemy wczorajsze, nawet sprzed paru dni, nie psuje się)
Mieszamy dokładnie. Trzymamy pod ręką.
Pijemy nawet wtedy, gdy mamy zaciśnięte krtań i tchawicę tak, że trudno odetchnąć."

http://wielbicielka-ksiazek.blogspot.com/

Czy życie po sześćdziesiątce może być piękne i pełne uniesień? Czy w tak dojrzałym wieku można marzyć i realizować swoje pasje? Czy można wtedy spotkać miłość swego życia? Czy to jest dobry czas na dokonywanie zmian? A może to odpowiedni moment, aby zacząć życie od nowa? Czy można korzystać z wszelkich dostępnych rozrywek i cieszyć się chwilą? Odpowiedź na wszystkie te...

To piękna historia Alicji, która przeżywa wzloty i upadki, ale w rezultacie jej życie wychodzi na plus. Łatwa, lekka i przyjemna książka o przemijaniu, o tym, co nieuchronne. Jednak i jesień życia może być dość ciekawa jeśli o to zadbamy. To cudowna książka o przyjaźni i miłości w późnej starości. Ale udowadnia nam, że można i że warto walczyć o samego siebie. Nie dać się zdominować przez dzieci i wnuki tylko myśleć o sobie. A dodatkowym smaczkiem jest zestaw przepisów na końcu książki.

To piękna historia Alicji, która przeżywa wzloty i upadki, ale w rezultacie jej życie wychodzi na plus. Łatwa, lekka i przyjemna książka o przemijaniu, o tym, co nieuchronne. Jednak i jesień życia może być dość ciekawa jeśli o to zadbamy. To cudowna książka o przyjaźni i miłości w późnej starości. Ale udowadnia nam, że można i że warto walczyć o samego siebie. Nie dać się...

Czy emerytura może być nowym etapem w życiu? Zdecydowanie tak, a ten nowy etap to w kocu korzystanie z życia w pełni, odkrywanie na nowo jego niezliczonych uroków i pełne luz wynikający z tego, że w pewnym wieku tak na dobrą sprawę nic już się nie musi robić :).

Alicja - bo o niej jest ta książka - właśnie koczy 60 lat i przechodzi na wyczekiwaną emeryturę. Teraz będzie planować mając na myśli wyłącznie swoją osobę, będzie się rozwijała, odpoczywała i po prostu życiem cieszyła. Bo jesień to przecież przepiękna pora roku, pełna kolorów i słońca - i takie życie planuje Alicja.

Zapisuje się na tańce, wraz z koleżankami organizuje domowe SPA, gdzie kobietki robią sobie profesjonalne zabiegi połączone z przyjemnym plotkowaniem. Dba o zdrowie i figurę, nie szczędzi na fajny ciuszek i wspaniale zarządza finansami (wiadomo emeryt to nie krezus, radzić sobie zawsze trzeba jakoś). Jest i wypad do sanatorium i w kwestiach uczuciowych też coś się dzieje...

Jolanta Kwiatkowska pisze pięknie. I podejrzewam, że jej to wychodzi od tak naturalnie. W tej książce nie ma odkryć ani rewelacji, odnalazłam tu natomiast zgodę na zastaną i nieuniknioną rzeczywistość doprawioną wewnętrzną mądrością. A mądrość ta jest dojrzała i wynika z własnych doświadczeń i celnych obserwacji otaczającego ją świata.

Bardzo się odprężyłam przy tej lekturze. Ta książka przypomina, że szczęście i zadowolenie to stan umysłu, a nie posiadania. Nie każdy ma zapewne możliwości samorealizować się na każdym etapie życia, ale absolutnie każdy może przy odrobinie pomysłowości i samozaparcia takie sprzyjające okoliczności stworzyć. A co najważniejsze, pamiętać by cieszyć się każdym dniem i każdą chwilą - bo warto.

Czy emerytura może być nowym etapem w życiu? Zdecydowanie tak, a ten nowy etap to w kocu korzystanie z życia w pełni, odkrywanie na nowo jego niezliczonych uroków i pełne luz wynikający z tego, że w pewnym wieku tak na dobrą sprawę nic już się nie musi robić :).

Alicja - bo o niej jest ta książka - właśnie koczy 60 lat i przechodzi na wyczekiwaną emeryturę. Teraz będzie...

Bohaterką "Jesiennego koktajlu" jest Alicja, która właśnie kończy 60 lat i przechodzi na oczekiwaną przez siebie emeryturę, z którą wiąże przeprowadzenie istotnych zmian w swoim życiu. Alicja, była żona, matka i babka postanawia teraz zadbać przede wszystkim o siebie i czerpać z wolności jaką jej daje emerytura pełnymi garściami. Czuje się młodo, jest atrakcyjna, rodzinę oczywiście kocha i chce ją widywać, niemniej tylko od czasu do czasu, byle jej nie absorbowała swoimi problemami. Czas odmierzany kolejnymi rocznicami spędza na tym co lubi robić czy to w domu czy też spotykając się z koleżankami. Prowadzi bogate życie towarzyskie i chce by jesień jej życia trwała i trwała tym bardziej, że i miłość się jej jeszcze przytrafia.

"Jesienny koktajl" to sympatyczne, lekkie czytadło nie tylko dla pań w średnim wieku, którego narratorką jest sama bohaterka dzięki czemu poznajemy nie tylko jej codzienne radości, troski i kłopoty, ale również bogactwo jej wnętrza i związanych z tym przemyśleń na różne tematy a szczególnie tego jak żyć, by mimo wszystko czuć się w miarę szczęśliwym, czego efektem jest opracowana przez nią "Mikstura szczęścia na każdą porę roku". Utrzymane w pogodnym i pełnym optymizmu nastroju raczy czytelnika dużą dozą humoru i dystansu z jakim bohaterka podchodzi do siebie i swojego życia, ale i otaczających ją przyjaciół i rodziny.
Atutem książki jest pokazanie, chociaż troszkę z przymrużeniem oka, że świat nie jest tylko dla młodych, że ludzie w średnim wieku znakomicie mogą funkcjonować i cieszyć się życiem w ramach swych zainteresowań a młodzi powinni respektować ich prawa do swobody. A oprócz "Mikstury szczęścia ...." otrzymujemy jeszcze w załączniku "łopatologiczne" przepisy babci Alusi na różne smakołyki.

Bohaterką "Jesiennego koktajlu" jest Alicja, która właśnie kończy 60 lat i przechodzi na oczekiwaną przez siebie emeryturę, z którą wiąże przeprowadzenie istotnych zmian w swoim życiu. Alicja, była żona, matka i babka postanawia teraz zadbać przede wszystkim o siebie i czerpać z wolności jaką jej daje emerytura pełnymi garściami. Czuje się młodo, jest atrakcyjna, rodzinę...

Pogodna i optymistyczna lektura o barwnej jesieni życia. Książka radosna, momentami zabawna, momentami wzruszająca. Mam co prawda jeszcze trochę czasu do emerytury, ale chciałabym ją spędzić tak, jak bohaterka tej książki. Polecam także młodym. Może po tej lekturze przekonają się, że to nie oni wynaleźli miłość i radość z życia, i ze siwe włosy nie muszą oznaczać posiwiałej duszy. Pyszny koktajl na każdą porę roku. I życia.

Pogodna i optymistyczna lektura o barwnej jesieni życia. Książka radosna, momentami zabawna, momentami wzruszająca. Mam co prawda jeszcze trochę czasu do emerytury, ale chciałabym ją spędzić tak, jak bohaterka tej książki. Polecam także młodym. Może po tej lekturze przekonają się, że to nie oni wynaleźli miłość i radość z życia, i ze siwe włosy nie muszą oznaczać posiwiałej...

Zakochałam się w twórczości Jolanty Kwiatkowskiej i wiem że nie raz powrócę do jej książek.
Jesienny koktajl opowiada nam wspaniałą historię kobiety - emerytki, która postanawia zmienić coś w swoim życiu. Poznaje nowych ludzi, przeżywa niesamowite przygody i znajduje swoją miłość na którą czekała aż 65 lat.
Niesamowicie optymistyczna i zabawna historia idealna na wieczory przy herbatce.

Zakochałam się w twórczości Jolanty Kwiatkowskiej i wiem że nie raz powrócę do jej książek.
Jesienny koktajl opowiada nam wspaniałą historię kobiety - emerytki, która postanawia zmienić coś w swoim życiu. Poznaje nowych ludzi, przeżywa niesamowite przygody i znajduje swoją miłość na którą czekała aż 65 lat.
Niesamowicie optymistyczna i zabawna historia idealna na wieczory...

Pani Jolanta w prostym języku pokazuje, że należy cieszyć się z mały rzeczy i w każdej sytuacji znaleźć jakiś plus, bo dwa minusy dają plus

Pani Jolanta w prostym języku pokazuje, że należy cieszyć się z mały rzeczy i w każdej sytuacji znaleźć jakiś plus, bo dwa minusy dają plus

nie przeczytałam

nie przeczytałam

Trochę naiwnie o życiu 60latki. Optymistyczna do bólu.

Trochę naiwnie o życiu 60latki. Optymistyczna do bólu.