Anne Frank była żydowską dziewczynką,która w czasie II wojny światowej przez dwa ukrywała się wraz z rodziną i kilkoma znajomymi w oficynie, nad dawnym biurem swojego ojca. W wieku piętnastu lat Anne trafiła do obozu koncentracyjnego i tam zmarła, jednak jej dziennik cudem ocalał w wojennej zawierusze,by dać świadectwo zwykłego i jednocześnie niezwykłego życia swojej autorki.

Anne była bardzo mądra i dojrzała jak na swój wiek. W swoim dzienniku zamieściła wiele refleksji nad wojną, ukrywaniem się, losem Żydów, ale też nad miłością, rolą kobiet w społeczeństwie, Bogiem, seksualnością. Wiele miejsca zajmują rozważania dziewczyny nad swoim ciałem i dojrzewaniem, a także nad ludzką naturą. Anne była głodna wiedzy zarówno na temat ludzkiego ciała, jak i ducha, jakby przeczuwała, że zginie i w ciągu swojego ukrywania chciałaby poznać wszystkie aspekty ludzkiego życia.

Anne posiadała wielki talent literacki. W swoim życiu nie zetknęła się osobiście z różnymi okrucieństwami, jakie spotykały cywilne ofiary wojny, przebywała w zamknięciu i postawiła sobie za cel opisać życie w oficynie. Codzienne zajęcia, kłótnie, niewygody, kontakty z wewnętrznym światem zostały opisane szczerze, ale nie ze śmiertelną powagą(Anne sama uważała, że jej opisy są zabawne). Dziewczyna miała dar do pisania o prostych, powszednich rzeczach w sposób ciekawy i interesujący.

Anne pisała przede wszystkim o swoich uczuciach. Była lubiana, ale nie miała prawdziwej przyjaciółki, więc pisała dziennik w formie listów do nieistniejącej Kitty. Dziewczyna wiele razy przechodziła zauroczenia, w czasie pobytu w oficynie po raz pierwszy obdarza poważniejszym uczuciem Petera, który początkowo jest jej powiernikiem i przyjacielem, jednak później pojawia się między nimi coś więcej i para jest ze sobą coraz bliżej, a ich relacje są czymś pomiędzy wielką przyjaźnią a związkiem. Anne przybliżała ,,Kitty" charakter swój i osobowości pozostałych ukrywających się. Potrafiła przyznać się do swoich wad, a zarazem wierzyła, że osiągnie w życiu coś wielkiego. Chwilami była za bardzo przekonana o swojej racji, min. nie potrafiła zauważyć nic pięknego i szlachetnego w marzeniach swojej siostry o pracy sanitariuszki w Palestynie, bo jej celem było poznawanie świata.

Szczególnie utkwił mi w pamięci wątek relacji Anne z matką, Edith Frank. Jest to związek pełen wzajemnych pretensji i niedopowiedzeń, obie mają sobie wiele do zarzucenia, ale nie potrafią ze sobą porozmawiać i opowiedzieć o swoich uczuciach, tylko duszą w sobie pretensje do siebie nawzajem. To było smutne, kiedy Anne odmawiała matce zmówienia wspólnie modlitwy albo twierdziła, że ,,mama jest dla mnie skończona". To boli, kiedy dziecko mówi tak o swoich rodzicach, tym bardziej o matce, która mimo wszystko ją kochała i starała się traktować ją jak najlepiej. I żałowałam, że Anne nie było dane przeżyć, nie tylko dlatego że była inteligentną, wartościową dziewczyną, która mogłaby zrobić wiele dobrego, ale ponieważ wierzę, że gdyby przeżyła, po kilku latach, być może gdy sama zostałaby matką, potrafiłaby dogadać się z Edith i zaprzyjaźnić się z nią. Los jej na to nie pozwolił.

Chciałabym, żeby Anne przeżyła. Chciałabym móc teraz czytać jej biografię, w której wojna byłaby tylko jednym z epizodów, chciałabym czytać zdania występujące w tylu biografiach: ,,Rozumiem teraz to znacznie lepiej, niż wtedy kiedy byłam młoda", ,,Nie ma dnia, żebym nie wspominała wojny", ,,Kiedy urodziłam dziecko, stałam się inną osobą". Tak mi przykro, że taka zdolna i mądra dziewczyna zginęła, zamiast umrzeć w swoim łóżku jako staruszka . Jednak można powiedzieć, że Anne spełniła swoje marzenia. Zostawiła po sobie swój dziennik, który stał się dokumentem czasów wojny i symbolem walki o prawa dzieci na całym świecie. Anne chciała żyć wiecznie, być pamiętana po śmierci. I tak się stało.

,,Słabi padną, a silni przeżyją i nigdy nie zginą!"

Anne Frank była żydowską dziewczynką,która w czasie II wojny światowej przez dwa ukrywała się wraz z rodziną i kilkoma znajomymi w oficynie, nad dawnym biurem swojego ojca. W wieku piętnastu lat Anne trafiła do obozu koncentracyjnego i tam zmarła, jednak jej dziennik cudem ocalał w wojennej zawierusze,by dać świadectwo zwykłego i jednocześnie niezwykłego życia swojej...