Kiedy byłem nastolatkiem uwielbiałem książki o II wojnie światowej, a lektury Pana Wołoszańskiego w szczególności bo to dzięki nim zaraziłem się tą pasją. Jednak interesowała mnie głównie II wojna. Czas przed wojną oraz okres powojenny z uwzględnieniem zimnej wojny nie były dla mnie już tak interesujące. Teraz już wiem że sporo wtedy straciłem. Jako że jestem fanem literatury szpiegowskiej tą książę jak na razie czytało mi się najlepiej ze wszystkich do tej pory przeczytanych lektur z serii "Sensacji XX wieku". Akcja książki rozgrywa się mniej więcej od momentu wybuchy wojny pomiędzy Niemcami a ZSRR i kończy w momencie utraty władzy przez Chruszczowa w 1964. Fabuła głównie opiera się o wyścig zbrojeń oraz rozwój broni nuklearnej. Atomowy wyścig zmierzający do stworzenia broni masowej zagłady przeplatany jest działalnością szpiegowską, która dodatkowo podkręca jakość fabuły. Czasami odnosiłem wrażenie że książkę historyczną czytało się jak dobrą powieść szpiegowską. Bardzo dobra książka, ze sporą ilością zdjęć ale w tej części jest ich trochę mniej niż we wcześniejszych sensacjach (przynajmniej ja mam takie wrażenie). POLECAM.

Kiedy byłem nastolatkiem uwielbiałem książki o II wojnie światowej, a lektury Pana Wołoszańskiego w szczególności bo to dzięki nim zaraziłem się tą pasją. Jednak interesowała mnie głównie II wojna. Czas przed wojną oraz okres powojenny z uwzględnieniem zimnej wojny nie były dla mnie już tak interesujące. Teraz już wiem że sporo wtedy straciłem. Jako że jestem fanem...

Bogusław Wołoszański to bez wątpienia marka sama w sobie. Jako autor poczytnych książek poświęconych tematyce wojennej oraz legendarnym już (w pewnych kręgach) „Sensacjom XX wieku” jest znany chyba każdemu miłośnikowi historii w Polsce. Podobnie wygląda sprawa z jego publikacjami. Kto raz sięgnął po książkę tego autora, mniej więcej wie czego się spodziewać w kolejnych. Nie chodzi tu o wtórność, ale o pewien sposób pisania i samą konstrukcję dotyczącą treści. Tyczy się to także „Władców ognia”, w których znów przenosimy się do poprzedniego wieku – jak chociażby w serii „Tajna wojna…” - lecz tym razem omawiany jest problem wyścigu nuklearnego i jego wpływu na światową politykę.
Ogólnie mówiąc, dostajemy zbeletryzowany wykład historyczny. Czyta się to dobrze, szybko, są znane wszystkim czytelnikom ramki wyjaśniające wybrane aspekty poruszane w tekście (głównie skrócone biografie postaci, ale także opis sprzętu i wyposażenia wojskowego),a przy tym próba nadania wszystkiemu formy teatru/przedstawienia, gdzie prosty fakt ukazany zostaje jako scenka rodzajowa. Jedni to polubili chwaląc pomysł promowania historii poprzez nadawanie suchym danym życia, inni narzekają na koloryzowanie, naciąganie, a miejscami wręcz fantazjowanie na różne tematy (wszak nie da się potwierdzić, że niektóre zdarzenia rzeczywiście wyglądały tak jak to opisuje autor). Cóż, specyfika Wołoszańskiego, choć jak zwykle na końcu można znaleźć bibliografię.
Niezależnie od indywidualnych preferencji, dla osób zainteresowanych tematem, „Władcy ognia” są interesującą pozycją świetnie wprowadzającą w świat szpiegów, rozgrywek międzynarodowych, geostrategii i procesów towarzyszących decyzjom na najwyższym szczeblu związanym z wyścigiem zbrojeń rozpoczętym pod koniec Drugiej Wojny i toczącym się do kryzysu kubańskiego. Nie ma tu jakiś wielkich odkryć w wykonaniu Wołoszańskiego czy zachwycających fragmentów powalających na kolana swoją niesamowitością – ot, solidna lektura dotycząca wybranego epizodu Zimnej Wojny.

Bogusław Wołoszański to bez wątpienia marka sama w sobie. Jako autor poczytnych książek poświęconych tematyce wojennej oraz legendarnym już (w pewnych kręgach) „Sensacjom XX wieku” jest znany chyba każdemu miłośnikowi historii w Polsce. Podobnie wygląda sprawa z jego publikacjami. Kto raz sięgnął po książkę tego autora, mniej więcej wie czego się spodziewać w kolejnych. Nie...

opowieść Wołoszańskiego czyta się jednym tchem, zbiór faktów historycznych czyta się jak dobrą książkę sensacyjną
ps. jak wiele można się nauczyć o postępowaniu Rosjan: stworzyć fikcyjne fakty by odwrócić uwagę od głównego problemu, aktualne nawet dzisiaj :)

opowieść Wołoszańskiego czyta się jednym tchem, zbiór faktów historycznych czyta się jak dobrą książkę sensacyjną
ps. jak wiele można się nauczyć o postępowaniu Rosjan: stworzyć fikcyjne fakty by odwrócić uwagę od głównego problemu, aktualne nawet dzisiaj :)

Szukałem książki o próbach nuklearnych i niestety muszę szukać dalej (póki co nie mogę trafić na R. Rhodesa). Na temat broni atomowej jest 5% zawartości następne 5% uzbiera się na lotnictwo strategiczne i broń rakietową. Reszta to szpiedzy, Zimna Wojna, walka o władzę, czyli to na czym Wołoszański się zna i co świetnie potrafi opisać. Niestety te tematy są mi już znane i to często z samego Wołoszańskiego ;) Daję jednak wysoką ocenę, żeby zachęcić do czytania, bo warto. Osoby, które raz na jakiś czas czytają coś z historii będą zachwycone. Książki tego autora mają w sobie coś z dokumentu, coś z literatury faktu i reportażu, a zresztą....każdy to wie ;)

Szukałem książki o próbach nuklearnych i niestety muszę szukać dalej (póki co nie mogę trafić na R. Rhodesa). Na temat broni atomowej jest 5% zawartości następne 5% uzbiera się na lotnictwo strategiczne i broń rakietową. Reszta to szpiedzy, Zimna Wojna, walka o władzę, czyli to na czym Wołoszański się zna i co świetnie potrafi opisać. Niestety te tematy są mi już znane i to...

Powiem wprost: jestem tą książką urzeczony. Głównie z dwóch powodów: tematyka zimnej wojny i broni nuklearnej jest dla mnie niezwykle interesująca, poza tym uwielbiam historię przekazywaną w ciekawy sposób. ,,Władcy ognia" zawierają w sobie oba te elementy: cała książka traktuje o politycznych rozgrywkach między dwoma mocarstwami (USA i ZSRR) w czasach zimnej wojny, oraz o stopniowym doskonaleniu technologii atomu i jej wpływie na cały świat. Całą opowieść snuje Bogusław Wołoszański, który doskonale wie jak zainteresować odbiorcę. Książka dzieli się na fragmenty przedstawiające pewne kluczowe wydarzenia i czyta się ją niczym dobry thriller. Wołoszański zaczyna od zbudowania napięcia: ktoś wchodzi do czyjegoś gabinetu, przynosi ściśle tajne dokumenty. Albo: jakiś wojskowy dygnitarz własnie przyjechał do tajnego ośrodka badawczego, gdzie właśnie przeprowadzany jest ogromnej wagi eksperyment. Co to za dokumenty? Jaki to eksperyment? Tego dowiadujemy się stopniowo z rozmów między bohaterami, które hipotetycznie mogły w dany sposób wyglądać. Następnie, gdy punkt kulminacyjny mamy już za sobą, Wołoszański ,,przechodzi w tryb wykładowcy" i tłumaczy kim były te historyczne postacie oraz wyjaśnia odtworzoną wcześniej w formie ,,powieściowej" sytuację, z podaniem konkretnych dat, tła historycznego, itp.; opisuje przebieg i skutki, jakie dany fakt historyczny miał na globalną politykę. Wszystko to podane jest w sposób fascynujący i zaciekawiający czytelnika, tak że niemożnością jest oderwanie się od tej książki; Wołoszański umiejętnie rozbudza głód historycznej wiedzy, po czym zaspokaja go, serwując danie z iście pięciogwiazdkowej restauracji. ,,Władcy ognia" na pewno zainteresują przede wszystkim pasjonatów historii (szczególnie okresu 1945-1989),ale nawet historycznym laikom powinni przypaść do gustu.

Powiem wprost: jestem tą książką urzeczony. Głównie z dwóch powodów: tematyka zimnej wojny i broni nuklearnej jest dla mnie niezwykle interesująca, poza tym uwielbiam historię przekazywaną w ciekawy sposób. ,,Władcy ognia" zawierają w sobie oba te elementy: cała książka traktuje o politycznych rozgrywkach między dwoma mocarstwami (USA i ZSRR) w czasach zimnej wojny, oraz o...

Klasyka gatunku polecam tym, którzy lubią historię oraz specyficzną narracje Wołoszańskiego

Klasyka gatunku polecam tym, którzy lubią historię oraz specyficzną narracje Wołoszańskiego

Ach... moja pierwsza książka Bogusława Wołoszańskiego. Od razu pokochałem przystępny ale profesjonalny styl pisania tego autora, który z czasem stał się moim ulubionym historykiem i jestem pewien, że nic nigdy tego nie zmieni. Książka porusza temat wydarzeń po II Wojnie Światowej kiedy dwa największe mocarstwa świata były na skraju wojny nuklearnej. Pan Wołoszański mistrzowsko przenosi czytelnika do tamtych czasów i opowiada jak to się wszystko działo.
Naprawdę świetna książka.
P.S. Tak sobie teraz myślę, że wystarczyłoby napisać, że przeczytałem zdecydowaną większość książek Bogusława Wołoszańskiego, począwszy od tej :)

Ach... moja pierwsza książka Bogusława Wołoszańskiego. Od razu pokochałem przystępny ale profesjonalny styl pisania tego autora, który z czasem stał się moim ulubionym historykiem i jestem pewien, że nic nigdy tego nie zmieni. Książka porusza temat wydarzeń po II Wojnie Światowej kiedy dwa największe mocarstwa świata były na skraju wojny nuklearnej. Pan Wołoszański...

Wołoszański pisze tak, jak opowiada, czyli nieszablonowo, ciekawie, absorbując odbiorcę, dlatego tak samo, jak lekko ogląda się jego "Sensacje", równe lekko czyta się tę książkę (innych jeszcze nie czytałem).

Podzielona jest na dwie części: "Ogień" i "Władcy". Pierwsza dużo ciekawsza dla mnie, bo szukałem informacji o broni atomowej, jej powstaniu, wykorzystaniu, testach itd. W druga część mniej dotyka tej tematyki, momentami nawet wcale, co trochę mnie zawiodło. Ale oczywiście i tak jest ciekawa dla osób, które pasjonują się historią powojenną.

Pozycja jak najbardziej godna polecenia.

Wołoszański pisze tak, jak opowiada, czyli nieszablonowo, ciekawie, absorbując odbiorcę, dlatego tak samo, jak lekko ogląda się jego "Sensacje", równe lekko czyta się tę książkę (innych jeszcze nie czytałem).

Podzielona jest na dwie części: "Ogień" i "Władcy". Pierwsza dużo ciekawsza dla mnie, bo szukałem informacji o broni atomowej, jej powstaniu, wykorzystaniu, testach...

dobre

dobre

Znakomita pozycja w swej klasie.
Liczba ciekawostek/faktów przebija o kilka głów inne podobne dzieła.
Czyta się jednym tchem.
Polecam!

Znakomita pozycja w swej klasie.
Liczba ciekawostek/faktów przebija o kilka głów inne podobne dzieła.
Czyta się jednym tchem.
Polecam!