Chyba każdy zgodzi się, że najwspanialsze w takich książkach jest gdy wszystko w głowie zaczyna nam się układać, gdy jesteśmy podekscytowani szybkością akcji...,a nagle nadchodzi moment, w którym nie rozumiesz dlaczego bohaterowie znaleźli się w tym miejscu, rozmawiają z tą osobą. Ba! nie wiesz nawet o co chodzi w tej książce, akcja się gubi i nic nie rozumiesz.

Właściwie miałam tak. Wcale mnie to nie zniechęciło, miałam wiele radości z czytania. Na początku, gdy zaczęto szukać obrazu góralki, gdy wielka chęć odnalezienie jej przez Gacię (Agatę) wychodziła na jaw, byłam tak podekscytowana. Wszystkie myśli znajdowały swoje miejsce w głowie, lecz potem jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, nagle nie mogłam się połapać w treści. To oczywiście nie zmienia faktu, iż ta książka jest fantastyczna. Na szczęście potem wszystko wróciło na swoje miejsce!

Jak opisać o czym jest książka, która rozciąga się na około (chyba) 20 lat? Bardzo trudno! Ale czego my się możemy spodziewać po Joannie Chmielewskiej? Jak ktoś czytał, to wie. Sięgnie i się spodoba. Lecz jeśli nie czytał to daję mu słowo, książki te są fenomenalne. Jedne mniej, drugie bardziej, ale każda na swój sposób.

Na koniec (z własnego doświadczenia) tej książki nie można sobie dawkować, w sensie po jednym "rozdziale" albo stronie, jeśli chce się lepiej zrozumieć to trzeba przeczytać jednym tchem duuużo stron.:))

Chyba każdy zgodzi się, że najwspanialsze w takich książkach jest gdy wszystko w głowie zaczyna nam się układać, gdy jesteśmy podekscytowani szybkością akcji...,a nagle nadchodzi moment, w którym nie rozumiesz dlaczego bohaterowie znaleźli się w tym miejscu, rozmawiają z tą osobą. Ba! nie wiesz nawet o co chodzi w tej książce, akcja się gubi i nic nie rozumiesz.

Właściwie...