Kurwa! Co ja właśnie przeczytałem. Niesamowita. Fantastyczna. Za!Je!Bi!Sta! Po prostu odkrycie roku, zaraz biorę się za drugą część.

Kurwa! Co ja właśnie przeczytałem. Niesamowita. Fantastyczna. Za!Je!Bi!Sta! Po prostu odkrycie roku, zaraz biorę się za drugą część.

Czekając na kolejny tom Cary Hunter postanowiłam poszukać jakiejś innej angielskiej serii i natrafiłam na „Pogrzebany”, który stanowi cykl z Roy'em Grace'm autorstwa Peter'a james'a.
Zaintrygowana tytułem zagłębiłam się w ten kryminał nie mogąc się od niego oderwać.
Początek dosyć banalny. Michel obchodzi swój kawalerski wieczór w towarzystwie trzech znajomych, którym w podobnych okolicznościach stroił dla nich samych mało śmieszne żarty. Były śmieszne, ale tylko dla niego. Zatem paczka przyjaciół postanawia zrobić mu psikusa na jego miarę. Po rundce po barach wywożą go gdzieś na odludzie i zakopują. Wraz z nim do trumny dostaje on krótkofalówkę, whisky i specyficzne czasopismo. Oczywiście mają zamiar go stamtąd wydobyć, jednak nie tak od razu. I wszystko byłoby ok, gdyby nie to, że podczas powrotu do miasteczka ulegają potwornemu wypadkowi w trakcie którego giną.
Piękna narzeczona nie tak od razu zgłasza jego zaginięcie a jego najlepszy przyjaciel, który także miał się zjawić na kawalerskim i znał plan pozostałych kamratów także nie kwapi się z wyjaśnieniem sytuacji na komisariacie. Zatem detektyw Roy Grace ma nie lada zagadkę do rozwiązania. Jego metody poszukiwawcze są nader niekonwencjonalne i mało akceptowalne przez przełożonych. Sam w przeszłości korzystał z podobnych, gdyż jego osobista przeszłość naznaczona jest tragedią.
Przyznam, że nie spodziewałam się takiego zakończenia jakie zaserwował autor czytelnikom. Nie myślcie, że mnie ono odstręczyło. Wręcz przeciwnie. Pragnę poznać kolejne sprawy detektywa, gdyż jego sposób działania jak i jego charakter nader przypadły mi do gustu.

Czekając na kolejny tom Cary Hunter postanowiłam poszukać jakiejś innej angielskiej serii i natrafiłam na „Pogrzebany”, który stanowi cykl z Roy'em Grace'm autorstwa Peter'a james'a.
Zaintrygowana tytułem zagłębiłam się w ten kryminał nie mogąc się od niego oderwać.
Początek dosyć banalny. Michel obchodzi swój kawalerski wieczór w towarzystwie trzech znajomych, którym w...

Trzymająca w napięciu do ostatnich stron.

Trzymająca w napięciu do ostatnich stron.

Bardzo wciągająca od samego początku. Zakończenie nie należy do oczywistych, a całość czyta się bardzo przyjemnie. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie. Nie miałam wrażenia, że akcja się dłuży nawet gdy przez kilka/kilkanaście stron była opisywana jedna scena. Na pewno kiedyś wrócę do pozostałych książek autora :)

Bardzo wciągająca od samego początku. Zakończenie nie należy do oczywistych, a całość czyta się bardzo przyjemnie. Bardzo dobrze wykreowani bohaterowie. Nie miałam wrażenia, że akcja się dłuży nawet gdy przez kilka/kilkanaście stron była opisywana jedna scena. Na pewno kiedyś wrócę do pozostałych książek autora :)

Świetnie sprzątało mi sie podczas czytania. książka, jakie lubię

Świetnie sprzątało mi sie podczas czytania. książka, jakie lubię

Michael Harrison wkrótce ma się żenić z piękną Alison. Jego najlepsi kumple organizują mu wieczór kawalerski. A że Michael zawsze uwielbiał robić im kawały, to chcą się na nim zrewanżować. Pijanego wsadzają do trumny i zakopują z zamiarem uwolnienia go po kilku godzinach. Niestety wszyscy giną w wypadku samochodowym, a o Michael'u słuch zaginął.
Książka nie zrobiła na mnie większego wrażenia. Wszystko toczyło się zbyt ślamazarnie.
Do przeczytania i zapomnienia.

Michael Harrison wkrótce ma się żenić z piękną Alison. Jego najlepsi kumple organizują mu wieczór kawalerski. A że Michael zawsze uwielbiał robić im kawały, to chcą się na nim zrewanżować. Pijanego wsadzają do trumny i zakopują z zamiarem uwolnienia go po kilku godzinach. Niestety wszyscy giną w wypadku samochodowym, a o Michael'u słuch zaginął.
Książka nie zrobiła na mnie...

Pomysł na książkę był całkiem, całkiem. Wieczór kawalerski, głupi dowcip, wypadek i nieszczęście gotowe. I do pewnego momentu to naprawdę trzymało się kupy. Nawet mimo wplecenia w akcję postaci typu medium, które mi osobiście przeszkadzają, ale ok - słyszy się, że w desperacji ludzie chwytają się różnych metod i ostatecznie mógłbym to zaakceptować. Ale im bliżej końca tym ilość absurdów robiła się większa, aż do poziomu, którego ja nie akceptuję. Szkoda, bo był potencjał.

Pomysł na książkę był całkiem, całkiem. Wieczór kawalerski, głupi dowcip, wypadek i nieszczęście gotowe. I do pewnego momentu to naprawdę trzymało się kupy. Nawet mimo wplecenia w akcję postaci typu medium, które mi osobiście przeszkadzają, ale ok - słyszy się, że w desperacji ludzie chwytają się różnych metod i ostatecznie mógłbym to zaakceptować. Ale im bliżej końca tym...

I po raz kolejny zasugerowawszy się ochami i achami nad danym autorem - tracę wiarę w ludzkość.
Coś, co przy dobrych wiatrach mogło mieć potencjał na rozrywkowy kryminalik, okazało się kupką słabych klisz i schemacików do tego stopnia, że z niecierpliwością czekałem, aż zza rogu wyjedzie na swym wiełosipiedzie - dryń dryń - ojciec Mateusz. Tak, bo fabuła i scenki rodzajowe przypominały niezbyt ambitny serial policyjny, taki z niewygórowanym budżetem.

I po raz kolejny zasugerowawszy się ochami i achami nad danym autorem - tracę wiarę w ludzkość.
Coś, co przy dobrych wiatrach mogło mieć potencjał na rozrywkowy kryminalik, okazało się kupką słabych klisz i schemacików do tego stopnia, że z niecierpliwością czekałem, aż zza rogu wyjedzie na swym wiełosipiedzie - dryń dryń - ojciec Mateusz. Tak, bo fabuła i scenki rodzajowe...

Peter James
"Pogrzebany"
"Taka piękna śmierć"
"Nie dość martwy"
Przeczytałam jako przerywnik innych, mocniejszych pozycji. Nie było to złe. Pewnie sięgnę po kolejne tomy i jako przerywnik całkiem dobre. Z minusów - trochę to było takie "brytyjskie", powolne, brakowało mi spektakularnych akcji.
Z plusów - bardzo fajne pomysły na fabułę. Autor ma wyobraźnie i jako czytelnik to doceniam. Inny plus - dopracowane wątki osobiste/obyczajowe.
Można przeczytać ;)

Peter James
"Pogrzebany"
"Taka piękna śmierć"
"Nie dość martwy"
Przeczytałam jako przerywnik innych, mocniejszych pozycji. Nie było to złe. Pewnie sięgnę po kolejne tomy i jako przerywnik całkiem dobre. Z minusów - trochę to było takie "brytyjskie", powolne, brakowało mi spektakularnych akcji.
Z plusów - bardzo fajne pomysły na fabułę. Autor ma wyobraźnie i jako czytelnik...

Tą książkę idealnie się słucha/czyta gdy pada deszcz. Klimat taki podbija wrażenia z tej historii.

Tą książkę idealnie się słucha/czyta gdy pada deszcz. Klimat taki podbija wrażenia z tej historii.