KUCHENNE REWOLUCJE

Xawier to utalentowany kucharz i zarazem właściciel jednej z mniejszych luksemburskich restauracji. Gotuje przede wszystkim regionalne potrawy całkowicie odrzucając tak zwaną haute cuisine, czyli luksusową kuchnię pełną przepychu. Nawet nie przypuszcza, że niespodziewana wizyta znanego krytyka kulinarnego wplącze go w sam środek diabelnie niebezpiecznej intrygi związanej z nieznanym dotąd owocem.

„To nie wygląda dla pana zbyt dobrze, że krytyk kulinarny najsłynniejszego przewodnika gastronomicznego na świecie umiera po zjedzeniu obiadu w pańskiej restauracji.”

„Diabelski owoc” to nie tylko pierwszy kulinarny kryminał, jaki miałam ochotę przeczytać, ale również pierwsza powieść Toma Hillenbrand, jaką poznałam. Nie byłam do końca przekonana do tej historii, ale szybko zmieniłam swoje nastawienie.

Główny bohater to inteligentny i dowcipny kucharz, który kocha swoją pracę, bowiem gotowanie to dla niego największa pasja. Jest skupiony na tym, co robi i nie interesuje go zdobywanie sławy ani pieniędzy. Akcja powieści rozgrywa się w centrum Luksemburga, co strasznie mi się spodobało. Byłam w tym mieście tylko raz i to dosłownie na kilka godzin, więc nie miałam niestety okazji przekonać się, jak brzmi regionalny dialekt, czyli połączenie niemieckiego z francuskim. Autor oprowadza nas spacerem po okolicy, opowiada o serwowanym jedzeniu i zwyczajach sprawiając, że czytelnik wręcz czuje atmosferę tego miejsca. Oprócz cudownego „kulinarnego” klimatu, warto wspomnieć również o przyjemnym języku Hillenbranda, który znacznie ułatwia lekturę. Nie jest to być może prawdziwy i uzależniający kryminał, w którym czuć napięcie, ale raczej pełna humoru opowieść o kuchennych intrygach, którą łatwo polubić.

„Diabelski owoc” to świetnie pasujące połączenie delikatnego kryminału z wykwintnym jedzeniem, które smakuje wyśmienicie. Wystarczy spróbować :)

www.carolinelivre.pl

KUCHENNE REWOLUCJE

Xawier to utalentowany kucharz i zarazem właściciel jednej z mniejszych luksemburskich restauracji. Gotuje przede wszystkim regionalne potrawy całkowicie odrzucając tak zwaną haute cuisine, czyli luksusową kuchnię pełną przepychu. Nawet nie przypuszcza, że niespodziewana wizyta znanego krytyka kulinarnego wplącze go w sam środek diabelnie niebezpiecznej...