Klimaty Indii kompletnie mnie nie interesują. Nie cierpię tej tematyki, kultury, obyczajów etc. Pierwszy i ostatni raz sięgnęłam po książkę z nimi związaną. Oczywiście wyłącznie ze względu na jej autorkę, która zalicza się do moich ulubionych.
Po kilkunastu stronach byłam tak zirytowana tymi wszystkimi opisami, nazwami i „obyczajami”, że chciałam wyrzucić ją przez okno! Powstrzymało mnie chyba tylko to, że dopiero ją kupiłam, cieszyłam się na tę nowość i jakoś nie potrafiłam mimo ogromnego rozczarowania odpuścić. Pomyślałam (dość irracjonalnie jak na moje standardy, bo szkoda mi czasu na czytanie byle czego), że wyjątkowo ten jeden raz dam sobie i książce szansę i podsumuję ją po przeczytaniu.
Gdyby nie styl autorki, który lubię i postać bohaterki, która jest ciekawa i przykuwa uwagę, to absolutnie nie przebrnęłabym przez te wszystkie opisy chorych dla mnie i zacofanych praktyk i zwyczajów tej całej hinduskiej „kultury”. Nic w tym dla mnie interesującego, nic egzotycznego ani odkrywczego. Irytacja i totalny niesmak, oto co mi towarzyszyło podczas czytania książki.
Przynajmniej do pewnego momentu było to nieznośne i dominujące uczucie. Niemniej po raz kolejny Michelle Moran udowodniła swój talent pisarski i dałam się ponieść tej historii. Jej tło było bardzo wiernie oddane, postaci wyraziste, a akcja wartka i z każdą kolejną stroną nie pozwalała się oderwać od czytania, dopóki nie dotarłam do końca. Jeden dzień, cała masa sprzecznych emocji. Warta przeczytania, mimo tego, o czym napisałam na początku. Ale wiem jedno: żadnych więcej książek osadzonych w realiach Indii, koniec tej tematyki. Nie moja bajka.

P.S. Bardzo denerwuje nadużywany zwrot: „po prawdzie”. No, ale tłumaczenia Sonia Draga nie należą do najlepszych, więc nie powinno dziwić...

Klimaty Indii kompletnie mnie nie interesują. Nie cierpię tej tematyki, kultury, obyczajów etc. Pierwszy i ostatni raz sięgnęłam po książkę z nimi związaną. Oczywiście wyłącznie ze względu na jej autorkę, która zalicza się do moich ulubionych.
Po kilkunastu stronach byłam tak zirytowana tymi wszystkimi opisami, nazwami i „obyczajami”, że chciałam wyrzucić ją przez okno!...