Sięgnęłam po "Jesienną miłość" z obawami, bo ostatnio Sparks bardzo się popsuł. Powieść ta, na szczęście, pochodzi jeszcze z jego dobrego okresu i okazała się całkiem udaną lekturą.

Nie jest to łzawy romans, lecz proza obyczajowa z wątkiem miłosnym.
Ciekawie pokazane zostało tu życie na amerykańskiej prowincji i dorastanie pod koniec lat 50 minionego wieku. Bardzo dobrze oddany jest klimat miasteczka, w którym wszyscy się znają (lub przynajmniej tak im się wydaje).

Wątek miłośny wprowadzany jest stopniowo i mimo że jest on przewidywalny, fakt ten nie psuje przyjemności czytania.
Nawet zakończenie, które wykorzystuje znany motyw, wypada naturalnie i przekonująco. Niemałą rolę ma w tym klamrowa budowa, przede wszystkim jednak znaczące jest to, że autorowi udało się uciec od ckliwości. Finał wzrusza, nie może być inaczej w przypadku tego typu love story, jednak nie ma tu taniego banału. Można uronić łezkę i nie mieć z tego powodu czytelniczych wyrzutów sumienia:)

Polecam jako relaksującą, ale i dającą do myślenia lekturę.
Poznałam powieść w formie audiobooka czytanego przez Leszka Teleszyńskiego i jego interpretacja przypadła mi do gustu.

Sięgnęłam po "Jesienną miłość" z obawami, bo ostatnio Sparks bardzo się popsuł. Powieść ta, na szczęście, pochodzi jeszcze z jego dobrego okresu i okazała się całkiem udaną lekturą.

Nie jest to łzawy romans, lecz proza obyczajowa z wątkiem miłosnym.
Ciekawie pokazane zostało tu życie na amerykańskiej prowincji i dorastanie pod koniec lat 50 minionego wieku. Bardzo dobrze...