Zachęcona pozytywnymi recenzjami „Tajemnicy Domu Helców” postanowiłam zacząć wszystko od końca. Dlatego też nie wzięłam na pierwszy strzał właśnie tej części, ale zaczęłam od ostatniej. Jestem świadoma faktu że nie do końca wszystko w moim rozumowaniu trzyma się logiki, jednak czasami trzeba zrobić coś nieszablonowego.

„Rozdarta zasłona” Jest to drugi tom serii kryminalnej, w której pierwsze skrzypce odgrywa nietuzinkowa pani profesorowa Maryla Szymiczkowa. Jest to kobieta, która melodyjnie łączy obowiązki statecznej damy i wnikliwego detektywa. To wszystko przesycone jest aromatem Krakowa, jaki dawno przeszedł już do historii.

Jednak dzięki tej powieści choć trochę możemy poczuć klimat minionych czasów oraz doskonale spędzić wolny czas. Kolejne śledztwo Pani Szymiczkowej niemal bez reszty wciąga czytelnika w świat XIX-wiecznego Krakowa przedstawiony na kolejnych stronach powieści. Nie brakuje zabawnych sytuacji oraz przewrotnych dialogów.

Odpowiednio do epoki stylizowany język, ciekawa akcja oraz w miarę wiarygodny obraz epoki to niewątpliwe atuty powieści. Interesująco zbudowane postaci i tematy uznane za krępujące w tamtych czasach, dodatkowo dodają pikanterii całej treści.

Polecam Wam to książkę, jest nieco inna od reszty, które miałam w swoich rękach, lecz przez to na dłużej zapadnie w mojej pamięci. Myślę, że będziecie się przy niej fantastycznie bawić :)

Zachęcona pozytywnymi recenzjami „Tajemnicy Domu Helców” postanowiłam zacząć wszystko od końca. Dlatego też nie wzięłam na pierwszy strzał właśnie tej części, ale zaczęłam od ostatniej. Jestem świadoma faktu że nie do końca wszystko w moim rozumowaniu trzyma się logiki, jednak czasami trzeba zrobić coś nieszablonowego.

„Rozdarta zasłona” Jest to drugi tom serii...