MOŻLIWE SPOILERY

No dobrze, „Zaginioną ewangelię” mam za sobą, dobrnęłam do końca, ale nie będę ukrywać, że wielkim trudem, był nawet moment, którym książkę Wallace zamierzałam odłożyć po 150 stronach. W jednej z opinii innych czytelników wyczytałam jednak, że książka w pewnym momencie się rozkręca i jest coraz lepiej. Moim zdaniem wcale tak nie było, ale ja doczołgałam się do ostatniej strony. Jednak po kolei, zacznę od zalet, a tutaj niewątpliwym walorem- niestety, moim zdaniem jedynym- jest barwna narracja. Ale nawet najpiękniejszy język nie pomoże, gdy autor nie ma nic do powiedzenia. Powieść jest rozwlekła, zawiera tysiące szczegółów i szczególików nikomu niepotrzebnych, treści konkretnej za to niewiele. Po drugie jedne fragmenty zaprzeczają innym: przede wszystkim głupia jest myśl przewodnia, czyli twierdzenie, że Jezus nie zmartwychwstał, bo nie umarł w wieku 33 lat, więc skąd drugie zmartwychwstanie skoro nie było pierwszego? Po kolejne jeżeli do ludzi nie przemówi Jezus- Bóg, jakim cudem uczyni to człowiek? Dalej ludzie nie przyjęliby takich rewelacji spokojnie, bo idea zmartwychwstania (tego pierwszego) to podstawa chrześcijaństwa, już widzę jak duchowni z papieżem na czele przyjmują bez zastanowienia takie „rewelacje”. Kilka razy też odniosłam wrażenie, że autora zawiodła wyobraźnia, bo odnosząc się do nowoodkrytej ewangelii cytuje jej treść, ale nie ma tam żadnych „rewelacji” które mogłyby zrewolucjonizować religię, Wallace odnosi się jedynie do treści już znanych z czterech Ewangelii pisząc jednocześnie, że treść jest nowa i niespotykana. Poza tym główny bohater jest mało sympatryczny- ale to mógł być celowy zabieg autora, nie czepiam się, ale uwagi o biustach na co drugiej stronie (do połowy książki nawet częściej) to dla mnie za dużo. Dialogi sztuczne, wydarzenia mało prawdopodobne, wszystko rozwlekłe, a kilkakrotnie zastępowanie słowa „papirus” pojęciem „papier’ woła o pomstę do nieba. Dla mnie „Zaginiona ewangelia” jest bardzo słaba, nudna, przegadana i szkoda na nią czasu. Stanowczo odradzam.

MOŻLIWE SPOILERY

No dobrze, „Zaginioną ewangelię” mam za sobą, dobrnęłam do końca, ale nie będę ukrywać, że wielkim trudem, był nawet moment, którym książkę Wallace zamierzałam odłożyć po 150 stronach. W jednej z opinii innych czytelników wyczytałam jednak, że książka w pewnym momencie się rozkręca i jest coraz lepiej. Moim zdaniem wcale tak nie było, ale ja doczołgałam...