Mieć 8 i 80 lat. Móc spisać historię własnej rodziny. Mieć na kogo czekać. Co wspominać. Bajka!

I właśnie tak czytało mi się "Ryżowy podarunek" - bajkowo. Z uśmiechem na twarzy, czasem z zapartym tchem, z łzą cieknącą po zarumienionym policzku...

Mieć 8 i 80 lat. Móc spisać historię własnej rodziny. Mieć na kogo czekać. Co wspominać. Bajka!

I właśnie tak czytało mi się "Ryżowy podarunek" - bajkowo. Z uśmiechem na twarzy, czasem z zapartym tchem, z łzą cieknącą po zarumienionym policzku...

"A więc tak: pewnego razu był sobie ryż. Ryż, który wyrósł z ziemi, spadł z nieba i został zebrany z kamienia. Ryż, który się nie psuje, ryż, który przybył z daleka, z samej Portugalii, z drugiej strony Atlantyku. Przybył statkiem, razem z Josem Custodiem, moim ojcem i Marią Romaną, moją matką i Palmą, moją ciotką. Tak, byli wtedy bardzo młodymi ludźmi! Młodymi ludźmi pełnymi entuzjazmu i marzeń..."

Ta niekonwencjonalna, pełna magii powieść, wywołała we mnie wiele wzruszeń, zmusiła do refleksji nad sensem życia i rolą rodziny w życiu każdego z nas. Z każdej strony tej powieści czuć ciepło i miłość, szacunek i przywiązanie, wyrozumiałość i tolerancję. Wszyscy są tu sobie bliscy, każdy ma prawo do własnych poglądów, uczuć, stanowienia o sobie, nikt nie jest zakładnikiem opinii innych.

To opowieść o wielopokoleniowej rodzinie portugalskich emigrantów, którzy w 1909 roku wyjechali do Brazylii, aby tam szukać lepszego życia, ale to też opowieść o "ryżowym podarunku" i jego znaczeniu dla jej bohaterów. Tę historię poznajemy ze wspomnień Antonia, pierworodnego syna Jose i Marii Romany, który przygotowuje uroczysty obiad na swoje 88 urodziny i setną rocznicę ślubu swoich, nieżyjących już od dawna, rodziców, na którą zaproszeni zostali wszyscy członkowie rodu.
Antonio, jako znany kucharz i restaurator, miał specyficzny pogląd na rodzinę, twierdził bowiem, że "Rodzina to niełatwe danie. Mnóstwo składników. Zebranie ich razem jest trudne - zwłaszcza w Boże Narodzenie i Nowy Rok. Jakość garnka nie ma znaczenia. Przygotowanie rodziny wymaga odwagi, poświęcenia i cierpliwości. To nie dla każdego". Jemu się udało stworzyć wspaniałe danie, którego nikt by się nie powstydził i które wszystkim by smakowało.

"A więc tak: pewnego razu był sobie ryż. Ryż, który wyrósł z ziemi, spadł z nieba i został zebrany z kamienia. Ryż, który się nie psuje, ryż, który przybył z daleka, z samej Portugalii, z drugiej strony Atlantyku. Przybył statkiem, razem z Josem Custodiem, moim ojcem i Marią Romaną, moją matką i Palmą, moją ciotką. Tak, byli wtedy bardzo młodymi ludźmi! Młodymi ludźmi...

Narratorem jest 88-letni Antonio, kucharz, który właśnie przygotowuje przyjęcie dla całej rodziny. Porównuje on rodzinę do dania, które jest złożone i trudne do przygotowania.
Przygotowywanie rodzinnego przyjęcia skłania Antonia do powrotu do przeszłości, a my idziemy z nim w tę podróż i poznajemy historię jego rodziny. Poznajemy Antonia jako małego chłopca, jako ojca i męża ora jako dziadka. Poznajemy jego rodziców, rodzeństwo, dzieci i skomplikowane relacje między nimi.
W książce ukazane jest jak łatwo rodzi się obojętność pomiędzy z pozoru bliskimi osobami. Ważną postacią w rodzinie jest ciocia Palma- starsza siostra ojca Antonia, która wychowała brata, a potem jego dzieci. To ona jest przekazicielką rodzinnej historii i tradycji. Ważną rolę w historii rodziny odgrywa ryż , który rodzice Antonia otrzymali w prezencie ślubnym od Palmy. To zebrany ryż, którym obsypani byli nowożeńcy. Przynosi on rodzinie szczęście i płodność, trzeba tylko umiejętnie z niego korzystać.
Piękna książka, którą czyta się z przyjemnością. Gorąco polecam.

Narratorem jest 88-letni Antonio, kucharz, który właśnie przygotowuje przyjęcie dla całej rodziny. Porównuje on rodzinę do dania, które jest złożone i trudne do przygotowania.
Przygotowywanie rodzinnego przyjęcia skłania Antonia do powrotu do przeszłości, a my idziemy z nim w tę podróż i poznajemy historię jego rodziny. Poznajemy Antonia jako małego chłopca, jako ojca i...

Książka specyficzna. Piękna historia rodzinna, fascynujące wątki, jednak całość przeplatana jest nieco przydługimi rozmyśleniami głównego bohatera. Przyznam, że zdarzało mi się opuszczać strony z wewnętrznym monologiem bohatera, bo wywoływały po prostu zniecierpliwienie.
Ale i tak polecam ;)

Książka specyficzna. Piękna historia rodzinna, fascynujące wątki, jednak całość przeplatana jest nieco przydługimi rozmyśleniami głównego bohatera. Przyznam, że zdarzało mi się opuszczać strony z wewnętrznym monologiem bohatera, bo wywoływały po prostu zniecierpliwienie.
Ale i tak polecam ;)

Pięknie utkana saga o tym, co znaczy rodzina. Bardzo przyjemna lektura, pełna ciepła, mądrości, niejednokrotnie humoru i... ryżu. Rodzina to trudne danie do przygotowania, a gdy jest już gotowe, nie da się go powtórzyć. O tym właśnie jest ta książka. Miłego czytania. Polecam!

Pięknie utkana saga o tym, co znaczy rodzina. Bardzo przyjemna lektura, pełna ciepła, mądrości, niejednokrotnie humoru i... ryżu. Rodzina to trudne danie do przygotowania, a gdy jest już gotowe, nie da się go powtórzyć. O tym właśnie jest ta książka. Miłego czytania. Polecam!

Ta powieść napisana jest dosyć specyficznym rodzajem narracji, językiem, który na pierwszy rzut oka wydaje się dosyć prosty. Jednak szybko okazuje się, że zawiera elementy wiersza, przepiękne metafory, które są synonimem prawdziwej. Niektóre historie trafiają prosto do serca i już w nim pozostają.Fabuła jest wielowątkowa, ale wątkiem prowadzącym i spajającym wszystko jest szczególny podarunek, który otrzymali nowożeńcy.

Ta powieść napisana jest dosyć specyficznym rodzajem narracji, językiem, który na pierwszy rzut oka wydaje się dosyć prosty. Jednak szybko okazuje się, że zawiera elementy wiersza, przepiękne metafory, które są synonimem prawdziwej. Niektóre historie trafiają prosto do serca i już w nim pozostają.Fabuła jest wielowątkowa, ale wątkiem prowadzącym i spajającym wszystko jest...

"Ryżowy podarunek" - to tytuł książki i jej okładka przedstawiająca dwa drewniane krzesła zaintrygowały mnie i zachęciły do sięgnięcia po powieść brazylijskiego pisarza Francisco Azevedo. Zagłębiając się w lekturę książki dosłownie do pierwszych stron mogłam się rozkoszować piękną, liryczną opowieścią o rodzinie, która niczym najbardziej wyrafinowana i smakowita potrawa zawsze jest jedyna i niepowtarzalna. Stworzenie takiego unikalnego dania wymaga wiele cierpliwości i zaangażowania, a bez miłości, oddania i zrozumienia na pewno nie będzie doskonała.

"Rodzina, nawet jeśli nie wygląda apetycznie, nawet jeśli nie smakuje najlepiej, jest potrawą, której musicie spróbować i którą na prawdę powinniście zjeść."

Tytułowy ryżowy podarunek to niecodzienny prezent ślubny jaki w dniu ceremonii otrzymali Jose Custodio i Maria Romana. Był to sporych rozmiarów worek pełen ryżu, który siostra Pana młodego Palma zebrała z przykościelnej posadzki, po tym jak goście obrzucili nim młodą parę na szczęście. A było go aż 12 kilogramów.

"Ten ryż - który wyrósł z ziemi, spadł z nieba niczym manna na pustyni i został zebrany z kamienia - to symbol płodności i wiecznej miłości. Oto moje błogosławieństwo."

Teraz po stu latach od tamtego pamiętnego dnia 88-letni Antonio - syn Jose i Marii przygotowując rodzinny lunch na 96 osób wspomina tamte czasy, swoje dzieciństwo, młodość i kolejne ważne wydarzenia jakie miały miejsce w jego rodzinie na przestrzeni ostatniego wieku. To on jest narratorem i głównym bohaterem swojej opowieści. Z ust Antonia poznajemy kulisy przeprowadzki jego rodziców i ciotki z Portugalii do Brazylii i zamieszkanie na plantacji kawy, narodziny pierwszego wyczekiwanego syna po dwunastu latach małżeństwa, a potem trojga kolejnych dzieci i dalsze losy rodziny, której przez te wszystkie lata towarzyszy pobłogosławiony ryż. Te zwyczajne zdawałoby się, małe białe ziarna mają swój symboliczny wymiar. A teraz spełnia się kolejne marzenie... Po tak wielu latach, jego buntownicza rodzina w komplecie zasiądzie do wspólnego stołu.

Urzekła mnie ta nietypowa powieść w kolorze sepii, tchnęła w moje serce spore pokłady optymizmu i nadziei. Napisana z ogromną delikatnością, misternie utkana z cienkich nici niczym barwna jedwabna tkanina opowiada o trwałości i nierozerwalności więzów rodzinnych, które pielęgnowane przez pokolenia mają wymiar ponadczasowy.
Rodzinne opowieści przekazywane z ust do ust, przechodzące z pokolenia na pokolenie zachowują pamięć i tradycję i sprawiają, że ci, którzy już dawno odeszli, wciąż żyją w naszej pamięci, w opowieściach, wartościach i kultywowaniu tradycji.
Nie jest to typowa saga rodzinna, choć opowiada o czterech pokoleniach Portugalczyków, którzy wsiąkli w brazylijską ziemię, nie jest to także pospolita powieść obyczajowa, chociaż opowiada o życiu bohaterów, ale na pewno jest to sentymentalna i nastrojowa opowieść, w której melancholia miesza się z realizmem, rodzina jest gloryfikowana i uznana za wartość nadrzędną, a przeszłość, teraźniejszość i przyszłość tworzą Ziemską Trójcę nierozerwalnie ze sobą powiązane.

Zdradziłam Wam, drodzy czytelnicy, o co chodziło z tytułowym ryżowym podarunkiem, ale obecność tajemniczych drewnianych krzeseł na okładce zostawiam już dla Was. Sięgnijcie po tę niesztampową, nostalgiczną opowieść, a przeżyjecie naprawdę niezwykłe chwile. Serdecznie polecam.

"Ryżowy podarunek" - to tytuł książki i jej okładka przedstawiająca dwa drewniane krzesła zaintrygowały mnie i zachęciły do sięgnięcia po powieść brazylijskiego pisarza Francisco Azevedo. Zagłębiając się w lekturę książki dosłownie do pierwszych stron mogłam się rozkoszować piękną, liryczną opowieścią o rodzinie, która niczym najbardziej wyrafinowana i smakowita potrawa...

Pełna ciepła , magiczna , mądra pełna optymizmu i wartościowa książka o naszych dokonywanych wyborach jak i rodzinie. Dla mnie to niezwykła saga , którą czyta się szybko i przyjemnie. Powieść zapada w pamięci na bardzo długo.
Polecam

Pełna ciepła , magiczna , mądra pełna optymizmu i wartościowa książka o naszych dokonywanych wyborach jak i rodzinie. Dla mnie to niezwykła saga , którą czyta się szybko i przyjemnie. Powieść zapada w pamięci na bardzo długo.
Polecam

Przepięknie napisana saga rodzinna, polecam gorąco fanom realizmu magicznego. Ta historia trafia prosto w serce, wywołuje wzruszenie i angażuje emocjonalnie czytelnika w losy bohaterów. Powieść o niepowtarzalnym klimacie, do której chce się wracać :)

Przepięknie napisana saga rodzinna, polecam gorąco fanom realizmu magicznego. Ta historia trafia prosto w serce, wywołuje wzruszenie i angażuje emocjonalnie czytelnika w losy bohaterów. Powieść o niepowtarzalnym klimacie, do której chce się wracać :)

Ciekawy i niestandardowy sposób pisania. Książka przyjemna. Trafione porównanie rodziny do dania kulinarnego. Nie da się tego opisać i zrozumieć bez przeczytania. Polecam :)

Ciekawy i niestandardowy sposób pisania. Książka przyjemna. Trafione porównanie rodziny do dania kulinarnego. Nie da się tego opisać i zrozumieć bez przeczytania. Polecam :)