Pierwsza, z czytanych przeze mnie książek tej tematyki, przedstawiająca obraz życia ludzi, a nie obozy jako oderwaną od całości przeżyć człowieka kartę z życiorysu. Poznajemy ich przed wojną. Mieszkają w Niemczech, w Czechach, Polsce, a nawet Grecji. Mają rodziny i domy, przyjaciół, szkoły, dzieciństwo, młodość. Niektórzy już uporządkowane życie rodzinne. Patrzymy ich oczyma na zbliżające się czarne chmury. Z każdego zakątka Europy widać je inaczej, ale zawsze niosą ze sobą narastający niepokój.
Krótkie notki, na pół strony, czasem na stronę, pokazują co działo się jednocześnie w wielu miejscach Europy i jak odbierali to ludzie znajdujący się wewnatrz. Przechodzimy z nimi kolejno przez czas przed wojną, jej wybuch i zaostrzenie represji, getta, wreszcie obozy. Później marsze śmierci, wyzwolenie. Poznajemy nieznane fakty, by w końcu poznać ich wspomnienia i spojrzenie na miniony czas.
Książka rzetelna, dobra i bardzo potrzebna. Ciężka, ale doskonale się czytająca. Przypisy polskiego redaktora poprawiają czasem dane zawarte w tekście, co także wiele wnosi.
Myślę, że każdy, kto chciałby zblizyć się nieco do tamtych dni, albo dowiedzieć się więcej, powinien po nią sięgnąć.

Pierwsza, z czytanych przeze mnie książek tej tematyki, przedstawiająca obraz życia ludzi, a nie obozy jako oderwaną od całości przeżyć człowieka kartę z życiorysu. Poznajemy ich przed wojną. Mieszkają w Niemczech, w Czechach, Polsce, a nawet Grecji. Mają rodziny i domy, przyjaciół, szkoły, dzieciństwo, młodość. Niektórzy już uporządkowane życie rodzinne. Patrzymy ich...