Bezpośrednia kontynuacja poprzedniego tomu. Flash najpierw tafia do Afryki prosto w łapy goryla Grodda, by następnie w Brazyli zmierzyć się z Weather Wizard, a w finale stanie pomiędzy walczącymi łotrami w Central City. Pod koniec czytelnik dostaje również jednozeszytową historię z przeszłości superbohatera w ramach tzw. „miesiąca zerowego” w DC Comics.

Pierwsza opowieść wygląda pozornie na dosyć szybkie zakończenie jednego z wątków z tomu pierwszego tomu. Cywilizacja inteligentnych goryli jest tu przedstawiona jako społeczność bardzo bogobojna i widać, że są właściwie marionetkami w rękach Grodda. Dosyć ciekawym motywem jest połączenie narodzin tego społeczeństwa z Flashem – może to sugerować możliwą współpracę w przyszłości. Cieszy mnie, że wątek ten powraca w finale, chociaż trochę obawiam się tego, w jaki sposób zostanie poprowadzony. Za rysunki w tej części tomu odpowiada znany już wcześniej Francis Manapul i ponownie razem z dobrze dobranymi kolorami tworzy małe dzieła sztuki.

Z kolei historia o Weather Wizardzie to zaskakująco mało spektakularne starcie z klasycznym przeciwnikiem. Fabularnie pojawia się wprawdzie pewien zwrot akcji, który uatrakcyjnia opowieść, ale ogólnie realizuje się tu schemat ratowania damy w opałach. Rysuje tutaj Marcus To. Jego kreska jest poprawna, ale walka z wrogiem potrafiącym kontrolować pogodę powinna być o wiele bardziej efektowna.

Przedostatni, najdłuższy segment to starcie łotrów. Okazuje się, że nie tylko Kapitan Chłód zyskał supermoce, ale spotkało to również innych jego towarzyszy, dla których nowe zdolności stały się przekleństwem. O ile w przypadku zmian u mroźnego złoczyńcy miałem pewne zastrzeżenia, to w przypadku jego towarzyszy nowe właściwości są zrealizowane bardzo dobrze – Heatwave jest cały poparzony i wygląda na to, że w klatce piersiowej ma piec; Lotna jest czymś w rodzaju ducha; a Władca Luster jest uwięziony w zwierciadlanym świetle. Jeżeli chodzi o fabułę, to jest to jedna wielka walka z dramatem rodzinnym w tle – całkiem przejmujące. Dużym plusem jest udział w całym tym wydarzeniu Pied Pipera, który ponownie zdaje się być pozytywnym bohaterem. Przy okazji trzeba zaznaczyć, że okładka trochę oszukuje – Turbine pojawia się na zaledwie paru stronach i nie odgrywa większej roli w całym konflikcie. Tutaj mamy do czynienia z paroma rysownikami – powracają wspominani wcześniej Marcus To i Francis Manapul; a także debiutują w tej serii Scott Kolins, Diogenes Neves, Marcio Takara i Wes Craig. Scott Kolins znany z jednej poprzednich odsłon tej serii rysuje dosyć twardą ostrą kreską, której nigdy nie byłem fanem – prawdopodobnie wykorzystanie go w scenie retrospekcji miało nawiązać w pewien sposób do poprzednich komiksów. Z kolei wspólna praca Diogenesa Nevesa i Oclaira Alberta to dosyć delikatne rysunki doskonale wkomponowujące się w nadchodzącą tragedię. Udział Marcio Takary to właściwie tylko trzy strony poświęcone Turbine’owi, ale wyglądają dosyć niedokładnie. Najbardziej rozczarowuje jednak Wes Craig, który moim zdaniem nie radzi sobie ze scenami akcji czy ludzkimi twarzami, a czasami bywa u niego dosyć niedokładnie. Wielka szkoda, że to akurat on rysuje w zamierzeniu najbardziej efektowne sceny.

Na sam koniec mamy retrospekcję przedstawiającą genezę Flasha, a także los jego rodziców. Podobało mi się przedstawienie relacji bohatera z jego ojcem, a także rozmowy z jego kolegami z pracy – miejscami robi się dosyć emocjonująco. Jeżeli chodzi o samo genezę, to jest bardzo typowo i nie ma specjalnych udziwnień. Za rysunki opowiada tu niezastąpiony Francis Manapul.

Tom moim zdaniem jest słabszy od poprzednika, być może to z powodu wprowadzenia innych, mniej utalentowanych rysowników, a częściowo też z powodu niewykorzystania paru postaci (np. Turbine czy Pied Piper). Ogólnie jednak warto.

Bezpośrednia kontynuacja poprzedniego tomu. Flash najpierw tafia do Afryki prosto w łapy goryla Grodda, by następnie w Brazyli zmierzyć się z Weather Wizard, a w finale stanie pomiędzy walczącymi łotrami w Central City. Pod koniec czytelnik dostaje również jednozeszytową historię z przeszłości superbohatera w ramach tzw. „miesiąca zerowego” w DC Comics.

Pierwsza opowieść...

W tym tomie więcej dowiadujemy się o tym jakie są początki Flasha. Jakie wydarzenia z przeszłości go ukształtowały. Rozpoczyna się wyjaśnianie całej tej historii z gorylami w DC, oraz mamy mnóstwo akcji i złoczyńców.

Ogółem podobało mi się. Jest to taki bardzo chaotyczny komiks, ale sporo w tym pomysłów i narysowane bardzo ładnie.

W tym tomie więcej dowiadujemy się o tym jakie są początki Flasha. Jakie wydarzenia z przeszłości go ukształtowały. Rozpoczyna się wyjaśnianie całej tej historii z gorylami w DC, oraz mamy mnóstwo akcji i złoczyńców.

Ogółem podobało mi się. Jest to taki bardzo chaotyczny komiks, ale sporo w tym pomysłów i narysowane bardzo ładnie.

Tom minimalnie lepszy od poprzedniego. Chociaż cała "Rebelia Łotrów" specjalnie nie porywa pod względem fabuły i założeń, komiks nadrabia to rozdziałami/fragmentami rozdziałów poświęconymi przeszłości Flasha - dzięki temu czytelnik choć trochę może poznać tytułowego bohatera i zagłębić się w jego postać. Graficznie bez zmian, kreska przyjemna dla oka.

Tom minimalnie lepszy od poprzedniego. Chociaż cała "Rebelia Łotrów" specjalnie nie porywa pod względem fabuły i założeń, komiks nadrabia to rozdziałami/fragmentami rozdziałów poświęconymi przeszłości Flasha - dzięki temu czytelnik choć trochę może poznać tytułowego bohatera i zagłębić się w jego postać. Graficznie bez zmian, kreska przyjemna dla oka.

W recenzji z pierwszego tomu serii Flash pisałem, że warto zapoznać się z nowym początkiem superbohatera jaki zafundowali mu Brian Buccellato i Francis Manapul. W mojej ocenie album Cała naprzód to dobra rozrywka i niezła uczta dla oka, zachwycałem się warstwą graficzną (kolorami, niestandardowym kadrowaniem oraz dynamiką rysunków). Dziś sięgam po dwójkę, która nosi tytuł Rebelia Łotrów, aby sprawdzić, czy autorzy wywiązali się z pokładanych w nich nadzieji.

Tytułem krótkiego wprowadzenia i przypomnienia: jedynka kończyła się zgrabnym cliffhangerem – bohater trafił do Miasta Goryli, gdzie był świadkiem przejęcia władzy przez Grodda, który podczas krwawego starcia pożarł mózg własnego ojca. Szkoda, że scenarzyści serii szybko przenoszą Flasha z powrotem do Central City i dość enigmatycznie wyjaśniają mesjanistyczną rolę, jaką protagoniście przypisuje starszyzna inteligentnych goryli.

W swoim mieście Barry Allen musi zmierzyć się z tytułowymi Łotrami. Grupa złoczyńców składa się z siedmiu członków, z którymi przestrzeni ostatnich pięciu lat Najszybszy Człowiek Świata starł się kilka razy. Władca Luster, Lotna, Pied Piper, Kapitan Chłód, Weather Wizard, Heatwave i Trickster połączyli swoje siły, zdolności i zaawansowaną technologię, aby porządnie dokopać obrońcy Central City. W tym aspekcie akcja komiksu przedstawia się, niestety, niezwykle standardowo. Czytelnik dostaje do ręki klasyczne superbohaterskie mordobicie, które fabularnie niczym specjalnym nie różni się od wielu podobnych pozycji.

Dodatkowo galeria występujących postaci jest mało przekonująca i atrakcyjna. Co prawda autorzy podjęli próbę psychologicznego pogłębienia złoczyńców, ale zwalanie wszystkiego na patologiczne relacje rodzinne niewiele wnosi i jest, delikatnie mówiąc, płytkie. Z całej siódemki Łotrów w pamięci zostaje jedynie zjawiskowa Lotna – co w dużym stopniu jest zasługą ilustracji, a nie fabuły czy kreacji postaci.

Niewielką pociechą jest, wciąż stojąca na wysokim poziomie, oprawa graficzna....

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/01/30/flash-2-rebelia-lotrow/

W recenzji z pierwszego tomu serii Flash pisałem, że warto zapoznać się z nowym początkiem superbohatera jaki zafundowali mu Brian Buccellato i Francis Manapul. W mojej ocenie album Cała naprzód to dobra rozrywka i niezła uczta dla oka, zachwycałem się warstwą graficzną (kolorami, niestandardowym kadrowaniem oraz dynamiką rysunków). Dziś sięgam po dwójkę, która nosi tytuł...

Na plus albumu trzeba zaliczyć rozszerzenie wątków rozpoczętych w poprzednim tomie, dzięki czemu historia Flasha nabiera większego sensu i ciekawej złożoności. Minusem jest słabsza historia, bo w sumie ta cała rebelia Łotrów jest jakby cienkimi nićmi szyta. Ale może się mylę (w końcu każdy sztukę odbiera inaczej),przekonajcie się więc sami.
Rysunki świetne, trochę mniej Manapula, ale Marcus To rysuje superhero tak jak lubię, więc wybaczam z zadowoleniem. Ciekawym zabiegiem było podzielenie tytułowej historii na 5 rozdziałów, rysowanych przez różnych grafików. Na końcu Rebelii znajdziemy tzw. część zerową, przypominającą genezę Barry'ego jako Flasha oraz motywacji jego zmagań.
Suspens z gorylami zapowiada naprawdę ciekawą akcję w tomie trzecim, zatem czekam na nią z niecierpliwością.

Na plus albumu trzeba zaliczyć rozszerzenie wątków rozpoczętych w poprzednim tomie, dzięki czemu historia Flasha nabiera większego sensu i ciekawej złożoności. Minusem jest słabsza historia, bo w sumie ta cała rebelia Łotrów jest jakby cienkimi nićmi szyta. Ale może się mylę (w końcu każdy sztukę odbiera inaczej),przekonajcie się więc sami.
Rysunki świetne, trochę mniej...

Trochę retrospekcji, trochę genezy Flasha, trochę kontynuacji poprzedniej części, a trochę zupełnie nowych wątków również przeplatających się z retrospekcjami. Historie nie porywają, ale są niezłe. Tom nieco lepszy od pierwszego.

Trochę retrospekcji, trochę genezy Flasha, trochę kontynuacji poprzedniej części, a trochę zupełnie nowych wątków również przeplatających się z retrospekcjami. Historie nie porywają, ale są niezłe. Tom nieco lepszy od pierwszego.